Hallo meiden, Mijn man en ik hebben een meningsverschil, over iemand die wij kennen en zijn situatie is als volgt: Onze vriend heeft al 2 jaar een relatie met een jonge dame en hun zijn samen ouders geworden van een kindje. Hij heeft een huurhuis en zij is bij hem ingetrokken, zonder zich uit te schrijven uit haar ouderlijk huis. Het is al zolang ze samen zijn hommeles en nu is hij op een punt om de relatie op stop te zetten. Maar hij krijgt haar met geen 8 paarden het huis uit ( want ze wilt niet bij haar ouders wonen) Mijn man zegt stellig; als de politie of jeugdzorg er aan te pas moet komen heb je best kans dat als de jonge dame aan kan tonen dat ze er meer als een jaar woont er mag blijven wonen, omdat er ook een kind in het spel is. Hebben jullie hier ervaring mee?
Desnoods es horen bij de politie wat de opties zijn? Veel kans wel dat - als het via de politie of 't gerecht moet - er dan een boel hommeles is over hun kind.
Is er geen andere oplossing dan haar weer terug naar haar ouders te sturen? Zoals een ander huis huren of dat hij tijdelijk ergens anders heen gaat zodat ze andere woonplek kan gaan zoeken. Ik vind het nogal wat om een moeder met kindje te vertellen dat ze maar terug naar haar ouders moet gaan. Kunnen ze samen niet een andere oplossing zoeken? Uiteindelijk gaat het ook om de plek waar zijn eigen kind zal gaan wonen!
Meestal is het wel zo dat als het bijv. voor een rechter zou komen de woning wordt toegewezen aan diegene bij wie het kind de hoofdverblijfplaats heeft.
Sorry maar ze hebben een kind samen. Relatie is uit, dus wil hij zonder pardon vrouw en kind het huis uitzetten? Stel je voor dat die vriendin dit verhaal op zp zou zetten, wat voor reacties zouden er komen?
Als het huurcontract op zijn naam staat en zij dus niet is ingeschreven als medehuurder, dan heeft ze ronduit pech gehad. Ook met kind. Ze kan terug naar haar ouders, staat daar ook nog ingeschreven begrijp ik. Staat ze überhaupt via de gemeente ingeschreven op het adres van haar aanstaande ex? Als dat ook niet zo is, dan kan ze echt geen enkele aanspraak maken op de woning.
Ik wist dat er reacties zo zouden komen van, hoe kan je nou als man zijnde je vriendin en je kind het huis uit zetten. Daar zit dus een hele geschiedenis aan vast. om niet met al te veel details uit te breiden een korte samenvatting: Ze zijn al 2 jaar samen en hebben al vanaf het begin ruzie. Zie het maar zo, ze kennen niet met maar ook niet zonder elkaar. Zij is al heel snel bij hem ingetrokken, omdat het thuis niet boterde met haar ouders. Hij is altijd heel duidelijk naar haar geweest als het om kinderen gaat, hij geen kinderen wilt. Toch heeft zij hem gestrikt en is zij ongewenst zwanger geraakt. Hij heeft toen aangegeven pleeg maar adoptie, want ik ben duidelijk geweest en ik wil geen kinderen. Zij wilde hier niets van weten en wilde de zwangerschap niet afbreken. Maar in die 9 maanden is hij er toch emotioneel naar toe gegroeit en wilde er maar het beste van maken. Ondanks ze al veel eerder uit elkaar wilde gaan. Althans vanaf zijn kant en zo heeft hij ook het gevoel dat hij haar gestrikt heeft. Maar ik vind het gewoon zielig voor het kind, dit is geen normale thuis situatie. Ze hebben alleen maar ruzie, en daarvoor is het gewoon beter dat zij naar haar ouder gaat. Ook heeft zij geen inkomsten en hij heeft maar een schamele loon van 1300,- ds voor hem is het lastig om een ander huis te vinden die hij kan betalen.
Als die geen kind wilden en nu zeg ik het heel cru dan had hij zijn mannelijk heid. Moeten laten door knippen plus condoom moeten gebruiken.... klinken beiden als kinderen. Arme hummeltje wat er tussen zit. Via daar kijken of ze een urgentie kan gaan aanvragen. Zo genaamd niet bij de ouders te recht en niet bij de vader. Ze moet werk gaan zoeken. Een uitkering aanvragen. ect ect..En dan misschien een kamer huren ergens van daar uit weer verder. En nee je kan niet zo maar vrouw met kind op straat zetten is mijn persoonlijke mening ook al woont ze er niet officieel.
. Sorry voor mijn ietwat felle reactie, maar ik kan hier niet zo goed tegen. Zij heeft hem gestrikt, hij wilde geen kinderen. Lekker makkelijk! Zij is niet op zichzelf geklommen om zwanger te raken of wel? Als hij absoluut geen kinderen wilde, had hij zelf maatregelen moeten nemen! En niet achteraf piepen dat zij hem gestrikt heeft. Ze zal hem vast niet gedwongen hebben om in bed te kruipen.
Waarom reageert iedereen meteen met een "je kunt een moeder met kind toch niet op straat zetten?!" Alsof een vader minder rechten heeft. Moeder heeft zelf haar zaakjes niet geregeld en ze heeft een plek om te verblijven, haar ouders. Moet de vader (tenslotte ook met kind!) dan zelf maar vertrekken en misschien nergens naartoe kunnen? Ik vind niet dat er zomaar partij gekozen moet worden voor de vrouw, puur omdat zij "moeder" is. Die titel geeft je niet zomaar rechten als je zelf je verantwoordelijkheid niet neemt.
Eens met Toeteke. Daarnaast, ja die man was er ook bij toen zij zwanger raakte, maar ik vind het altijd zo vies van een vrouw om stiekem zwanger te worden. Als je weet dat hij geen kinderen wil dan toch expres zwanger raken. Vreselijk, leuk ook voor je kind om zo verwekt te worden Getuigd ook echt van klasse... Natuurlijk, al hij echt zekerheid wilde had hij een condoom kunnen gebruiken, maar ik mag er toch vanuit gaan dat als je al een tijd samen bent je elkaar kunt vertrouwen?
Als ik het zo lees dan blijft de situatie ook niet houdbaar al zij daar blijft wonen. Als zij daar nooit ingeschreven heeft gestaan, heeft ze ook geen recht op dat huis en kan ze beter zolang bij haar ouders intrekken en van daaruit een andere woning zoeken. Misschien moet hij dan maar het gesprek aangaan met haar ouders als zij niet voor rede vatbaar is?
Nou als het altijd al niet boterde? En we lezen we alleen vaders kant zn verhaal. Zit vast meer achter. Hij had zn leuter dan in zn broek moeten houden of hij had ook simpelweg toen al de relatie kunnen verbreken wanneer hij het echt niet wilde.
Het zal wel aan mij liggen maar waarom heeft een vrouw met kind altijd meer rechten? Hij had het huis al! Zij kan altijd zoeken naar iets anders en kind kan toch zolang bij de vader blijven tot moeder iets gevonden heeft? Waarom zou papa ineens het huis nu moeten opgeven? Overigens zo krom om te zeggen dat als hij geen kind wilde hij er maar alles voor moet doen maar wat als zij de pil slikte en toen stiekem niet deed om een kind te krijgen en hij denkt dat zij wel nog slikt? Ik kan niet oordelen hoe en wat precies. Mijn mening is dat zij in dit geval iets moet zoeken (en als zij sowieso niet bij hem staat ingeschreven in gemeene en/of woningstichting heeft ze sowieso geen poot om op te staa) en dan kind co-ouderschap of wat dan ook. Pas als zij iets heeft kan ze bijstand aanvragen. Misschien dat de vriend wilt mee gaan zoeken naar een woning voor haar?
Natuurlijk kan je haar eruit zetten en dan staat ze op straat. Maar als hij het kind absoluut niet wou (en hij er dus ook niet voor gaat zorgen of toch zeker niet continu), dan slaapt zijn kind ook op straat. Is het werkelijk dat wat hij wil voor zijn eigen bloed? Ik zou haar wel stimuleren om te vertrekken. Desnoods werken met een deadline van x maanden. En een plan opstellen voor het kind (gesteld dat hij zijn kind nog ooit wil zien). Maar ik zou nooit iemand van vandaag op morgen op straat gooien als je er - al is het dan niet gewild - een kind mee hebt.
Ik blijf erbij als je geen kinderen wilt je voorbehoedsmiddelen moet gebruiken. Waarschijnlijk heeft hij de condoom weg gelaten, omdat zij "trouw" aan de pil was. En zij komt niet op straat te staan, maar kan terug naar haar ouders en hij kan nergens anders heen.