Eeuwige discussies over dit soort onderwerpen... Even on topic, mijn kind heeft rollen overgeslagen, behalve van buik naar rug, dat doet hij dan weer wel. Hij is nu bijna 9 maanden en loopt langs de bank en rugleuning van de bank. Ja, hij trekt zich zelf op en kruipt ook als een gek de kamer door. Maar hij doet dit alles dus wel. Lopen, plat op zijn voetjes, doet hij ook als je zijn handjes vasthoudt als hij staat op de bank. Ieder kind ontwikkelt zich anders en er zijn zat kinderen die een fase overslaan. Ook dát is normaal
Iedereen is hier weer aannames in beide richtingen aan het doen, want de openingspost is niet echt duidelijk. Ts: laat je vriendin haar baby lopen aan de hand terwijl zij er duidelijk nog niet klaar voor is? Of vind jij het gewoon gek dat zo'n jonge baby al aan de hand stapt? In het eerste geval: niet zo slim. In het tweede geval: ik liep al los op 9 maand, en mijn dochter begon spontaan aan de meubels te stappen toen ze pas geleerd had te kruipen, op 8 maand. Kan dus perfect.
Een kind dat zelf een motorische handeling nog niet kan in deze motorische houding neerzetten/of in duwen, trekken oid IS forceren. Een kind dat nog niet rondstapt heeft niks te zoeken in een loopstoel of hangend aan de armen van een volwassene op zijn tenen vooruit stuntelen. Een kind dat zich al optrekt en langs de meubels loopt heeft geen loopstoel nodig, en gebruikt mama's hand alleen als ondersteuning bij het stappen en niet als datgene wat hem overeind houdt. DAT is het verschil tussen stimuleren en forceren. Forceren is een baby op de billen neerzetten, stimuleren is de baby uitdagen om zelf op de billen te komen. Daar heb je geen boeken bij nodig, vraag het aan een willekeurige kinderfysio. En nee, een loopstoel is niet alleen slecht als een kind daar uren per dag inzit, dat ding is over het algemeen slecht voor de heupen en leert een kind ook niet om te lopen. Als je je kind wilt stimuleren bij het leren lopen is een loopkarretje een veel beter alternatief.
het kind kan nog helemaal niet lopen, ook niet rondom meubels etc, het kind kruipt amper, net pas. De meiden die vinden dat ik mijn vriendin zwart maak die moeten even dimmen zeg. Ik ben juist voorzichtig en zeg er nog niks van, maar vraag mij dus af of ik er iets van moet zeggen in het voordeel van t kind. Ik wil niet zomaar bemoeien als het geen kwaad kan. Ze doet het vooral veel als er visite is, op verjaardagen, bij mensen in de buurt, een beetje van "kijk eens ze kan al lopen". Ze loopt dus nog niet en wordt aan 2 handen vastgehouden en stapt op haar tenen. Het ziet er clownesk uit.
In dat geval denk ik dat je het beter voorzichtig ter sprake kan brengen. Ik ben van mening dat als het lichaam het aan kan het kindje dit gaat doen. En dit klinkt als ontwikkeling dwingen ipv stimuleren. Dus op de verkeerde manier. Probeer het wel voorzichtig te vragen/vertellen, je merkt al hoe gevoelig het kan liggen
Dan zou ik er echt iets van zeggen. Wat ze doet slaat nergens op en is niet goed voor haar baby. Een baby die niet voor zichzelf kan praten. Je vriendin klinkt als iemand die het niet helemaal snapt, het kan zijn dat ze heel trots is op de feit dat haar baby voetjes voor elkaar plaatst als ze haar zo vasthoudt, en daarmee denkt dat het kind 'bijna loopt' Dat hoor je heel vaak. Hetzelfde als wanneer mensen denken dat hun baby van 4mnd wil zitten omdat die opdruk bewegingen maakt, of wil eten omdat ze op de handen kwijlt.
Als je echte vriendinnen bent dan ben je juist eerlijk tegen elkaar toch? Ik vind het een beetje vreemd dat iedereen roept dat TS zich niet moet bemoeien met haar vriendin.. Ik ben ook altijd heel eerlijk. Dat wordt in eerste instantie niet altijd gewaardeerd, maar achteraf vaak wel.
De meeste ouders kijken toch goed naar hun kinderen en maken daarin een intuïtieve meestal goede afweging? Gewoon je kind volgen en verstandig stimuleren in ontwikkeling waar nodig. En respectvol vragen stellen aan je vriendin en dingen delen die je je afvraagt lijkt me prima. Daarna het bij haar laten. Mijn kleintje vindt het reuze leuk om te "staan" en "pasjes" te zetten op schoot of op de vloer. Ze gaat op mijn been zitten en zet zich dan af. Zo schattig. We doen er uiteraard maar een paar, houden haar goed vast en tot ze weer gaat zitten.