Toch vind ik het apart....als iemand een topic opent met: mijn vriendin doet altijd negatief, dan roept iedereen massaal: kappen met die vriendschap. Nu gebeurt het andersom en dan is het geen echte vriendin
Ik heb een tijdje geleden ook gebroken met een vriendin. Ook zij was altijd negatief. Over haar werkgever, over haar kind, over haar man....over alles. Dat kost heel veel energie, zo iemand aan horen. Een vriendschap moet je energie geven en geen energie kosten. Dus misschien was jij in dit geval een vriendin die haar energie kostte.....ik weet het natuurlijk niet. Maar als dat zo is, dan mag zij toch voor zichzelf kiezen?
Ik snap je punt.. Nu ik er over nadenk had ik ook zo'n vriendin.. zij was altijd heel jaloers op haar andere vriendinnen.. en roddelde veel over anderen.. ik nam het voor lief omdat ik er doorheen zag, ze was eenzaam en wilde ook graag een relatie etc.. kinderen.. Maar op den duur, als zo iemand na jaren niet veranderd, breekt het je idd op.. ze stalkt me soms nog.. en hangt erg aan wat anderen van haar vinden.. wil graag lief gevonden worden door iedereen.. terwijl iedereen zich aan haar irriteert.. (dit heb ik weleens gehoord van anderen.. maar nooit in mee gesproken, alleen aangehoord..) Nu is het zo dat onze levens heel erg van elkaar verschillen.. En ik gewoon geen tijd en energie heb voor haar..heb genoeg aan mijn gezin..
Dan ben je beter af zonder haar. Een vriendin hoort je in alles te steunen, de goede en de slechte tijden. Zulke vriendinnen horen zich geen vriendinnen te noemen vind ik!
je moet elkaar nemen zoals ieder is ook in vrienden verband ,dat is de basis van alles en dan moet niks uit maken eigenlijk ben je beter af zo zonder haar
Ben ik niet helemaal met je eens. Als een vriendin van mij om wat voor reden ook het allemaal niet meer zou zien zitten voor een periode dan stop ik graag de nodige energie in haar om haar er weer bovenop te helpen. En of dit nou een maand of een jaar duurt, het zij zo. Voor mij zit daar geens tijdslimiet op zolang ik zie dat ze haar best zelf óók doet om er bovenop te komen. Maar als iemand een negatieve persoonlijkheid heeft en altijd non-stop het glas half leeg ziet kan ik mij er wel iets bij voorstellen. Dat noem ik altijd 'toxische' mensen, die vreten altijd alleen maar energie en zijn dood vermoeiend. 😓
Ik vind het gewoon erg jammer hoe het allemaal gelopen is. Ik kreeg van het een op het andere moment een app dat ze niks meer met me te maken wil hebben, ik zou alleen maar negatief zijn en ik ben onderhand volwassen genoeg om mijn leven op orde te hebben. Ik kan me best voorstellen dat er mensen zijn die een vriendschap verbreken. Het is voor mij alleen zonder enig gesprek voorafgaand geweest, nooit eerder ging het erover dat ze mij negatief vond ofzo. Ineens was ze me beu. We hebben een wederzijdse vriendin en deze vriendin heeft verder helemaal geen moeite met mij en mn aandoening. Ik heb alle gesprekken zover mogelijk terug gelezen en ik ben absoluut van mening dat ik niet zo negatief was als zij zegt. Ik was me altijd erg bewust dat een ander zich eraan zou kunnen storen. Vooral met haar zwangerschap vroeg ik regelmatig Hoe alles ging, heb kaartjes gestuurd en cadeautjes.
Weet je zeker dat de app van haar zelf kwam? Is het iets voor haar om zoiets via de app te doen i.p.v. persoonlijk?
En ik zal nogmaals eerlijk zeggen dat alle berichtjes me wel goed doen. Hoewel ik nog wel gekwetst en boos ben kan ik het allemaal wel wat rustiger bekijken. Ook al ben ik het er niet mee eens
Ik snap wat iedereen bedoelt met het feit dat een negatieve vriendin energie kan zuigen en dat je dan voor jezelf mag kiezen. Toch vind ik dat in het geval van ts niet terecht. Er zijn mensen met een negatieve, pessimistische levensinstelling/levenshouding. Dan snap ik het. In het geval van ts is er echter sprake van een psychische aandoening. Zij is niet in staat om zichzelf een schop onder de kont te geven en alles positiever te gaan bekijken. Het overkomt haar ook. Ik ben zelf chronisch depressief. Ik ben er altijd juist op bedacht dat ik in sociale situaties niet alle aandacht naar mij toe trek en het altijd alleen maar over mijn problemen gaat. Ik wil ook helemaal niet dat het een soort stigma wordt en dat mensen mij op een gegeven moment alleen maar zien als "die vrouw die altijd problemen heeft". Als een vriendin het contact met mij zou verbreken, vanwege mijn depressie, zou ik mij echt ongelooflijk gekwetst voelen. Ik vind het dan ook best moeilijk om te lezen dat zo veel mensen een negatieve vriendin zonder pardon zouden lozen.
Ik ben chronisch ziek en zou het juist begrijpen, leven met een ziek persoon (lichamelijk of geestelijk) is niet makkelijk en kan ten koste gaan van jeZelf. Ik begrijp het wanneer mensen voor zichzelf kiezen dat is vaak een moeilijke beslissing.
Ik heb het zelf ook meegemaakt, van beide kanten. Maar heb het wel anders opgelost, en de vriendin die mij tijdelijk niet kon zien omdat ze het niet meer trok, heeft het ook anders aangepakt. Dat is later ook weer goed gekomen, en toen ik nog veel later zelf aan de andere kant kwam te staan met een vriendin met borderline en depressies die mij dagelijks urenlang belde, ook midden in de nacht, heb ik ook ervaren hoe moeilijk die keuze is. Maar goed, juist dan is een goede aanpak (dus niet via whatsapp... ) wel belangrijk. Ik denk dat de zwangerschap ook wel invloed heeft, waardoor ze niet kan overzien wat het met jou doet. Ik zou dat misschien wel laten weten, in een korte mededelende mail. Zou dat je helpen, als je haar laat weten hoe jij hierin staat? Naar voor je
@Tigermommy en evenstar: Ik realiseer me dat het leven met een ziek persoon moeilijk is hoor, daar hebben jullie gelijk in. Ik ben het er mee eens dat een vriendin dan op een gegeven moment voor zichzelf mag kiezen. Het lijkt mij echter dat als je vriendschap wat waard is, je eerst andere stappen zet. Dan heb ik het over bespreekbaar maken dat je het moeilijk vindt en misschien grenzen afspreken. Als we het in deze maatschappij oke vinden om vriendschappen te verbreken vanwege geestelijke of lichamelijke ziekte, zonder eerst te proberen de situatie te verbeteren, dan komen deze mensen er dus alleen voor te staan. Dat vind ik wel een verdrietig perspectief. Tigermommy, hoewel ik het ergens dus wel zou kunnen begrijpen, zou het mij alsnog ontzettend kwetsen, als dit mij zou overkomen. Ik zou dan het gevoel hebben dat die vriendin mij eigenlijk nooit heeft gezien en alleen maar mijn ziekte heeft gezien. Ik ben niet mijn ziekte.