Hallo moeders, Mijn vriendin is eergisteren met 25,5 weken bevallen van een zoontje van 500 gram. Het gaat boven verwachting goed, hij ademt bijvoorbeeld zelfstandig, hoewel hij natuurlijk erg kwetsbaar is. Hebben jullie tips voor een cadeautje of zo, of andere dingen die ik voor haar zou kunnen doen? Voorlopig willen ze geen bezoek hebben, wat ik me helemaal voor kan stellen. Is er iets waar jullie steun aan hebben gehad? Xaph
Hoi Xaph, Dat is schrikken dat je vriendin al met 25,5 week is bevallen! Wat fijn dat het goed gaat! Mijn tweeling is met 30 weken geboren en was ook behoorlijk schrikken! In de eerste dagen hebben we alleen bezoek gehad van de opa's,oma's, broers en zussen. Na ongeveer 2 weken zijn onze beste vrienden langs geweest. Wij zaten ook niet echt te wachten op bezoek en iedereen begreep dat heel goed! Dat was heel fijn. Wij hebben zelf aangegeven wanneer we welk bezoek langs lieten komen. We hadden ontzettend veel kaartjes gekregen en dat gaf een goed gevoel en veel steun. Zo liet iedereen blijken dat ze ons steunde. En we kregen veel smsjes van vrienden en dat gaf me ook veel steun! Je hoeft er zelf niet op te reageren maar je weet toch dat veel mensen aan je denken. Ik zou idd wachten met bezoek tot ze het zelf aangeeft. Het beginstadium is zo spannend voor je vriendin. Vooral omdat ze al met 25,5 week is bevallen. Je kunt nu niet zo veel doen denk ik, alleen laten weten dat je voor ze klaar staat. Dan zal ze vanzelf naar je toe komen als ze er aan toe is.
Cadeautje zou ik dan nog even mee wachten, gezien je nog niet op bezoek kan, maar ik zou zeker alvast een felicitatiekaart sturen. Ook al is het zo vroeg en klein, ze zijn wel papa en mama geworden en wij vonden al die kaarten echt erg fijn. Verder is het best lastig. Je weet bijvoorbeeld nog helemaal niet wanneer de baby kleertjes aan mag en welke maat hij dan zal hebben. Wat misschien wel leuk is, is een sprietenpopje. Weet niet of ze die zelf al hebben, maar 1 voor in de was is altijd fijn. Onze jongens kregen die ook. Dat zijn zachte poppetjes met sprietjes op het hoofd. Die legden ze in de couveuse tussen het kindje en de infuusdraad in. Kindjes vinden die infusen vaak niet leuk en grijpen dan in die richting. Ze krijgen dan het sprietenpopje te pakken en trekken dus niet zomaar hun infuus los. zal even een foto opzoeken... Wel top trouwens dat hij al zelfstandig ademt!!!
Bedankt voor de tips meiden! Kaartje sturen en laten weten dat je klaar staat gaan we doen. Dat sprietenpopje klinkt ook handig. Ik kan nog niet direct zoiets vinden in een webshop, dus een foto of linkje zou inderdaad handig zijn Ik had zelf nog bedacht om een krant te kopen waar de burgerlijke stand melding instaat. Mijn eigen zoontje lag ook de eerste week in het ziekenhuis waardoor we daar niet aan gedacht hebben en dat vond ik achteraf best jammer. We waren zelfs eigenlijk een dag te laat met aangeven bij de burgerlijke stand... Elke keer als mijn man naar het gemeentehuis wou, kwam er net een arts langs.
Mocht de baby kleertjes aan mogen dan kan je ook op een premature site kijken voor kleertjes. Prenatal heeft vanaf maat 44. Ons kleintje heeft nog steeds maat 44 aan
@Danitjuh Op de foto's kan ik zien dat het kindje nog met alleen een luiertje aan in de couveuse ligt. Ik denk dat het nog wel een paar weken kan duren voor hij kleertjes aan mag. Ik wil niet op de zaken vooruit lopen nu alles nog zo onzeker is. Maar als ik op bezoek mag, is dat een prima cadeau om mee te nemen want dat soort kleine kleertjes had mijn vriendin vast zelf niet gekocht!
De knuffeltjes die wij hebben zijn van het merk Keptin JR, Dit is het sprietenpopje dat onze jongens in de couveuse hadden: Onze jongens hadden beide een blauwe. Ze slapen er nu nog mee (ze hebben er ieder 2 )
Mocht je kleertjes aan willen schaffen voor haar zou ik ze veel kleiner dan 44 pakken! Mijn mannen zijn met 34+6 geboren, wogen 2280 en 1910 en waren 42cm groot... Maatje 44 viel voor hun erg groot! maar er zijn hele leuke website met prematuurkleding met klittenband. Is erg handig ivm infuus etc
Misschien kan je aanbieden dat je wat voor ze kookt, dingen die ze makkelijk weer zelf op kunnen warmen. Dan hoeven ze zelf niet te koken en kunnen ze meer bij hun kindje zijn. Sterkte!
Ja dat is ook een goede tip Linda! Dat hadden vrienden van ons ook gedaan. Dus we konden het zo in de vriezer schuiven in het RMH
Wat ook een hele belangrijke is, maar dat ga je natuurlijk al doen... Is blijf geïnteresseerd. Niet alleen nu in het begin, maar een kindje wat met 25,5 week geboren wordt, ligt gemiddeld 15 weken in het ziekenhuis. (Ze gaan altijd uit van de uitgetelde geboortedatum) In het begin geïnteresseerd zijn, doen de meeste wel, maar vooral dat lange tussenstuk is zwaar. Het stuk tussen niet meer helemaal aan alle toeters en bellen liggen en het echte naar huis mogen. Maar neem eigenlijk aan, gezien je speciaal dit topic hebt geopend, dat dit onnodig was om als tip te geven
Wat een lieve tips allemaal! Koken is niet zo praktisch omdat we niet echt bij elkaar in de buurt wonen. Ik heb het sprietenpopje besteld en bij hen thuis laten bezorgen. Kleine kleertjes ga ik kopen zodra ik op bezoek mag. Maar dat gaat nog wel even duren want ik ben dankzij mijn dreumes chronisch verkouden dus dan hoor je niet op een kinderafdeling en al zeker niet bij zulke kwetsbare kindjes! Verder hadden ze laten weten dat ze graag mails en sms-jes kregen, dus ik heb vandaag weer een mailtje gestuurd, deze keer speciaal aan haar. Dit is precies rond de kraamtranen dus ik kan me voorstellen dat ze het even moeilijk heeft. Mijn eigen kindje had vanwege langdurig gebroken vliezen een infectie opgelopen en precies met de kraamtranen kreeg ik toen te horen dat ik naar huis moest en dat hij moest blijven. Ik heb het die dag echt ontzettend moeilijk gehad: niet alleen met zorgen om mijn kindje maar ook met het accepteren dat alles zo anders loopt dan je je had voorgesteld. Hoewel mijn situatie natuurlijk niets voorstelde vergeleken met haar, kan ik me voorstellen dat zij ook dat soort gevoelens heeft.
Ik heb geen tips die nog niet genoemd zijn maar ik wil even zeggen dat ik het ontzettend lief van je vind dat je zo betrokken wilt zijn, maar ook praktisch nadenkt daarbij. Mijn eigen kindje ligt ook sinds de geboorte in het ziekenhuis en ik merk dat mensen het goed bedoelen door interesse te tonen, maar je wordt hartstikke moe van steeds opnieuw uitleggen en vragen beantwoorden. Het zou zo fijn zijn als mensen wat meer praktisch meedenken en rekening houden met je gevoel. Dus heel goed dat je op die manier aan je vriendin denkt!
@Assje @allen Gisteren belde mijn vriendin op om me te bedanken. Ze had veel steun gehad aan mijn mailtjes en was ook erg blij met het sprietenpopje. Mijn mailtje met de kraamtranen was inderdaad precies raak, blij dat ik dat toch gestuurd heb hoewel ik even twijfelde omdat ik niet wist hoe het bij haar zou gaan. Ze hebben een spannende week achter de rug omdat het infuusje was gaan ontsteken. Die ontsteking wordt nu weer minder maar hun kindje ligt nog wel aan de beademing. Ze hebben nog een lange weg te gaan.
Misschien kun je een mooi blanco opschrijfboekje voor haar kopen. Zodat ze de dingen die ze nu mee maakt kan opschrijven, is goed voor de verwerking, en later kan ze terug lezen... in deze tijd maakt ze zoveel mee, dat ze wellicht het fijn vind dingen op te schrijven om later terug te lezen. Doe er een lief kaartje bij. Dit hoef je niet nu al te geven, is ook fijn als je dit over een paar weken doet, dan heeft ze ook na een tijdje nog het idee dat er mensen aan haar denken.
Sorry voor mijn gebrek aan reacties, had niet gezien dat de draad nog actief was. Mijn vriendin is inderdaad iemand die graag van zich afschrijft, maar heeft daar een (besloten) blog voor. Erg fijn voor ons om te kunnen volgen. Met haar kindje gaat het wisselend. Hij groeit goed (inmiddels 1 kg, yes!), maar heeft al wel een zware operatie achter de rug en ligt toch weer aan de beademing. Het blijft spannend maar het is een vechtertje! Omdat ik steeds verkouden ben, ben ik er nog niet geweest maar ik heb via de mail wel veel contact met mijn vriendin.