Hoi, Een beetje een stom verhaal, en ik weet ook niet zo goed hoe ik t moet vertellen maar ik moet t toch even kwijt. Ik ben nu bijna 30 weken zwanger, en mijn vriend wil vanaf het begin van de zwangerschap geen seks meer. Hij zei eerst dat hij t niet wou omdat t zo klein en pril was. Daar kon ik best inkomen en ik had zelf de eerste 3 maanden ook niet zoveel zin. Daarna wel, en hebben we het nog 1 a 2 keer gedaan. Toen ik begon te groeien wou hij helemaal niks meer. Dus ik mocht ook niks meer bij hem doen. Hij zegt dat hij gewoon helemaal nergens meer zin in heeft maar dat het niks met mij te maken heeft. Ik wil hem Wel geloven, maar ik voel me zo verschrikkelijk onzeker en gefrustreerd. Ik ben 20 maar ik voel me bejaard op deze manier. Hij wil wel knuffelen maar dat is dan ook alles. Ik kan niks doen om Hem over te halen of wat dan ook. Ik voel me al en stuk onaantrekkelijker met een dikke buik maar dit werkt ook niet echt mee. Iemand ervaringen, tips? Bedankt alvast
Ik zou het hem gewoon vragen, wat is de reden? Omdat het kindje nu groter is, of iets anders? Ik snap dat je er onzeker van wordt, maar je vriend vind het vast heel spannend en bepaalde mannen vinden het een raar idee sex te hebben terwijl er een kindje in de buik zit (kan ik me ook wel iets bij voorstellen) Relatie is communicatie belangrijk, ik zou het hem echt vragen en kijken wat mogelijk is. Bv een erotische massage of iets?
Tja, ik herken het wel. Mijn man vond het ook niet prettig. Gewoon het idee. Nou ja, oké... Het is jammer maar dan maar een tijdje niet / minder. Je kunt dat soort dingen nu eenmaal niet dwingen.
Ik snap wel dat het een beetje een raar idee is om zo dicht bij zijn kindje in de buurt te komen. Wat ik wel vreemd vind is dat je ook helemaal niets bij hem mag doen. De meeste mannen slaan dat niet af. Of had hij voor je zwangerschap ook al een laag libido?
Nou dat vind ik wel wat kort door de bocht tupp... Ik herken het wel. Bij mijn 1e zwangerschap (niet deze partner) was ik 9mnd misselijk dus totaal geen behoefte aan intimiteit. Nu helemaal blij dat ik daar geen last van heb, en juist meer behoefte heb aan intimiteit. In het begin was t nog geen probleem maar mijn man gaf aan dat hij er sinds de baby is ingedaald meer moeite mee had (lees: niet meer wilde). Ik ben er echt n paar dagen van van slag geweest. Als ik er aan dacht begon ik al te huilen... Voelde me zo onaantrekkelijk en afgewezen.. Uiteindelijk heb ik het toch met hem besproken hoe ík me er bij voelde en heb hem ook gezegd dat ik heel goed snap wat hij voelt. Nu weet hij iig wat ik voel en zijn we toch intiem maar dan aangepast... Ik wil me wel echt zijn vrouw voelen en dat hoort voor mij daar gewoon bij! Dus mijn advies (sorry voor t lange verhaal), praat erover!
Wat vervelend Coco! Ik snap dat je je afgewezen voelt. Ik heb eigenlijk niet echt tips voor je want bij mij is t omgekeerd. Mijn vriend wilde juist heel vaak nog seks en ik vond het maar niks, deed t in t begin nog voor hem maar liever niet. Nu er een volgroeide, heeeel drukke baby in mijn buik zit moet ik er helemaal niet meer aan denken, echt niet. Wel geprobeerd maar ondertussen ging mijn beeb alle kanten op draaien en schoppen. Nu heeft mn vriend er btw ook geen zin meer in want beeb & buik zitten nu wel erg in de weg en dat windt m volgens mij niet echt op. Ik denk dat hij het wel mooi vindt, maar niet seksueel aantrekkelijk. Jammer vind ik wel dat hij nu ook niet knuffelt etc. want daar heb ik best wel behoefte aan. Ik hoop dat jullie een beetje een compromis kunnen sluiten!
Ik kan je weinig tips geven, want mijn vriend is juist de andere kant. Maar zoals de andere dames hier ook zeggen praat erover. Ik kan me voorstellen dat hij het een raar idee vindt. Want er zit wel een klein mensje in je buik. Hoop dat als je erover praat er wat meer duidelijkheid komt voor je waarom hij dit zo voelt.
Ooh ik herken je verhaal zo erg 😔 we zijn ongeveer even ver. Hier hetzelfde, en het lijkt elke zwangerschap wel erger te worden dit is de 4de en we hebben eerlijk nu al weken geen seks gehad. Normaal ben ik best nuchter en kan ik dit plaatsen, maar de laatste 2 weken voel ik me er echt heel vervelend onder, erg onzeker en ben echt bang dat het aan mij ligt. Hier is sowieso al het probleem dat hij sinds een aantal jaar opeens last heeft van een laag libido (zit die zelf ook mee) maar nu is het gewoon helemaal 0. Ik kan je geen tips geven, alleen een stukje herkenning. Hopen dat het na de bevalling weer snel bijtrekt.
O, heel vervelend, ook al is het waarschijnlijk niks om je zorgen over te maken, ik kan me voorstellen dat je er onzeker van wordt. Weinig tips. De enige is, die is al genoemd, erover praten. Ik zou dit bespreken op een moment dat het niet aan de hand is. Dus niet net nadat hij iets heeft geweigerd of de situatie gespannen is.
Ik zou me ook ontzettend onzeker voelen. Mijn man heeft tot nu toe nog dagelijks zin. Dus ik kan er niet helemaal over meepraten. Ik las wel dat sommige mannen juist heel veel zin krijgen terwijl andere mannen tijdens de zwangerschap geen zin meer hebben in seks. Praat erover. Dat hij ook niet verwend wil worden vindt ik namelijk wel apart.
Mijn man heeft sowieso een laag libido. Dus ik verwacht niet dat hij nu wel vaker wil. Maar begrijp wel dat je onzeker bent. Maak het bespreekbaar