Hij maakte je bang? En hij is agressief. Sorry als je bang bent voor hem ga je geen dingen naar zijn kop gooien. Ik vind dat jij eerst eens aan jezelf beheersing moet gaan werken. Agressie zie ik niet bij hem maar wel dat dat zijn reactie op jou gedrag is.
Ze heeft in haar begintoestand zeer duidelijk aangegeven waarom ze de abortus wilde, dit is echt geen aanname.
In haar begin post geeft zij aan dat zij ZELF voor een abortus koos! Niemand anders heeft dit voor haar besloten! Haar "vriend" niet, mensen van t forum ook niet.. Ze schreef; Dus het is van jou een aanname, dat dit voor haar beslist werd? Nee TS koos hier zelf voor!!! En wat voor een keuze, met wat voor reden!! Myliebe, dan heb je t ergens niet goed zitten.
Wie er ook schuld heeft, doet er denk ik niet toe; blijf weg bij hem en zorg dat je je leven op orde krijgt zodat je straks goed voor je kindje kan zorgen. Zoek hulp. Krijg je temperament onder controle.
Als jullie zo met elkaar omgaan dan kun je echt beter uit elkaar. Je geeft aan dat je niet wilt dat je kindje gescheiden ouders heeft omdat je dit zelf vanaf vroege leeftijd hebt. Maar wil je dan liever dat je kind in een enorm onveilige situatie zit waar 9 van de 10 keer ruzie is en je kindje bij grote waarschijnlijkheid opgroeit terwijl hij/zij constant op zijn tenen gaat lopen omdat het misschien een ruzie uitlokt waarbij wordt gegooid en geschreeuw? Met zoveel ruzie wordt je kind echt niet beter van ouders die samen zijn, integendeel. Verder denk ik dat het slim is als je hulp gaat zoeken voor jezelf. Wat ik zo begrijp heb je een vrij kort lontje, en dan kan, maar het is denk ik wel slim om hier iets mee te doen. Wat als je dit in je bijzijn van je kind ook vaak hebt? Watvoor voorbeeld geef je dan aan je kindje? Dat het normaal is om te schreeuwen en gooien als je het ergens niet mee eens bent? Heel veel succes ts! En praat met je ouders. Ik begrijp dat je niet zit te wachten op een 'we zeiden het toch', maar het zijn je ouders. 9 van de 10 keer helpen je ouders je echt wel. ja, er komt misschien een opmerking , maar als ze zien hoe een verdriet je hebt dan zal het ook hun verdrietig maken.
Nee geen aanname van mij het volledige doorlezen van een topic. Maar waarschijnlijk hebben jullie ts haar 2e stuk niet gelezen en alleen maar op mij gereageerd. Goed ze heeft het in haar begin post verkeerd geformuleerd maar haar 2e post op pagina 2 geeft ze duidelijk aan wat de precieze reden is. Ook geeft ze daar in aan dat ze al in therapie is. En dan wordt er door sommige ook nog gezegd dat ze geen moeder mag worden? Wie zijn zij om dat te beslissen dat kan ts prima zelf beslissen.
Eigenlijk hoop ik dat het niet waar is, het is een raar en verwarrend verhaal. Maar als het waar is, jullie halen het slechtste in elkaar naar boven zo te zien. Dit is een destructieve situatie en geen plaats waar je je kind in wil laten opgroeien. Ga bij hem weg, en blijf weg. Beslis dan over je toekomst en die van je kind. Alleen een kind opvoeden kan best, maar dan moet je je verantwoordelijkheid nemen, een goed netwerk hebben en kunnen terugvallen op betrouwbare mensen. Is dit in jouw situatie van toepassing?
Daar zal jeugdzorg anders over denken. Dat iemand een kind kan maken, betekent niet dat het een prima beslissing is. Ja dat is hard! Maar weet je wat nog harder is? Dat er kinderen in dit soort situaties opgroeien. Er is een groep mensen die denken dat veel ruzies normaal zijn. Omdat ze dit misschien aanzien voor passie het is belangrijk om zulke mensen uit te leggen dat we niet in een film leven. In een relatie ben je een team, behandel je elkaar met liefde en respect. Dit is alles wat ts niet heeft. Heel ernstig en absoluut niet te onderschatten.
TS, je verdiend het zeker om gelukkig te zijn en wat goed dat je wekelijks therapie hebt, maar dat je nu een kindje krijgt, in de situatie waarin je zit, gaat je niet gelukkiger maken, dat gaat alleen maar voor meer stress en alles zorgen. Zorg eerst eens dat je zelf (en je psyche) en je relatie op de rit staat voordat je kiest om een kindje te krijgen in deze situatie. Ik vind, zelfs na het lezen van je 'verduidelijking' schokkend en een ongezonde situatie voor het kindje. Het spijt me voor je dat je in deze situatie zit en ik kan niets anders hopen dan dat alles goedkomt voor het kindje en voor jou.
Jammer dat je niet meer reageert TS. Ik denk niet dat meiden het hier slecht bedoelen maar dat ze je met de neus op de feiten willen drukken. Je vraagt hier om hulp. Maar zolang je jezelf geen hulp gunt door alleen verder te gaan ben je niet te helpen. Er zijn een aantal belangrijke keuzes die je moet maken.