Echte vriendschappen verdubbelen hun waarde in moeilijke tijden. Dus als je een goede vriendin wil zijn, wacht je deze periode even af. Laat weten dat je er voor haar bent en dat je hoopt dat je haar kan ondersteunen. En natuurlijk per telefoontje of persoonlijk. Als ze alles weer op een rijtje heeft in haar leven en ze houdt nog steeds de boot af, weet je pas echt zeker dat ze je niet meer nodig hebt. Ik zou een mooie bos bloemen en lekkere chocola laten bezorgen en haar een beetje door deze nare tijd heen helpen. Desnoods van een afstandje.
Dit is wat ik denk.. Geef haar maar wat tijd en ruimte.. Ze komt vanzelf wel weer, dan zal ze waarschijnlijk weer sterk genoeg zijn. Zo niet, dan weet je misschien ook wel waar je aan toe bent.. Maar dat denk ik eerlijk gezegd niet.. ze moet nu even verwerken. En probeer het niet persoonlijk te nemen.. snap wel dat het je verdrietig maakt.
Dank voor jullie reacties. Het valt me met wel meer vriendschappen op dat het soms echt alleen maar van mijn kant komt. En daar heb ik zo'n moeite mee. Maar misschien verwacht ik ook wel teveel van anderen...
Kan t zijn dat degenen met wie zij nu afspreekt single zijn en dat mogelijk makkelijker is dan afspreken met een vriendin die wel heeft wat zij mogelijk graag zou willen hebben?
Ja die zijn single. Maar zij wil juist geen kinderen enzo. Want haar ex wilde dat heel graag maar zij stelde het steeds uit.
Serieus? Dat het alleen van jouw kant komt? En zij staat altijd voor je klaar, schreef je. Jeetje... ik zou, gebaseerd op jouw informatie, er niet van staan te kijken als jouw vriendin juist vindt dat het altijd van haar af kwam. Zij staat altijd voor jou klaar... en misschien voelt zij zich wel nooit gesteund door jou en wel door die vriendin, waar ze nu tijdelijk bij woont. Jij maakt opmerkingen over dat ze allen leuke berichten op fb zet... Hoeveel mensen ken jij, die al hun problemen online zetten? Ik 1, en die spoort niet.
Die laatste zin is zo waar :'). Ik zit al 5 maanden in de ziektewet en het enige wat je op m'n fb ziet is blijheid (in zoverre dat gaat dan). Daar zou ik echt niet op af gaan. Overigens is zij er voor jou als je het moeilijk hebt. Dan komt het dus niet van 1 kant.. Dat jij bepaalde verwachtingen hebt, of manier hoe je in een vriendschap staat wil niet automatisch zeggen dat de ander een slechte vriendin is omdat die manier anders is. Als ik slecht in m'n vel zit kun je er nog een snauw bij krijgen :') heb liever dat je me meeneemt wat leuks doen. Dusse... Stel dat voor?
Je spreekt jezelf wel tegen nu. Je zegt nml eerder dat zij altijd voor je klaar staat als er wat is. Ik zou het niet te persoonlijk opvatten. Ze zit in een moeilijke situatie en misschien voelt ze zich momenteel bij die andere vriendin prettiger. Ja dat kan steken maar hoeft niks af te doen aan jullie vriendschap. Dat kan idd komen omdat deze vriendin singel is en jij niet? Of om wat voor reden dan ook. Maar als ik problemen heb dan ga ik ook vaak eerst naar een bepaalde vriendin toe maar dat wil niet zeggen dat de andere vriendinnen voor mij minder waard zijn. En dit kan ook nog per situatie verschillen. Als het met mij niet goed gaat ben ik sociaal gezien ook heel slecht en sluit me op in mn eigen cocon. Geef haar tijd en ruimte maar laat wel weten dat je aan haar denkt en je er voor haar bent dan komt ze vanzelf wel als zij daaraan toe is! En idd fb is natuurlijk geen graatmeter. Ik zet er ook alleen maar leuke dingen op maar dat wil niet zeggen dat mn leven nou zo leuk is, maar ja dat zet ik echt niet op fb
Sterker nog, toen ik zwaar in de shit zat (burnout met depressie) heb ik een aantal mensen 'laten gaan', omdat ze hier wel van wisten (heb het ze verteld toen ik ze in levende lijve sprak), maar nooit contact met me hebben opgenomen om te vragen hoe het ging. Ik ben toen gestopt met fb om te kijken wie het iets kon schelen en wie er dus ging bellen. Heb wel geleerd wie mijn vrienden zijn.
Hier kan ik wel wat mee hoor, bedankt!! Ik vind vriendschappen altijd erg lastig. Want ik ga altijd meteen All the way erin en verwacht dat dan ook terug van die ander. Maar dat ligt dan misschien meer aan mij dan aan die vriendin. Ik probeer ook al een lange tijd af te spreken met een zwangere vriendin en telkens als ik haar vraag wanneer ze kan theedrinken heeft ze wat anders. Of is ze ineens heel druk met huishouden enzo... Ik vind dat echt heel lastig.
Het is goed, dat je dit van jezelf weet. Vaak is het inderdaad een kwestie van verschillende verwachtingen. Zij is zich hoogstwaarschijnlijk van geen kwaad bewust... plus waarschijnlijk veel meer bezig met haar eigen sores nu. Meestal gaan dit soort topics trouwens over 'ik geef en krijg niks terug'. Ik vind het opmerkelijk dat jij juist klaagt over dat zij er wel altijd voor jou is, maar jij er nu schijnbaar niet voor haag 'mag'(?) zijn... Probeer je vragen eens gesloten te stellen, assertiever. Dus niet "Wanneer heb je tijd om...", maar "Stuur me eens wat datums, want we hebben elkaar al veel te lang niet gezien!" Enneuh, het kan heel goed dat mensen het gewoon druk hebben, hè?
Het valt mij sowieso vaak op, vooral hier, dat de verwachtingen van vrouwen naar hun vriendinnen toe vaak heel erg hoog zijn. Je kunt zelf heel veel investeren in een vriendschap: vaak contact zoeken, een luisterend oor bieden, er voor de ander zijn.. maar dat is nog altijd JOUW keuze en JOUW manier. Dat hoeft andersom toch niet helemaal precies hetzelfde te zijn? ik lees zo vaak dat er gezegd wordt: "het komt alleen maar van mijn kant" en "ik doe dit of dat, maar zij doet dat niet terug" etc. Je kunt toch niet verwachten dat de ander PRECIES teruggeeft wat jij er in stopt? misschien zit de vriendin wel heel anders in elkaar. En dat zul je moeten accepteren als je bevriend wil zijn met haar. Ik heb een grote groep vriendinnen en ik verwacht eigenlijk nooit echt iets van ze. We doen leuke dingen samen, als ze me nodig hebben help ik ze en als ik hen nodig heb helpen ze mij. Maar dat zou ik nooit VERWACHTEN. Ik weet hoe ze zijn en dat weten ze ook van mij. Ik ben bijvoorbeeld iemand die soms gewoon even een periode heeft dat ik liever alleen ben. Ze weten dat allemaal en dat accepteren/respecteren ze ook. Ze willen met mij bevriend zijn, dus zullen ze ook rekening moeten houden met mijn karakter, net zoals ik dat met hen doe. En dan laten ze me even met rust en gaan dan niet lopen zeuren dat ik er op dat moment even niet voor ze ben. En als de verwachtingen van een vriendschap zo uiteen liggen en daar steeds drama door ontstaat vind ik het niet zo gek dat je op een gegeven moment geen vrienden meer overhoudt. En dan lees je hier:"ik heb geen vrienden want het moet altijd van mijn kant afkomen". Tja.. (dit is overigens een algemene constatering hoor, niet perse in de specifieke situatie van TS)
Zo fijn jullie reacties. Ik weet inderdaad dat ik altijd erg veel (teveel) van anderen en situaties verwacht. En meestal loopt dat inderdaad ook uit op teleurstellingen. Zo wil ik ook helemaal niet zijn en wil daar ook echt aan werken. Want volgens mij maak ik het alleen voor mezelf heel moeilijk. Ik denk ook dat het voortkomt uit een gevoel van onzekerheid en dat ze mij lang niet zo leuk vinden als ik hun.
Zo komt het inderdaad op mij over, maar ik denk dat je je niet zo druk hoeft te maken hoor. Als die vriendin jou niet leuk zou vinden, zou ze ook niet altijd voor je klaar staan natuurlijk. Haar behoeftes lijken me gewoon anders in deze situatie, dus het is aan jou om dat te accepteren. Misschien kun je voorstellen wat leuks samen te gaan doen, ipv dat zij haar verhaal moet vertellen?
Dat gevoel begrijp ik wel heel goed, ik heb daar ook veel last van (gehad). Maar mensen worden over het algemeen geen vrienden met mensen die ze niet leuk vinden , dus natuurlijk vinden ze je leuk/lief. Anders wilden ze geen vriendin van je zijn denk ik dan maar. Het gevoel kan wel veranderen met de tijd en sommige vriendschappen zijn tijdelijk. Maar dat hoeft helemaal niet aan jou te liggen natuurlijk, niets zo veranderlijk als de mens.
Dit lijkt me een duidelijk geval van: dit gaat niet om jou! Je hebt effe niets te willen of eisen. Zij heeft het zwaar, zij bepaalt even waar ze behoefte aan heeft. Kom op zeg. Relatie verbroken, uit je huis vertrokken en dan ook nog een gedoe omdat je vriendin vindt dat je haar tekort doet. Kijk het even aan. Bel dan. Stuur een kaartje om te zeggen dat je er bent. En wacht af.
Dat denk ik ook! Want als je vriendschappen verbreekt (of laat doodbloeden), enkel om verschillende (onuitgesproken!) verwachtingen, dan hou je weinig vrienden over. Dat eerste kan ik me heel goed voorstellen. Dat tweede moet je heel snel uit je hoofd zetten. Hoezo vinden zij jou lang niet zo leuk als jij hen? Dat zijn allemaal aannames gebaseerd op je eigen onzekerheid! Precies!