ik snap best dat een vriendschap belangrijk is, maar niet belangrijker dan je eigen kind.. bij mij niet in ieder geval. en mijn moeder zegt ook weleens, geef maar hier... maar dat is een oma en ze zou nooit zeggen dat is mijn baby. Mijn man en ik zouden zoiets ook echt niet tolereren. Zijn net leeuwen op dat gebied.. en het gesprek aangaan. maar als iemand zegt... ik wil een interventie... dat zou op mij zo bedreigend overkomen... niks gesprek.. eerder contact verbod.. geen medelijden veiligheid gaat voor. En mensen zijn tot alles in staat..kijk maar naar het nieuws en de meest criminele acties worden door bekende gepleegd dus waarom geen doorgedraaide vriendin.. en niet alleen met haar afspreken. Alsjeblieft denk om je veiligheid. sorry voor het lange bericht. Ik ben getrouwd met iemand die in de sector veiligheid zit dus extra waakzaam
Precies. Liever een boze vriendin omdat je met drie meiden samen met haar komt praten, dan een situatie die onveilig kan worden of waarvannhet later welles nietes kan worden. Zeker bij mensen die psychische problemen hebben kunnen dingen heel anders overkomen en onthouden worden dan hoe het echt gezegd is.
Tsja, dat mag je vinden. De media staat vol met dit soort verhalen. Tek daarbij de persoonlijke (werk) ervaring van sommigen bij op en dan krijg je mensen die bewust voorzichtig zijn. Better safe then sorry.
Kan ook zo je overbuurman zijn, sjonge. Als (beste) vriendinnen ben je er voor elkaar. Trek je geen conclusies zonder er met elkaar over te praten. Ik zou echt diep diep diep gekwetst zijn als mijn beste vriendin die ik mijn halve leven al ken zou 'denken' dat ik haar of haar kind wat aan zou doen. Echt zo overtrokken. Als je dat denkt dat ze zo gestoord is kun je net zo goed de kinderbescherming inlichten want ze heeft zelf ook kinderen en ze zou dan niet capabel genoeg zijn en zeker niet veilig voor haar omgeving ziin. Snap dat krampachtig gedoe niet zo. Je kunt het toch gewoon vragen? Wat is er mis met: hey meid is er wat aan de hand? Heb je ergens moeite mee? Kan ik je ergens mee helpen? Het is duidelijk dat ze issues heeft maar dan ben je er gewoon voor elkaar.
Ik ben het met je eens hoor (de discussie gaat weer alle kanten op), maar aan de andere kant diezelfde vriendin denk dat jij niet goed voor je kind zorgt! Ik vind zaken als een interventie regelen en roepen dat het kindje het misschien niet gaat redden ook nogal beledigend / kwetsend. Blijkbaar heeft haar vriendin nogal weinig vertrouwen in TS als moeder.... Ik zou haar op de man afvragen of er wat speelt, dat je vindt dat ze zich vreemd gevraagd en of er iets aan de hand is.
Ik vind het gedrag van vriendin te ver gaan, maar zou dit een op een met haar bespreken. Benoemen wat je ziet en wat dat met jou doet en aangeven dat je dit niet kent van haar en je daarom zorgen maakt.
Keur ik ook niet goed hoor. Maar om meteen zulke heftige conclusies te trekken slaat nergens op. Haar gedrag komt ergens vandaan. Ik als vriendin zou me daar zorgen om maken en zeker het gesprek gewoon 1 op 1 aan te gaan. Je grenzen aangeven en er voor haar zijn.
Ik begrijp je wel hoor. Ik denk ook niet dat ze de baby iets aan zou doen. Maarrr het werkt natuurlijk wel twee kanten op: de vriendin vindt ts namelijk niet capabel als moeder, en vindt de situatie niet veilig voor de baby. En wil achter de rug van ts om een interventie plegen. Dan vind ik dat ts veel meer reden heeft om gekwetst te zijn dan de vriendin!
Bedankt dames... hmmm denk 1 op 1 idd beter is zonder baby. Ik zat me namelijk te bedenken dat ik het ook heel erg had gevonden als ze met zn alle hier kwamen om te vertellen dat ik iets niet goed zou doen ofzo. En misschien praat ze dan ook wat makkelijker over waar ze mee zit als ze ergens mee zit. Ik heb haar er nog niet op aangesproken op zn moment zelf omdat er dan altijd andere bij waren of mijn eigen kinderen ect Dan voelt het zo alsof ik haar te kakken zet voor iedereen.
Ze heeft met hem 3 dochtertjes, voor mijn kids nog. Toen mijn oudste twee werden geboren had ze nergens ‘last’ van. Ze ging uit elkaar, heeft sinds een paar maanden een nieuwe relatie, net oo t moment dat M werd geboren
Goed van je. Laat je ons weten hoe het afgelopen is? Niét dat je dat verplicht bent uiteraard.. maar ben wel benieuwd hoe ze het oppakt..
Ik denk dat daar een deel van het probleem zit. Ze heeft toegegeven aan haar ex en zich laten steriliseren. Waarschijnlijk met het idee van hun familie is compleet. Nu zijn ze uit elkaar, heeft ze iemand nieuw en ze kunnen samen geen kindje krijgen en net dan krijg jij een kindje. Je kan een gesprek met haar aangaan maar ik denk echt wel dat ze professionele hulp nodig heeft.
Het hangt ook af hoe je het gesprek ingaat. Als je met een aantal bent, dan iedereen zich uiten dat zij zich zorgen over haar maken en dat er gekke dingen gebeuren (als je alleen bent, wil je dan zeggen dat alle vriendinnen er zo over denken?). Als je begint te zeggen; ik heb iedereen uitgenodigd omdat we ons zorgen maken, dan wordt het niet zo interventie achtig.
Zou als je alleen afspreekt zonder baby dat wel in een openbare gelegenheid doen. Een kat in het nauw maakt rare sprongen en je weet nooit hoe ze het zal opvatten en hoe ze dan zal reageren.
Sorry maar ik vind dit echt een overdreven reactie. Lekkere vriendin ben jij als je niet eens medelijden of begrip zou op kunnen brengen voor de reden waarom ts haar vriendin zo doet. Praten is het sleutelwoord en negeren en dumpen absoluut niet. Bied haar hulp aan of adviseer haar in wat ze zou kunnen doen maar dump haar niet zolang je niet weet waarom ze dit gedrag vertoont.
Als dit een goede jarenlange vriendin van mij was en heel anders dan ik haar ken, dan zou ik ook 1-op-1 gesprek aan gaan. Zeggen dat dit en dat gedrag me opvalt, dat ik het vervelend vind en dat ik me vooral heel erg zorgen maak om haar omdat ik haar zo helemaal niet ken. Of ze wil praten met mij over wat er aan de hand is? Als iemand zo 'opeens' zich anders/vreemd gedraagt, dan is er mijn ogen iets goed mis en heeft die persoon wellicht juist alle steun van mijn kant nodig... Sterkte ermee! Zijn geen gemakkelijke gesprekken...