Helemaal waar. Ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is. Mijn man komt soms een beetje onverschillig over (voor de buitenwacht), is het type grote mond en zeer gevoelig hartje. Maar is in werkelijkheid ontzettend bezorgd, zorgzaam en lief. En maakt zich nu al zorgen over de toekomst van onze zoon/dochter. Hoe gaan we dit doen? Hoe doen we dat? Mag ons kindje straks...... Maar hij moet een goede papa zijn, dus hij gaat zelf dit en dat veranderen in zijn leven..... (vind ik helemaal niet nodig) Hoe moet ik luiers verschonen? Zal ik de baby 's nachts voeden? Dan kun jij lekker doorslapen... En noem maar op. Allemaal dingen waar ik mij nog niet druk om maak, omdat ik denk dat we dit soort dingen tegen die tijd wel weer oplossen. Dus iedereen is verschillend en beleeft dingen op een andere manier. Dat kan, en dat mag.
Bij mij ging alles net zo en ook ik heb alles geregeld mijn man zou ook vrij nemen een week na de kraamweek, maar ik zit nog steeds te wachten op die vrije week :x gelukkig kan ik mij om die afspraken verder niet zo druk maken, hij is een hele leuke lieve goede papa voor onze kindjes en dat vind ik het belangrijkste maar ik kan mij heel goed voorstellen hoe jij je voeld
Hier is partner naar alle echo's en controles op 1 na meegeweest, was ook medisch dus aardig wat controles en echo's gehad. Malief is niet een overdreven buikvoeler, alleen als ik al sliep legde hij zn hand altijd op mn buik. En soms als ukkie flink aan het schoppen was. Kinderkamer heeft hij samen met mn vader gemaakt. en samen behang etc. uitgezocht en meubeltjes heeft hij in elkaar gezet. Eerste pakjes samen uitgezocht, manlief heeft het kaartje uitgezocht en gemaakt op internet, ik heb het gedichtje uitgezocht. We hebben gewoon alles samen gedaan maar manlief heeft me ook verteld dat het pas echt word als het kindje er is, maar goed met zn ex heeft hij een kind dus hij kent het riedeltje. Al was hij toen volgens mij wel minder betrokken maar dat weet ik niet zeker was er niet bij haha
dat mijn dochter geboren werd bijna 8 jaar terug deed mijn ex niets, geen controle mee geweest, geen consultatie buro, enzzzzz en alleen maar laat thuis komen. nu jaren later, geweldige man ontmoet, waarvan nu zwanger, die legt me bijna in watten, is suoer mee gaand en lief. nu hopen dat het zo blijft hahahaha
Mjah, mijn man gaat voor zover hij kan mee naar de controles. Heeft er nu ook speciaal vrij voor gevraagd, omdat ik er niet meer zelf naartoe kan rijden (scooter is niet echt handig meer en autorijbewijs heb ik niet). Verder is hij het type van: we zien het wel allemaal. Dus superbetrokken niet, maar ik kan ook niet zeggen dat hij helemaal niet betrokken is. Hij vindt het allemaal nogal nieuw (logisch) en 'vreemd' dat er een leventje in me groeit (ook logisch). Verder voelt hij wel af en toe aan mijn buik, maar nooit echt lang en het nadeel is ook wel dat ons ukkie juist net stopt met wiebelen als hij voelt, of hij voelt het gewoonweg niet door zijn eelthanden. Zoals ik al zei, gaat hij vanaf nu wel mee naar iedere controle en ook bij de informatiebijeenkomsten is hij aanwezig, omdat hij toch graag wil weten hoe alles nu zit, maar ook omdat ik zelf geen vervoer heb. De kinderkamer heeft hij helemaal geschilderd, ledikantje samen met mij in elkaar gezet en hij neemt veel uit handen wat ik niet meer kan (de kattenbak, vogelkooi, het bukwerk) en houdt er ook goed rekening mee dat ik vaak moe ben en houdt rekening met wat ik wel en niet mag eten. Ook is hij er heel streng in dat de katten absoluut NIET in de kinderkamer mogen. Dus hij is wel lief (en redelijk betrokken), alleen vraagt hij weinig en zoekt hij verder weinig op.
Mijn vriend is betrokken genoeg, maar met gezonde frisse tegenzin. En laten we eerlijk zijn, en zijn toch wel leukere dingen dan een borstvoedingsavond, een kinderwagen halen, of langs bij een verloskundige die even je bloeddruk doet, even een doppler op je zet en even kijkt hoe je kind ligt? Hij heeft wat boekjes gelezen, en als ik vind dat hij dom lult zeg ik: zoek dat dan eens op, maar verder vind ik het prima dat hij niet aan al die gekte meedoet. Overigens vind ik de opmerking ''ik ben gaar" echt geen excuus om niet mee te gaan naar iets waar je afspraken over gemaakt hebt. Dat zou ik nergens bij pikken. Of het nu zou gaan om boodschappen doen, een feestje, of iets in het kader van de zwangerschap: je niet aan je afspraken houden zonder goede reden is gewoon not done.
Mijn vriend ging mee met alle controle's, hij heeft er niet 1 gemist.. Maar betreft het regelen baby uit zet enz, dat heb ik ook helemaal alleen gedaan..
Mijn man heeft laatst voor het eerst een controle gemist. Ik was helemaal verbaasd dat hij er geen rekening mee had gehouden. Bij de eerste is hij mee geweest naar de borstvoedingsavond en de avond over bevallen in het ziekenhuis. Het laatste is echt een must voor de papa in spe vind ik. Het is wel heel handig om op het moment supreme alletwee een beetje info onthouden te hebben. Uit onderzoek blijkt dat vrouwen die goed gesteund worden bij het bv geven het veel langer volhouden en minder last hebben dan moeders die die steun niet hebben. een avond over hoe borstvoeding werkt is dan wel een goed begin. Dan kan hij zaken al meteen in perspectief zetten en hulp bieden als het lastig gaat. De zwangerschapsyoga partner lessen vond mijn man echt heel leuk. De bolle buiken club noemde hij het en hij is 2 of 3 keer met veel plezier meegeweest. De eerste keer had hij wel wat koudwatervrees, maar hij vond het uiteindelijk hartstikke gezellig. Ik heb er zelf deze keer geen behoefte aan, maar hij zou best nog eens willen gaan. Van de week zei ik dat ik ons manneke kon zien schoppen, hij rende meteen naar me toe in de hoop nog eens een schopje te kunnen zien. Hij was ook heel erg teleurgesteld dat er daarna niets meer gebeurde. Ik vond het echt zielig voor hem. Dat zijn namelijk toch de momenten waar je het als vader van moet hebben. Uiteindelijk gaat het er toch vooral om of je je gesteund voelt. Genoeg vrouwen vinden het helemaal niet prettig om kinderkleertjes uit te zoeken met hun man, anderen hechten hier veel waarde aan. Beide is prima, zolang je het maar met elkaar eens bent.