Hi meiden, Via de zoekmachine kwam ik al op een post voor een angst/depressie clubje, maar helaas was deze gesloten. Bestaat deze nog en hoe werkt dat dan? Ik had ernstige ocd, wat ik met behulp van een psychologe erg heb kunnen tegen gaan. Het ging maanden echt top. Alleen sinds ik zwanger ben heb ik paniekaanvallen en gemiddeld een hoog angstgevoel. Zeker omdat ik moe en misselijk ben en niet meer kan sporten heb ik het nu zwaar (15weken). Mijn psychologe gaat er nu ook nog eens plotseling mee stoppen, waardoor ik het helemaal niet meer weet. Ik hoor graag van dat clubje, een andere post of een goed gesprek hier of via pb. Groetjes, Annina
Hoi Annina, gefeliciteerd met je zwangerschap maar wat vervelend voor je dat het nu zo moeilijk voor je is Ik weet niet of het clubje nog bestaat maar ik weet wat een angststoornis met je kan doen. Het begon bij mij ongeveer 3 weken na de geboorte van mijn eerste en ik heb er nog steeds last van. Het is moeilijk uit te leggen aan mensen die niet weten wat je voelt tijdens een aanval. Nu je zwanger bent hebben de hormonen natuurlijk ook invloed op je angsten. Heeft je psychologe al vervanging voor je geregeld? Ik had veel baat bij ademhaling oefeningen als ik een paniek aanval kreeg.
Ik had een clubje erover, maar daar is het stil geworden. Omdat ik nog af en toe een lidmaatschap vraag krijg heb ik de bezem erdoorheen gehaald. Wie lid wilt worden voor de evt nieuwe start kan mij een pm sturen.
Hoi Adria27, dankjewel voor je reactie. Ja ik zit eraan te denken yoga weer op te pakken om mijn ademhaling weer te trainen. Jij had het na je eerste? Dus als een reactie op de druk van het zorgen voor een kindje? Dat lijkt mij nml ook wel overweldigend. Hoe is jouw situatie thuis? Mijn vriend werkt erg veel en we zitten in een verbouwing dus slepen onszelf van hot naar her tussen familie. Als er iemand is die kookt en ik vrijwel niks hoef te doen gaat het redelijk:')... Niet uit luiheid, maar een vervelend laag energieniveau. Koken is voor mij nu een serieus obstakel, ik neem alles wat niet mag of "misschien" slecht zou kunnen zijn veel te ernstig waardoor koken voor mezelf als een impasse voelt en enorm veel stress geeft. Mijn psychologe heeft vervanging geregeld, maar dat lijkt mij ook erg raar. Het is zo een persoonlijk iets wat toch raar blijft in persoon opnieuw aan iemand te vertellen die je helemaal niet kent. Hier anoniem is heel wat anders.
Hoi annina, de druk van een eerste kindje in combinatie met andere dingen denk ik. Ik geloof ook echt dat de angst stoornis iets erfelijks is. Mijn moeder had het ook vanaf haar eerste kind. Ik kan me voorstellen dat het vreemd voelt met de vervanger. Er moet weer helemaal een vertrouwensrelatie worden opgebouwd