Hoi meiden, Velen van jullie hebben het over schoonmoeders/schoonouders, ik zal jullie mijn verhaal eens vertellen. het is misschien lang, maar zeker de moeite waard. In het jaar 2000 kwamen mijn man en ik bij elkaar, hij was 20 en ik was 15 en had toen net examens op school. Direct was het al serieus tussen ons en na een maandje bleven we bij elkaar logeren. Voordat zijn ouders mij al hadden gezien, mochten ze mij al niet. Ze hadden overal comentaar op en maakten mij direct al zwart. Vooral zijn moeder mocht dat graag doen, soms dacht ik weleens dat zij diegene was die verliefd op hem was, zo claimde ze hem In het begin toen hij bij mij bleef logeren, toen belde zijn moeder hem steeds met een smoes op zodat hij daar dan heen moest komen, in het begin deed hij dat wel, maar we kregen snel door, dat ze dat alleen maar deed om ons uit elkaar te houden. Ik zal eens een opsomming maken wat ze al zoal heeft geprobeerd om ons uit elkaar te drijven: - foto's van een meid in zijn jas stoppen met condooms. - vervolgens die meid een aantal keren laten bellen en dan zeggen dat hij lekker kan zoenen. - sexbladen onder zijn bed leggen.(en vervolgens zeggen dat ik het me verbeeld) - sexnummers in zijn telefoon zetten. - als hij mij beldde, de telefoon uit handen trekken en mij wegdrukken. - zijn vader, broertje en zijn (ex)vriendin tegen mij opzetten. - Mijn man wat lekkers geven en mij niets, terwijl ik er naast sta. - aan hem vragen om ergens na toe te gaan zonder mij.(op het moment dat ik bij hem ben) - mijn man steeds naar de winkel laten komen(hun hebben een snackbar) als er meiden waren en daar moest hij dan mee praten van haar.(deed ie niet hoor, hij liep er bij weg). - Mij zwart maken bij haar moeder zodat zij daarop weer naar mij belt en mij verrot schelt. - Op een gegeven moment mocht hij bijna niet meer naar mij toe zonder haar toestemming, anders werd hij het huis uitgekickt. ze hebben de sloten al een keer veranderd. En zo zijn er nog wel veel meer dingen, te veel om op te noemen. We gaan nu al 3 jaar niet meer met ze om, omdat we er totaal geen zin meer in hadden, we hebben ons 5,5 jaar de grond in laten trapen en dat vonden wij genoeg. Mijn man heeft de knoop doorgehakt, voor hem was de maat vol. Toen we plannen hadden om te trouwen 2,5 jaar terug, begon zij eral mee te bemoeien met wie we wel niet moesten uitnodigen, dat ging mooi niet door en vervolgens laat zij haar moeder bellen met de mededeling dat de hele familie niet op onze bruiloft komt en dat niemand meer contact met ons wil. Je bent een vies varken zegt ze, nou toen heb ik echt liggen huilen, en toen zei mijn man dus van, nu is het gebeurd, nu is de maat vol. Toen hebben we geen contact meer met hun gehad. Tot ik zwanger was, toen moest ik wel contact zoeken omdat we informatie nodig hadden voor in het ziekenhuis. Heb toen nog een keer mijn goede wil getoond en gezegd dat ze hun kleinkind wel mochten zien. daar moest zijn vader over nadenken. Hij moest formulieren invullen voor ons voor het ziekenhuis en dat vond hij geen probleem, maar mijn schoonmoeder blijkbaar wel, want ik kreeg ze niet aan. Dus ik weer bellen en vragen naar mijn schoonvader, maar kreeg mijn schoonmoeder, die doodleuk zegt dat ik het formulier niet weer krijg en maar lekker in ons eigen fantasie wereldje verder moet leven, toen gooide ze de hoorn erop. mijn man later weer gebeld en toen deed ze poeslief en deed ze voorkomen dat ik loog(toch nog weer uit elkaar drijven he), mijn man geloofde haar niet natuurlijk, maar ze zou de formulieren na ons toesturen. Dit was het laatste contact. Wat een verhaal he? Echt een schoonloeder dus!
Ja.... je hebt geen leuke getroffen! Maar goed jullie hebben er samen hard tegen geknokt en zijn samen gelukkig en een mooie kleine... Dus kom wel goed schatje (met een glas roosvicee!)
sjezus dat dit soort dingen toch echt voorkomen hoe ziek ben je in je kop om zo te doen? goed van jullie dat jullie geen contact meer willen
oh jeetje! die zou ik nooit maar dan ook nooit weer willen zien! hou je meissie maar ver weg van dat soort psychisch gestoorde mensen, arme schoonvader, die zit natuurlijk helemaal onder de plak gelukkig zijn jullie ondanks alles nog bij elkaar, erger kun je je schoonmoeder niet straffen, haha! jullie hebben gewonnen
ja inderdaad, wel heel goed van je man dat hij zo reageert! wat een kreng zeg, die schoonmoeder van jou!
*breekt in* Bedenk wel dat dit INTERNET is...en we geen berichten achteraf gaan verwijderen *breekt uit*
Het lijkt de moeder van mn ex wel! Vreselijk zulke mensen. Gelukkig hebben jullie voor elkaar gekozen Ow enne .. op zn drenths is een schoonmoeder een trouwma Dus ik hou het altijd maar op een trauma
Ow enne .. op zn drenths is een schoonmoeder een trouwma Dus ik hou het altijd maar op een trauma [/quote] Ben net 3 maanden geleden verhuisd van drenthe naar overijssel Maar idd, een trauma. Jullie moesten eens weten hoe verschrikkelijke periode dit was..... Ik had op het laatste geen zelfrespect meer en dacht dat ik alles aan mij zelf te danken had, ik vond mezelf echt een 0. Nu gaat het gelukkig stukken beter, maar nog niet zoals het hoort
Met verbazing heb ik je verhaal gelezen. Dat zulke mensen bestaan zeg, onbegrijpelijk. Ik snap ook niet dat die moeders niet inzien dat ze zo hard bezig zijn om hun eigen kind van zich af te stoten.
jeetje, het zou mijnverhaal wel kunnen zijn over mij en mijn ex vriend zeg... SNap heel goed dat jullie nu geen contact meer hebben/willen! Overigens heb ik nu weer zo'n schoonmoeder
Jeeeetje! Zo zie je wel hoe sterk jullie relatie is! Jullie zijn nog steeds samen en hebben een pracht van een dochtertje! Ik denk dat als ik in jullie situatie zat ik het niet zolang uitgehouden had hoor! Tegen zo'n dingen kan ik echt niet tegen!
Onze relatie is er echt super sterk door geworden en ik ben dan ook superblij met mijn lieve man. Ik ben al vanaf mijn 15e bij hem en ben nu 24. Hij is echt mijn ware.......... Dat kunnen zijn ouders echt niet kapot maken dat is wel gebleken. En zijn pa zit idd erg onder de plak bij zijn ma, ook zijn broertje.
Oei oei oei oei oei wat een ongelofelijk :c: :-# ehm trauma is dat zeg. Ik kan me voorstellen dat jij je heel erg gelukkig prijst met je man want hij staat toch maar mooi aan jou kant. Laat die "schoon" familie maar in hun sop gaar koken.
Maar toch vind ik het eigenlijk wel erg jammer dat deze mensen zo "gevoeloos" zijn, ik had het leuk gevonden als ons dochtertje ook haar andere opa en oma had leren kennen
ja dan vraag je je echt af, wat willen ze nou, dat hun zoon gelukkig is? of dat hun zoon ongelukkig is en naar hun luisterd? vreemd hoor, ik kan het niet begrijpen, voelen ze geen liefde voor hun kleindochter?
Ik heb je verhaal echt met verbazing gelezen. Poeh he wat een mens. Ik ben blij dat jullie er als gezinnetje wel goed doorheen zijn gekomen. Het is niet niks voor je vriend ook om de keuze te maken om met zijn ouders te breken. Liefs Michelle