Ik ken je gevoel wij hadden ook afgesproken te gaan beginnen dus ik had alle informatie gevraagd over mjn medicatie, zelfs de afspraak om de spiraal te verwijderen stond al en toen krabbelde vl ook terug. Dit was allemaal voor de maand december / januari 2014/2015. Wij hebben toen goed overlegd en ik heb hem laten bellen om afspraken af te laten zeggen was te emotioneel. In die periode veel erover gehad omdat ik er zo slecht tegen kon. Toen zei hij in juli beginnen we mits je het nu kunt laten rusten toen heb ik gezegd jaja dan krabbel je weer terug. Was ook weer even boos maarja dacht zwijgen maar. Uiteindelijk merkte hij toch aan mij hoe ik er mee bezig was en is overstag gegaan denk begin maart/april vorig jaar. Toen gelijk zwanger hij schrok hier wel van toen helaas een miskraam gekregen en toen werd hij in eens enthousiast en wou er echt volledig voor gaan. Toen kwam juli de ronde waarin hij wou beginnen en was raak en nu dus in verwachting van ons kleine meisje. Mijn tip hoe moeilijk ook praat erover maar laat het rusten als hij dit vraagt ze komen er van zelf op ook al wist die van mij mijn 30 jaar grens (wordt dit jaar 26) en dat het daar na niet meer hoefde dit heeft die goed geaccepteerd
klinkt alsof er iets anders achter zit dan geld en vrijheid. Angst voor het vaderschap wellicht? Angst of hij wel een goede vader kan zijn...probeer door een gesprek er achter te komen wat er echt speelt. Helaas kun je niets anders doen dan het accepteren van hem hoe moeilijk dat ook is. Sommigen opperen om eventueel een andere relatie te vinden die wel al kinderen wil, maar dan ben je ook zo 1 tot 2 jaar verder. Eerst nog iemand vinden en dan ben je eerst nog een tijdje bij elkaar lijkt me voor je kindjes gaat proberen te maken. Kijk als hij aangeeft nooit kinderen te willen dan snap ik dat, maar als hij nog niet wil maar in de toekomst wel. Geef hem die ruimte dan. Heb zelf ook in de situatie gezeten dat vriendlief zei dat hij wel wilde maar nu nog niet. Veel discussies en tranen doorgemaakt. Uiteindelijk was hij er aan toe zei hij, maar leek het alsof hij er niet echt bepaald moeite voor deed om de soldaten op de juiste plek te brengen. En hij had een 10 op dat hoofdstuk van biologie dus weet echt wel hoe het werkt haha. Had weinig zin in seks (heel bijzonder voor hem) en als we het dan deden belandde het 2 van de 3 keer ergens anders. Het leek dus alsof hij de boel bewust saboteerde, maar als ik er naar vroeg bleek er niets aan de hand te zijn. Achteraf kwam de aap uit de mouw hij vond het zo eng en spannend allemaal dat hij weinig zin had en moeite had met klaarkomen waardoor het heel lang duurde en het er dan ineens zomaar was dus moeite had met tegenhouden en naar de juiste plek te brengen. Dit was ook zo als hij wel op de juiste plek zat. Wat ik met dit verhaal wil is vraag dus door!!
Wat ontzettend vervelend voor je! Het is natuurlijk ook een grote beslissing die je samen neemt. Alleen snappen mannen vaak niet dat je bij vrouwen moeilijk eerst ja kan zeggen en dan ineens nee. Zelf zou ik echt niet meer beginnen aan de pil. Hij wil niet meer en zou jij er weer moeite voor moeten gaan doen? Laat hem zijn verantwoordelijkheid maar nemen door bij zijn beslissing een daad te voegen! Uiteraard hoop ik voor je dat hij bij draait! Niets is mooier om er samen voor te gaan. Heel veel sterkte!
Dit klinkt erg bekend voor mij. Toen ik stopte met de pil waren mij vriend en ik ook beide 25. Ik wilde er gelijk volle bak voor gaan en hield een app en agenda bij. Vriendlief werd hier erg onrustig van omdat het voor hem toen alleen nog maar om een kindje draaide. Het gevolg was dat hij na 4 maanden zei dat hij het toch niet zeker wist. We hebben er toen goed over gesproken en de afspraak gemaakt het er niet meer over te hebben en niets meer bij te houden. Sindsdien doen we veel leuke dingen samen en dat hielp. Hij draaide weer om en begon er zelf regelmatig over. Helaas lopen wij nu bij het ziekenhuis doordat het niet helemaal gaat zoals we willen maar nog is de sfeer ontspannen tussen ons. Misschien is het een idee om het los te laten, niets meer bijhouden op perse gemeenschap hebben als je vruchtbare dag er is. Dan wordt de druk voor hem misschien minder. Ik weet niet iedere man is hetzelfde maar die van mij houd er niet van om onder druk gezet te worden. Als hij het echt niet meer wil, zal ik eerder een spiraal doen. Ik voel me ook zo veel beter zonder pil en na het verwijderen van een spiraal ben je gelijk vruchtbaar. Succes!
Bedankt voor alle lieve reacties.. dat doet me goed Ik heb het er nog uitgebreid over gehad met hem vandaag. Ik begrijp hem wel. Er staan nog wat klussen in en rondom het huis te wachten en hij ziet het niet meer positief in hoe we dat rond moeten krijgen als er ook nog een kleine bij zou komen. Nu heb ik met hem afgesproken dat we dat eerst afronden en het een jaartje laten rusten. Daar heb ik wel vrede mee. Hij is m'n soulmate dus ik zou hem hier echt niet voor verlaten.. tenzij hij helemaal geen kids wil. Maar dat is niet zo. Ik maak volgende week een afspraak bij de huisarts en dan kijken voor een andere pil of spiraaltje. Pff heeft wat tranen gekost maar ik ben in ieder geval blij dat we er zo samen uit kunnen komen.
Fijn dat jullie er ook zo samen uit zijn gekomen en veel succes en sterkte voor jullie. Lijkt me ook niet makkelijk als je dan uiteindelijk de medische molen in moet. Ik gun het je van harte meid!
Wat een geweldig bericht, fijn dat jullie er samen uit zijn gekomen... Veel succes en hopelijk komen. Al die klussen af in en om het huis. Zodat jullie aan jullie wens kunnen gaan beginnen 🙏🍀
Wat een super reactie, ook van jou! Jullie moeten er inderdaad samen uitkomen en er samen aan beginnen. De ander onder druk zetten of wat dan ook werkt alleen maar averechts. Ik hoop dat jullie beide aanvoelen wanneer de tijd ervoor is en dat jullie een pracht van een kindje mogen krijgen.
Hier een twijfelende man bij de eerste en de tweede, is toch nog goed gekomen. Ik hoop dat het bij jou ook zal gebeuren. Ik denk dat mannen meer praktisch denken en wij met onze eierstokken