Ik las dat tussen de regels door, haar manier van schrijven, en dat ze af en toe wel kan gillen. Het kan geen kwaad om af en toe erbij stil te staan of je nog gelukkig bent. Wat is er apart aan het woord thuisblijfmoeder? Dat is toch wat ze is, een vrouw met een kind die ervoor kiest om thuis te blijven?
Maar dat heeft toch niks met thuisblijfmoeder te maken? Ik denk dat elke mama dat weleens heeft, maar bovenal ligt het aan je eigen karakter/emoties denk ik, icm wat voor kind je hebt. Jois jammer als je wel wilt en niet kan. Wij komen goed rond van 1 loon maar doen geen gekke dingen, Dat is wel de consequentie dan.
Het is meer, dat je dat er tegenwoordig expliciet bij moet zeggen. Wat doe jij voor werk? Ik zorg voor mijn dochter. Oh oke.. Snapje. Wat normaal was is dat niet meer. Je moet je bijna verdedigen. Ik pleit ervoor dat moeders in het gezin zijn als dat kan. Maar ik val jullie niet aan, het is mijn mening.
Misschien is het een apart woord omdat thuisblijfmoeders ook heus wel eens de deur uitgaan? En niet de hele dag thuis lopen te poetsen, moederen en dat soort dingen?
zei mijn vriend maar dat hij toch een 2e wil....... Ik wil het heel erg graag,liever vandaag nog dan morgen,alleen hij niet.
ik heb 2 kleintjes, zitten 17 maanden tussen. Mijn vriend ging weg toen ik 12wk zwanger was van nr 2. Ik heb het de eerste maanden na de bevalling helemaal alleen gedaan. En nu hebben we co-ouderschap. Weet je, t is natuurlijk pittig en zwaar, maar als je eenmaal een balans gevonden hebt, is het heel leuk. Als ik kijk naar de interactie tussen die 2. geweldig! Demi begint nu te staan en sem helpt haar. Ze kruipt hem overal achterna en het is gewoon prachtig om ze zo te zien samen. Gelukkig sliep demi lekker door s'nachts, daar had ik geluk mee. Soms heb ik wel dat ze beiden een nacht lopen te spoken, tja dan probeer ik tijdens het middagslaapje ook even te liggen. Ik wil je geen bepaalde richting in duwen, maar ik wil alleen zeggen dat, wat je ook beslist. Je er altijd een weg in vind. Dat zal t moederinstinct wel zijn ofzo. Praat er samen over en schrijf de voor en nadelen eens op. succes met de keuze en je bent nog super jong, dus je kunt alle kanten op hoor.
Hallo damesss jullie dachten vast ze reageert niet!!! Ik was weggeweest vandaag en had geen tijd om te kijken, kijk net en zoveeel reacties dus ik reageer maar even zo mocht ik iets vergeten zijn sorry... Als eerste wil ik even zeggen dat ik heel erg gelukkig ben ook om thuisblijf moeder te zijn.. Zo ben ik ook opgegroeid dus denk dat het daar ook wel mee te maken heeft.. Maar werken vind ik ook niet erg! Ik heb anderhalf jaar in de horeca gewerkt op een 'soort' strandtent op Scheveningen. Ik ben meestal gewoon iedere dag thuis, doe lekker mij rommeltjes de was stofzuigen enz En ik vind dat hartstikke leuk( je mag me gek noemen haha) Ik heb mijn school niet afgemaakt, maar voor werken hoef je niet altijd een diploma te hebben. Eigenlijk moet ik er even niet aan denken om te gaan werken en blijf ik liever thuis bij mij kleine mannetje, maar als het moet ja dan kan het niet anders en moet ik wel gaan werken maar voorlopig redde we het prima zo! Mijn zoontje gaat niet naar kdv ik moet nog over 'het hofnaretje' heen zien te komen. Ik krijg stiekem wel de kriebels hoor als ik zo lees dat broers/zussen zo lief met elkaar spelen en zo mooi is om te zien! Dan 'bespring' ik me vriend het liefst als hij zo thuis is hahaha!! Maar nu nog even niet maar misschien denk ik er inderdaad over 3/4maanden anders over! Kan altijd! Hele GOEDE vraag trouwens, als mijn zoontje dalijk op school zit en ik dan tijd heb voormezelf er weer aan beginnen.. Pfff eigelijk niet dan heb je wat tijd voormezelf en dan ga ik er weer voor.. Niet dat ik dan niet voor me kindjes wil zorgen omdat ik zo graag tijd voor mezelf wil tuurlijk niet! Anders neem ik ook geen kind/kinderen maar ik denk dat iedere moeder weleens tijd voor haar zelf wilt heerlijk! Doe ik nu trouwens ook hoor! Dan laat ik lekker me moeder een dagje oppassen zodat mama even rust heb zo heerlijk en dan zie ik hem weer aan het eind van de middag en dan kan ik hem wel hmmmm zo 'hard' knuffelen zo erg heb ik hem dan gemist!!
En ojaaa ik ga niet met de pil stopen omdat het toch 'lang' duurt voordat je 'misschien' zwanger word. ( is misschien een rare regel maar bedoel dat niet slecht ofzo!) Toen ik 18 was wilden wij ook graag een kindje, dus even voor een lang verhaal kort te maken ik stopten met de pil en ja hoor gelijk raak.. 9weken later een miskraam en toen 8 weken wachten voor weer zwanger te worden omdat ik eerst van de hormonen van mij andere zwangerschap 'af moest' misschien ook een rare zin? En toen was het gelijk weer raak, dat wil niet zeggen dat het nu weer gelijk raak moet zijn maar dat risico neem ik niet! Omdat ik toch wel even wil wachten tot ik er ECHT achtersta!