Het zat me toch wel hoog, wil haar geen verkeerd advies geven. Heb het met mijn man besproken, hij kent haar en hij verklaart haar (en mij ) voor gek. "Moet ze eerst maar eens bij hem weggaan, dat gezeur altijd met die twee, jij zit er weer tussen en over een paar maanden doet ze weer net of het koek en ei is tussen hun en heb jij je weer voor niks druk gemaakt." Zucht, waarom heeft hij altijd gelijk ! Ik heb haar gebeld en gezegd dat ik er nog eens over nagedacht heb en vind dat ze eerst maar eens moet beslissen wat ze met haar huwelijk wil, omdat ze op deze manier meerdere mensen pijn gaat doen. Verder laat ik het voor nu los. Bedankt voor de respectvolle reacties die me aan het denken hebben gezet. Voor sommige andere reacties: niet zo snel met onterechte conclusies komen. Ook op een forum kan je normaal met elkaar omgaan.
Gelukkig heb je om advies gevraagd. Hoe moeilijk ook! Wat je nu gedaan hebt naar je ( vriendin) toe was het enige juiste. En misschien ga ik wat te ver. Maar als dit al zo lang speelt en je al jaren dit moet aan horen. Laat haar haar eigen boontjes voorlopig maar gaan doppen. Ik zeg niet dat je met haar moet gaan kappen wel denk ik dat je. Je grenzen goed aan haar moet gaan aangeven. ( ze kiest) voor nu nog steeds voor haar ( man) wat voor droplul het ook mag zijn. En klinkt stom maar vaak gaan deze huwelijke nog vele en vele jaren door. Pas als de kinderen groot zijn heb je kans dat ze pas een keuze gaat maken. Heb het in mijn omgeving gezien maak het nu mee van dicht bij. En dan laat ik mijn eigen relatie er nog buiten. Afscheid nemen en het zeggen dat je het gaat doen zijn twee verschillende werelden..
Je hebt gelijk, ze moet het nu zelf doen. Het is voor mij niks nieuws, gaat al jaren met ups en downs en ik trek het me elke keer aan. Vandaar waarschijnlijk mijn reactie op het vreemdgaan, doe het alsjeblieft dan ga je misschien eens bij hem weg.