open toch even een nieuw onderwerp.. ik heb sinds 2 weken last van terugkerend bloedverlies. niet heel heftig veel, maar toch schrik ik steeds als ik helderrood bloed ontdek. ik weet inmiddels dat dit door een laagliggende placenta komt, maar ook al weet ik de reden ik blijf ongerust. als ik me echt onzeker voel bel ik de vk en dat kan gelukkig ook. wie heeft dit ook (gehad)? wat was de oorzaak,kon je gewoon blijven werken, werd dit later in de zwangerschap meer etc etc?
Ik heb dat met 7 weken gehad, met 24 weken en volgens mij nog wel een paar keer. steeds was alles goed. gewoon elke keer als het hebt even laten checken, maar ik weet t, t kan veel stress opleveren he.ik durfde op gegeven moment geen sex meer bv. nu ik echt de gevarenzone voorbij ben, ben ik wat makkelijker erin.
inderdaad, ik zie er ook al naar uit om na de 30 weken ofzo te zijn. het zorgt voor stress ja.. ook al weet ik dat het van de placenta is, eigenlijk weet ik dan nog niks. want wat bloedt er aan de placenta? bah, hield het maar op.
Hoi dames, Ik had heel me zwangerschap nergens last van. Tot week 33 dan, ontzettend veel bloedverlies gehad t.g.v. een een laag/voorliggende placenta. 3 daagjes in het ziekenhuis gelegen. Nu nog steeds af en toe bloedverlies. Advies: bedrust, niet meer werken, geen huishoudelijke taken en regelmatig op controle.
Ik ehb nu ook al 3 keer bloedverlies gehad. Met 6,5 week met 8 weken en bijna 14 weken. Je schrikt steeds weer. Had dan ook telkens veel bloedverlies zoals een menstruatie. De verloskundige geeft ook aan dat er bij mij geen verklaarbare reden is. En dat ik rustig aan moet doen. Maar van de week bij de arboarts geweest en moet toch op therapeutische basis gaan werken.
marleentje, moet je op therapeutische basis werken op basis van het vele bloedverlies? of kijken ze dan niet naar hoeveel je bloedverliest maar naar hoe vaak? en hoeveel uur moet je nu gaan werken? ik heb vandaag weer voor het eerst gewerkt, niet getild of gebukt maar in de middag kreeg ik toch weer pijn. ik maak dagen van 10 uur (waarvan een uur pauze). verloskundige zei eigenlijk of stoppen met werken of vervangende werkzaamheden gaan doen. ik wil het op het werk uiteraard proberen, maar hou ik pijn of krijg ik bloedverlies moet ik misschien toch halve dagen gaan werken.
Ik had met 23 weken bloedverlies en met 28 weken nog een keer. Bij de 20-weken echo had ze gezien dat de placenta deels voor de baarmoedermond lag. Ze zei toen dat dat wat bloedverlies kon geven, maar ze deed er heel makkelijk over. De verloskundige maakte zich de eerste keer ook niet echt zorgen, moest alleen voor de zekerheid even een echo in het ziekenhuis laten maken. De gynaecoloog dacht er echter anders over, want ik werd de eerste keer gelijk vier dagen opgenomen. Moest bedrust houden tot het over was, daarna 24 uur mobiliseren (over de gang lopen). De tweede keer duurde 3 dagen, toen mocht ik thuis mobiliseren. Volgens de gyneacoloog heb je meer kans op bloedverlies wanneer de placenta deels voor de baarmoedermond ligt dan wanneer 'ie er helemaal voorligt. Ik mocht gewoon blijven werken (ben rij-instructeur, fysiek dus niet bepaald zwaar werk ), moest thuis wel rustig aandoen, niet tillen enzo. Tot 32 weken trekt de placenta nog omhoog, weg van de baarmoedermond. Na 28 weken heb ik nergens last meer van gehad, de placenta was toen ver genoeg omhoog getrokken. Ben ook gewoon op de normale manier bevallen, moest wel onder controle blijven bij de gyneacoloog.
maikkie, heb je veel bloed verloren? ik moet heel veel tillen in mijn werk (kdv), dus doe dat nu niet meer. als ik wel iets til doet dat pijn. was dat bij jullie ook zo?
Voor mij was het vergelijkbaar met een menstruatie, niet vreselijk veel dus. Ik heb ook geen pijn gehad, voelde er helemaal niks van.
Helaas heb ik ook veel bloedverlies gehad, maar toch lijkt alles goed te gaan. Met bijna 7 weken had een eerste lichte bloeding. Was meer roze/bruin dan rood. Ik heb toen aangedrongen op een echo en het hartje klopte. Had ik toen al echt niet verwacht. Heb een paar dagen een soort van 'nasleep' van die bloeding gehad, maar niet noemenswaardig. Met 12 weken heb ik ineens uit het niets echt een sloot helder bloed verloren, maar had vrijwel geen krampen. Vk kwam langs, hartje klopt en baarmoedermond zat ook netjes dicht. Doorgestuurd naar ziekenhuis voor kweekjes (ivm eventuele infectie) en echo. Alles bleek in orde en er was niets bijzonders te zien. Totdat ik een paar dagen later de combitest liet doen en dus een echo had. Toen was inderdaad zichtbaar dat de placenta deels voor de opening lag en dat er een bloedstolsel van 6x2cm in mn baarmoeder zat. Als gevolg van de bloeding dus. Bloeden was inmiddels gestopt, dus niets aan de hand. Heb wel om de zoveel dagen nog wat bruin bloed verloren. Waarschijnlijk van dat stolsel dus. Op een gegeven moment bleef dat echter maar aanhouden en had ik meer dan een week nonstop bruin bloed verlies. Nadat ik al meerdere keren het hartje mocht luisteren wilde ik toch weer echo. Werd dus doorverwezen naar ziekenhuis. Stolsel bleek dus alleen maar groter geworden maar kind nog steeds in orde. Omdat ik bleef bloeden wilde ze het toch in de gaten houden en mocht ik na 2 weken weer een echo. Stolsel was gelukkig ietsje kleiner geworden en bloedingen waren ook gestopt. Bij de 20 weken echo kon de echoscopiste geen stolsel zien en werd ik weer terugverwezen naar mn eigen vk praktijk. Ze kon ook niet zien of de placenta misschien nog voor de opening lag, als dat zo was, dan was het een heel dun laagje maar... Het rare is dat ik nu ineens de laatste dagen heel licht roze denk te zien in mn maandverband. Ik loop dus sinds die bloedingen nog elke dag voor de zekerheid met maandverband in. Maar ja, het stolsel was volgens die echoscopiste weg. Je blijft je zo onzeker voelen zo'n hele zwangerschap vind ik. Word er soms niet goed van. En het verbaast me ook dat sommigen dus bij de gyn moeten blijven en anderen weer gewoon bij de vk lopen. Ben blij dat dit topic geopend is moet ik zeggen en om te lezen dat er inderdaad meer met dit probleem lopen! zo, da's weer een heel lang verhaal geworden...
Ise, ik heb geen pijn bij het tillen maar merk wel dat het 'zwaarder' is. heb een zoontje van 1 jaar en 5 maanden en die wil nog wel eens getild worden en weegt 10kg. ik heb wel een nare druk op mn 'doos' op het zo maar te noemen. denk dat het die bekkenbodemspier is, dat doet dus wel beetje pijn, maar heb ik ook als ik veel loop en niet zozeer als ik til.
jeetje boja, dat is heel erg vervelend zeg. ik snap heel goed je ongerustheid, daar zit ik ook mee. genieten staat niet meer voorop. ben we blij te horen dat steeds alles goed is met je kindje. ik maak me daar regelmatig zorgen over. gelukkig volgende week de 20 weken echo, dus dan kunnen we het eens goed bekijken.
Vanaf een week of 22 geloof ik heb ik vaak last van bloedingen. De ene dag helder rood, en de volgende dag 'oud bloed'. Telkens als een lichte menstruatie. Omdat tijdens eerdere echo's al bleek dat de placenta helemaal niet laag ligt maar juist bovenin ben ik nog een keer (met spoed) naar de gyn geweest. Hij heeft de baby bekeken en mn baarmoeder en alles was goed, dus dacht hij dat het een gesprongen ader in mijn vagina of baarmoedermond moest zijn. Maar dat ging hij niet onderzoeken omdat je dan juist meer bloedingen veroorzaakt... Met 30 weken 5 dagen had ik ineens een hele heftige bloeding, schrok me dood! Bloed liep letterlijk langs mijn benen en er zaten klonten in. Dus in paniek de VK gebeld die meteen kwam. Was gewoon een heftige bloeding en die klonten waren stolsels. We moesten maar even 2 weken geen seks hebben en rustig aan doen, want het moest eerst goed de kans hebben te helen. Ik heb wel op internet het een en ander gelezen over contactbloedingen, geloof dat dit dat ook is. Alleen heb ik ze ook als ik niks doe. Jammer maar helaas en altijd verbandje mee in mn tas. Nog ruim 7 weken en dan hopen dat het niet blijvend is! Zo, wat een lap tekst zeg... Wil eigenlijk alleen maar zeggen dat het niet altijd je placenta is.
Die onzekerheid is zo vervelend he, bleef zo lang het gevoel houden dat het mis kon gaan. Kan dat nu gelukkig een beetje laten gaan. Helaas was er op de 20 weken weken echo weer te zien dat 1 niertje iets te groot was, dus heb met 28 weken nog een echo gelukkig. Niertje hoeven we ons waarschijnlijk geen zorgen over te maken omdat het heel weinig 'te groot' was zeg maar, maar je hebt meteen zoiets van gaat dan echtn iets normaal deze zwangerschap? Bij mn eerste heb ik al dat gedoe helemaal niet gehad. Anyway, ben blij dat je snel je 20 weken hebt, laat je nog weten hoe die was?
@Kimama, ik dacht dat contactbloedingen altijd met minder bloedverlies gingen maar heb ook van de vk begrepen dat sommige vrouwens gewoon onverklaarbare bloedingen hebben en dat het niets met de baby te maken heeft. Maar je schrikt je rot elke keer!
Ik heb met 23 weken een bloeding gehad, sindsdien verlies ik nog af en toe licht wat bloed. De gyneacoloog zei tegen me dat het door de placenta kwam, die lag 3 centimeter van de baarmoedermond. Later op controle zei een andere gyn. dat de placenta daarvoor weer te hoog lag. Bij de bloeding had ik veel pijn, dus daarom anderhalve week rustig aan doen. Sindsdien werk ik ook minder, omdat de pijn is gebleven. Het voelt regelmatig aan als lichte weeen, niet echt de bedoeling. En vooral tillen is heel erg pijnlijk, niet handig met een dochter van anderhalf. 't Is daardoor inderdaad minder genieten van de zwangerschap. Ik ben er nu al redelijk klaar mee!
Klopt, je schrikt je rot!!! De laatste keer is ook niet duidelijk hoor, allemaal eigenlijk niet maar het gebied daar is beter doorbloed dus het is waarschijnlijk een (of meer) ader in mn vagina of baarmoedermond... Het stopt elke keer weer dat wel. Had de laatste keer ook pijn en hele harde buiken maar dat was meer van de schrik. Niks gaat als gepland deze keer, mn guppie is al wat ingedaald maar wel met zn kont eerst dus wordt ws nog een stuit ook. Zal blij zijn als ik m straks in mn armen kan houden, en het bloeden enzo over is! Wel heel raar dat je pas over bloedingen enzo hoort als je er zelf last van hebt. Niet iedere zwangere heeft het natuurlijk, maar toch blijkbaar wel een groot aantal. Meiden, succes allemaal!
boja, dat vergrootte niertje had mijn zoon ook. aan het einde van de zwangerschap bleek er niets meer aan de hand te zijn. hoop dat dat bij jou ook zo is.. laat het zeker even weten na de 20-weken echo. mikki, ik heb bij het tillen ook veel pijn. weet jij waar dat van is? op het werk (kdv) en thuis til ik niet meer en sindsdien is de pijn heel veel minder. mag jij tot het eind van de zwangerschap niet tillen? ik weet niet zo goed tot wanneer ik niet "mag" tillen, maar ben erg bang dat het bloeden en pijn terugkomen zodra ik weer wel til.
@mikki, dat gevoel van er nu al klaar mee zijn ken ik helaas ook. iedereen zegt dat je er van moet genieten, maar als er elke keer weer stress is, dan gaat dat nog al moeilijk. @kimama, ik hoorde ook nooit van bloedingen totdat ik het dus zelf meemaakte. beetje bloed verlies had ik weleens gehoord, maar niet zoveel als ik had. en nu blijkt het toch vaker voor te komen. vervelend voor iedereen, maar wel fijn om niet de enige te zijn @ise, ik hoop inderdaad dat het niertje bij de volgende echo in orde is. zo niet, dan moet ik met 34 weken nog een keer een echo. ik heb over 3 weken ook nog een pretecho staan, hoop dan al wat meer te weten eigenlijk!