ze was binnen een paar maanden zwanger.. Dus naar mijn weten weten geen zelfde situatie als dat jullie hebben. In zo'n geval hadden wij dit ook wel geweten, en ook qua naam hadden ze er dan wel op gereageerd.. We hebben namelijk nooit iets gehoord over de naam I.vy of L.ynn; behalve; 'ohh I.vy stond ook op ons lijstje voor als we een meisje krijgen'.
Helaas reageerden ze niet heel begripvol.. (niet kwetsend bedoeld; maar het zijn een beetje 'volkse' mensen) Ze wuifden het een beetje weg. Maar ik hoop er een volgende keer, als alles een beetje geland is zeg maar nog eens op terug te kunnen komen. We hebben ze, op het geboortekaartje na, niet meer gehoord.
Wat een moeilijke en pijnlijke situatie. Als ik zo lees over hun reactie denk ik dat je het beter kan laten rusten. Wat wil je precies van ze? Het is gebeurd. Het is hun keuze geweest, zowel het geven van de namen als het niet overleggen. Een afstand zal het gevolg zijn, in ieder geval voor nu. Je moet natuurlijk helemaal zelf weten hoe je hier mee om gaat, maar ik zou afstand nemen, tijd nemen en verder gaan met de rouwverwerking waar je ongetwijfeld nog steeds middenin zit. Steek je energie in je jezelf en in je relatie. Wees lief voor jezelf en geef het tijd. Sterkte.
Ik voel plaatsvervangend verdriet, dit is pijnlijk. Ik vind het erg sterk van je dat je nog op kraamvisite bent geweest ook, ik denk niet dat ik dat op had kunnen brengen in die situatie. Namen lijken te sterk op elkaar, elk mens met een klein beetje inlevingsvermogen doet dit niet. Dit zijn geen vrienden. Ik hoop dat je het een beetje uit je hoofd kunt zetten, dat het niet zo blijft malen steeds. Sterkte en liefs.
Ik zou ook boos/gekwetst zijn. Als je een naam neemt die er op lijkt of zelfs dezelfde naam, hadden ze het op zn minst kunnen bespreken met jullie. En tuurlijk wil je graag je naam geheim houden, maar als jullie de enige zijn die het weten omdat het een naam is die gevoelig ligt (wat ze horen te weten als ze jullie vrienden zijn)...wat maakt dat dan uit? Ik zou het ze zelf nooit verboden hebben, al zou ik het nog zo pijnlijk vinden. Maar het zou al heel veel troost geven als ze het van te voren 'gevraagd' hadden. Gewoon om te laten zien dat ze ook rekening met de gevoelens van hun vrienden houden. Nee, je kan niet rekening met iedereen houden...maar wel met je beste vrienden toch? Die tekst van het bericht van Overtherainbow vind ik ook hele erg trouwens! Je bedenkt toch van te voren aan wie je de kaartjes stuurt? Dan zou ik proberen te bedenken of het kwetsend kan zijn voor iemand die het kaartje krijgt. En anders een persoonlijk briefje erbij....want die tekst zou mij ook heel verdrietig maken.
Het is toch niet haar beste vriendin, maar de beste vriend van ts haar vriend? Ik kan me goed voorstellen dat er veel kerels zijn in wie het niet eens ópkomt dat zoiets als een naam voor een vriend van hun wel eens een pijnlijke kwestie kan zijn. Helemaal omdat in mijn ervaring veel mannelijke vriendschappen wat minder diep op gevoelens ingaan dan veel vrouwelijke (kort door de bocht hoor, maar zoiets proef ik hier een beetje?) Ik zou het ook heel naar vinden, en met name die vriendin van die vriend een beetje met scheve ogen aankijken... Maar op zich is het hun goed recht natuurlijk, en "ze hebben al moeite gedaan om de naam aan te passen".... Mja. Laten we het er op houden dat ik geen vrienden heb die zoiets zouden overwegen. Al was het maar omdat we dit uitentreure voor de bevalling allemaal zouden bespreken Maar ik ben dan ook geen man
@malibu: dan vind ik het idd nogal gevoelloos. Met name de tweede naam. Kan me voorstellen dat dat steekt. Neem aan dat ze niet zo heet omdat ze jullie meisje vernoemd hebben?
He meid wat een kwetsend iets dit. Heb wel eens laten vallen wat ik een leuke jongensnaam vind en vervolgens noemde een vriendin haar zoon zo. En onze meid krijgt een prachtige naam en dat deelden we met vrienden, omdat die ook een meid verwachten en rond dezelfde tijd... en nouja.. die verzonnen daarna ook een naam. Die leek er ook verdacht veel op. Maar ik draag mijn kindje nog. Bij mij zit er niet zo'n lading op. Ik vind dit ontzettend lullig naar jullie toe. om zo over jullie verdriet heen te walsen. Maar dont hate the kid. Die vriendin is gewoon lekker egoïstisch bezig geweest. Je staat in je recht om je zo te voelen. En die naam.. hoort bij jouw dochtertje.
Ik heb mijn man de situatie voorgelegd en hij vind het ook niet kunnen en zeer kwetsend. Nu is mijn een echte man en de meeste topics hier op zp kan hij alleen van zuchten
Mijn man zou het ook heel naar vinden, maar die is tamelijk gevoelig Maar ik heb ook wel mannelijke vrienden in de kennissenkring bij wie ik zoiets wel weer zie gebeuren. Ts noemde dat ze wat "volks" waren, misschien niet al te intelligent, dan kan ik me voorstellen dat hij gewoon niet zo ver doordenkt? Maar goed, misschien vul ik te veel in. Ik ken gewoon wel mannen bij wie ik me zoiets kan voorstellen zonder al te lullige bedoelingen. Maar ook genoeg mannen bij wie je dat niet hoeft te flikken hoor.