Fijn dat er contact is geweest en dat er bij gepraat wordt. Ik ben ondertussen 38 en ik heb vele vrienden zien komen en gaan. 1 vriendin verloren omdat haar 15 jarige dochter bij on slogeerde. Wij hadden neit door dat zij, eenmaal nar bed, tot 4 uur in de nacht aan het appen was met haar vriend. Ze werd wel steeds vermoeider en sjacho. De laatste avnd duidelijk aangegeven dat dit niet de bedoeling was en dat ze de laatste nacht op tijd zou gaan slapen en de telefoon moest ze inleveren. Dat was ook tegen het zere been van mama, want de telefoon was de uitlaatklep van dochter... Dochter heeft PDDNOS, en ze moest appen anders zou ze helemaal doordraaien. Nou, een kind van 15 die meer dan 2000 berichten verstuurd per maand en al 3 mand een mobiele telefoon heeft en superverslaafd is vin ik niet normaal. Dit heb ik ook aangegeven dat ze gewoon verslaafd is aan de telefoon en dat ze hele nachten aan het SMSen was, dat dat niet gezond is. Dat was het eind van de vriendschap. Jammer, want het waren echt leuke mensen. Verder heb ik heel veel problemen gehad in de afgelopen 5 jaar. Veel gesproken emt diverse vrienden en die heb ik allemaal nog... Terwijl ik toch heel vaak mijn gal heb lopen spugen bij hun. En een vriendin van wie de man ineens weg wilde (en belandt in een vechtscheiding) heb ik zo veel mogelijk gesteund, geholpen emt verhuizen en de hele mikmak. En ja, af en toe had ik geen zin in haar geklaag, maar zij heeft mijn geklaag ook altijd aangehoord, dus altijd voor haar klaargestaan. Zij en ik, vrienden in goede en slechte tijden. Ik ben gezegend met de paar vrienden die ik heb, en dat zal nooit verdwijnen, simpelweg om dat we elkaar steunen in moeilijk en goede tijden. En dat voelt goed. En nu heb ik een oudcollega, waarvan ik hoop dat dit een goede vriendschap wordt. Haar zoon is 3 maanden ouder dan mijn zoon. zij heeft nu veel problemen op werk, en een man met wie het minder gaat en zoon heeft ook veel last van reflux, krampen etc, en ik wil er voor haar zijn, en nu hoop ik dat zij dit accepteerd en mij zal bellen als er problemen zijn, dat ik op haar zoon kan passen, dan weet ze dat ik er ook sta als ze problemen heeft. En dan kan dit ook resulteren in een goede vriendschap, en heb ik ook eindelijk een vriendin in de buurt (zij woont 9 km verderop, de rest vn mijn vrienden minimaal 50 km weg). Vriendschappen zijn erg lastig, als je andere verwachtingen van elkaar hebt. Zo ok "vrienden"gehad, maar daar meost ik altijd achteraan.... daar ben ik mee gestopt en heb nooit meer wat gehoord...... zegt meer dan genoeg. Tevens van 1 uit dat groepje op mijn kop gehad omdat ik een andere meid nog neit gebeld had terwijl die maan in Afganistan zat. Mijn reactie was acuut dat ik uberhaupt niet wist dat haar man in Afgnistan zat, dus hoe moet ik dan contact opnemen en haar steunen omdat ze alleen is, als ik niet eens weet dat haar man in Afganistan zat...... Nee, die paar vrienden die ik heb, die koester ik, ik praat niet alleen over mijn kleine, praat ook over andere zaken en hou nauwkeurig bij wat hun bezigheden zijn, zodat ik navraag kan doen als we elkaar weer spreken en overduidelijk interesse toon (ik heb ook een geheugen als een vergiet). Ik hoop dat jullie eruit komen en dat de vriendschap blijft bestaan. ik gun iedereen vrienden.
Dank je wel Ik / wij hopen het ook dat alles uitgepraat word. En idd goede vrienden moet je koesteren
Ik ben ook niet meer zo van de vriendschappen. Althans, ik heb de verwachtingen bijgesteld. Als ik bij die meiden ben is het leuk, maar daarbuiten hoor ik van de meesten ook niet veel. Er is een vriendin bij die spreek ik soms maanden niet, maar als we elkaar zien dan is het ook meteen goed. Als ik dingen heb waar ik mee zou zitten dan kan ik bij de meesten ook niet terecht hoor dus in die zin heb ik vriendinnen en vrienden om leuke dingen mee te doen, maar als ik in de put zit en iets wil bespreken dan heb ik ook niet zoveel vrienden Probeer een beetje je eigen dingen te doen en je er niet zo mee bezig te houden. Ik denk niet dat die mensen dat bewust zo doen. Mensen zijn tegenwoordig druk met zichzelf en hun werk en hun eigen dingen. Doe af en toe wat leuke dingen samen en hou een beetje contact.
Mijn ervaring is dat vrienden komen en gaan. Niemands schuld of opzet.. dat gebeurt gewoon. en er komen weer nieuwe bij. Maar de ECHTE vrienden, die blijven wel. soms zit er een tijd tussen maar paden kruisen altijd wel weer. Bij mij althans.