Ik begrijp wat je bedoelt hoor. Maar dat zie ik in de nabije toekomst nog niet gebeuren. Overigens heeft hij zelf geen fijne jeugd gehad bij zijn ouders, dus ik geloof niet dat hij daar ooit een kind zou onderbrengen Is het trouwens niet zo dat hij überhaupt geen rechten heeft als het kind enkel een Nederlands paspoort heeft? En hij dus zelf niet
Als er nou wat praktisch advies aanhing (zorg dat je bij de gemeente document x hebt of zorg dat de paspoorten van de kinderen ergens liggen waar ze alleen door beide tegelijk opgehaald kunnen worden... weet ik veel), vind ik het een goeie om te noemen. Net als trouwen op huwelijkse voorwaarden voor áls het mis gaat tussen partners. Je gaat er niet vanuit, maar het kan gebeuren. Heel realistisch om zo'n scenario in je achtethoofd te houden. Maar nu lijkt het net of je vindt dat ze maar helemaal niet aan kinderen moeten beginnen? Ts houdt waarschijnlijk zielsveel van haar man/vriend, en wil dolgraag die liefde bezegelen met een kindje. Hartstikke logisch. Dan denk je toch niet "Nou, laat ik het maar niet doen, want stel dat...."
Ja ik vond het ook heel raar dat hij dat zei. Maar hij was vervolgens verbaasd dat ik dacht dat het een ongelukje was. Hij zei letterlijk: ze weet hoe seks werkt, dus als ze zwanger is, heeft ze daar bewust voor gekozen... Overigens heeft ze dezelfde culturele achtergrond als hem, en zijn zulk soort dingen kennelijk heel normaal. Ik heb ook gezien dat ze daar nogal makkelijk met abortussen rondstrooien... Maar met opzet profiteren van een zwangerschap Maar goed, dat zal ik nooit begrijpen denk ik. Ik laat het er maar bij. Ik weet de waarheid niet, dus ik ga daar zeker niet over oordelen. Misschien hebben ze wel met 100% liefde voor een kindje gekozen. Dus ik ga gewoon maar proberen blij te zijn voor haar
Toen ik zwanger was en dat op facebook plaatste, kreeg ik van een vroegere vriendin ook een berichtje, met gefeliciteerd, maar dat ze het vervelend vond dat ik het op facebook zetten, want het was confronterend voor haar dat ik gewoon na 1x kijken zwanger was en zij niet en dat ze het in onze situatie niet verstandig vond, want ik was niet stabiel in mijn werk en relaties volgens haar. (ik heb al jaren een super leuke baan en ook al jaren een hele lieve man, maar goed, toen ik veel met haar omging, wisselde ik regelmatig van opleiding en baan en nam ik relaties niet echt serieus, we hebben het over dik 15 jaar geleden). Wij hebben er ruim 5 jaar over gedaan om zwanger te worden, IUI's gehad, IVF gehad, ICSI gehad, 3 miskramen gehad... echt iets om jaloers op te zijn. Wat ik hiermee wil zeggen is, je weet het niet. Een foto op facebook, jij en je vriend die haar van vroeger kennen.. je weet het niet. En jaloers zijn op een zwangerschap, dat mag. Maar hou daarbij. Je bent jaloers omdat ze zwanger is. Alle andere zaken weet je niet zeker en doen er niet toe. (enne, ik weet hoe het voelt hoor!)
Ik was 18, deed een studie en woonde nog thuis. Het leven valt niet altijd te voorspellen en komt soms met mooie verrassingen. Wat hadden mensen om mij heen maar ook van buitenaf een vooroordelen, ik kan je vertellen dat dit mij ontzettend veel pijn heeft gedaan en mij enorm getekend heeft. Iedereen dacht en zei dat het vast nooit goed zou komen met mij en mijn kind, en omdat ik het tegenovergestelde wilde bewijzen heb ik mijzelf kapot gewerkt en geknokt. Ik snap dat het moeilijk is als je zelf een kinderwens op pauze moet zetten, maar veroordeel een ander daar niet om.
Jaloezie maakt je geen mooier mens... Daarbij maak je het jezelf erg lastig. Waar ben je nou eenmaal jaloers op? Op een (ik jou ogen) onstabiele situatie? Denk het niet toch? Houd vast aan je eigen plannen, wees trots op wat je bereikt. Heb vertrouwen in de toekomst. Dan heb je niks om jaloers op te zijn.
Hoho, ik wil even rechtzetten dat ik haar absoluut niet veroordeeld! Ik maak me eerder zorgen dan dat ik haar veroordeel. Ik heb lange tijd met haar samengewerkt en haar gecoacht, waarna we ook vriendinnen zijn geworden, waardoor ik ongeveer weet hoe de situatie is. Zo op het oog en van wat ik weet, lijkt het me voor haar niet de ideale omstandigheid om een kind te krijgen. Maar misschien heb ik dat fout, en daarom zal ik haar ook niet confronteren met mijn gedachte. En die uitspraak van mijn vriend over het profiteren vond ik ook niet kunnen en dat heb ik hem duidelijk verteld Ik denk dat alles gisteren gewoon even hard binnen kwam, in combinatie met mijn eigen situatie. Daarom heb ik juist dit topic geopend om hier even mijn ei kwijt te kunnen. Want ik zou het niet eerlijk vinden als ik dit soort dingen zou uiten naar haar toe. Zij heeft ook recht op haar geluk
Maar is het echt een hele goede vriendin of nu misschien meer een kennis? En je weet toch helemaal niet of ze echt expres zwanger is geworden, dat is alleen een vermoedden van je vriend. En zijn er geen dingen in haar leven veranderd? Sorry maar ik vind je verhaal een beetje overkomen alsof het een goede vriendin was die je nu niet meer zo vaak spreekt en die je ook nog niet hebt gesproken sinds je weet dat ze zwanger is. Misschien is dat een idee als je wil weten hoe de vork precies in de steel zit?
Ik geloof er trouwens ook niet in dat een vrouw een man er in zou luizen. Van sex kun je nu éénmaal kinderen krijgen. Dus mannen zijn geen slachtoffer hoor. Als zij echt geen kinderen willen, moeten zij ook maar juiste maatregelen nemen.
Wil ik toch even op reageren, Of je nou een kind en/of getrouwd bent. Je krijgt niet zomaar een verblijfsvergunning. Ligt er natuurlijk aan waar diegene vandaan komt. Laten we zeggen uit Afrika, dan heb je zeker een onderhoudsplicht. En daardoor dus een inkomenseis! Wellicht dat de eisen uit een EU land anders zijn, maar het is lang niet zo gemakkelijk. Ook niet als er een kind komt. Dat maakt de overheid niets uit.
Precies... En de eisen zijn de laatste jaren alleen maar scherper aangesteld, dus helaas gaat het allemaal niet meer zo makkelijk. De brexit maakt het er ook niet veel beter op
gelukkig ken jij zoveel mensen zonder precieze context zeg. wist je dat 70% van de gevallen van internationale kinderontvoering door de moeder wordt gedaan? en de inkomenseis geldt hoe dan ook voor niet westerse immigranten. OT mijn man heeft mijn zwsc 9mnd stilgehouden voor zijn vrienden uit angst dat t alsnog mis zou gaan. iets met een medische molen. het was een verassing voor hen maar wel een mooie. ik hoop dat er voor jullie snel duidelijkheid is en dat er dan een lief kindje mag komen.
Ik vind je reactie wel logisch. Zeker als het een vriendin is. Ik zou het heel raar vinden als vriendinnen van mij ineens zo'n berichtje op facebook zouden zetten. Ik zou mijn vriendinnen gelijk opbellen en foto's van een positieve zwangerschapstest sturen hoor. En sowieso zou ik het niet na 20 weken op facebook zetten zodat ze er op die manier achter moeten komen. En verblijfsvergunningen zijn inderdaad lastig. Als je er geen hebt en je begint aan kinderen in Nederland is dat geen reden om een vergunning te krijgen, want dan zeggen ze gewoon: je wist waar je aan begon en hebt zelf in een onzekere situatie (zonder vergunning) gekozen om een gezin te starten.
Dat noem je een vooroordeel. Slaat natuurlijk nergens op en een Nederlandse man kan zijn kind ook meenemen en ergens een nieuw bestaan opbouwen. Ontopic: Ik kan me voorstellen dat dat steekt, vooral omdat ze al zo'n 20 weken is en jij het op Facebook moet lezen, misschien ziet ze jullie vriendschap anders dan jij. Ook heeft iedereen een ander beeld bij wanneer zij aan kinderen willen beginnen en wat daarvoor belangrijk is, de 1 wil een vaste baan, de ander wil een koophuis en sommige stellen daaraan minder eisen of doen maar gewoon en zien wel. Snap heel goed dat jullie alles eerst op orde willen hebben en je dit niet zo goed kan hebben, maar zou toch proberen om het je niet zo aan te trekken. Straks hebben jullie de boel op orde en gaan jullie voor een kindje!
Voor een vergunning moet je dan kunnen aantonen dat jouw partner zorgtaken heeft voor het kind/de kinderen. Dit is te bewijzen via oa verklaring arts, consultatiebureau, kinderopvang, foto's en een goede immigratierechtadvocaat.
Zo gemakkelijk is dat niet en godzijdank is het tegenwoordig niet meer zo dat buitenlandse partners verzekerd zijn van een verblijfsvergunning zodra er een kind op komst is. Mijn Nigeriaanse ex (vader van mijn dochter) heeft idd de benen naar Engeland genomen nadat hij een Nederlands paspoort in handen had. Ik hoop igg dat ts zo verstandig is om er heel goed over na te denken of ze überhaupt wel naar Engeland wil verhuizen. Ik heb in het begin van de relatie met mijn ex ook een poosje met hem samengewoond in Engeland. Ook onder het mom van dat hij daar sneller aan een verblijfsvergunning zou komen, nou , dat is op een fiasco uitgelopen. Statistisch gezien is het idd zo dat relaties met een buitenlandse man vaker strandt.
Goh, wat klinkt me dat bekend in de oren. Mijn Nigeriaanse ex-man en diens vrienden/familie hadden zulke opmerking ook kunnen maken. Zodra een vrouw (ongewenst) zwanger is dan is het volledig haar schuld en zou ze de man er bewust hebben ingesluisd.
Ik had een vriendin die een vriend had zonder verblijfsvergunning (uit Congo geloof ik) zij werd ongepland zwanger. Zij hebben een paar jaar in België gewoond en daar uiteindelijk een verblijfsvergunning gekregen (ging daar toen makkelijker, weet niet of dat nog steeds zo is) en later zijn ze weer teruggekomen in Nederland. Inmiddels hebben ze 4 kinderen en zijn al meer dan 15 jaar bij elkaar. Ik dacht gooi er ook een succes verhaal tegenaan
Een vooroordeel waar een kern van waarheid in zit. Er zijn zelfs onderzoeken naar gedaan, en daaruit is naar voren gekomen dat relaties tussen immigranten en autochtonen vaker strandden. Ergens ook wel logisch gezien de culturele verschillen vaak zo enorm groot zijn. Ondanks dat ik Nigeria als mijn tweede thuis zie (heb er 5 maanden gewoond) zou ik echt nooit meer een relatie willen met iemand uit Afrika. Niet omdat die mensen niet deugen, maar puur vanwege de grote verschillen. Zo zijn ze in Nigeria bijvoorbeeld mbt de rollen tussen man en vrouw nog erg ouderwets, worden vrouwen vaak behandeld als tweederangs burgers, en dat strookt geheel met mijn eigen cultuur en noemen en waarden. En van alle Nederlandse vrouwen die ik ken die met een Afrikaanse man samen waren, zijn er nog maar een paar van samen. De meesten zijn ondertussen weer gescheiden. Daarbij, Kun je elkaar ook niet echt leren kennen als het leven voornamelijk in het teken staat van het verkrijgen van een verblijfsvergunning. Althans zo heb ik het ervaren toen mijn ex en ik pas samen waren. Ons huwelijk strandde dan ook toen de druk van het verkrijgen van een verblijfsvergunning was weggenomen doordat hij mocht blijven.
Ik begrijp je verhaal heel goed hoor Ik heb veel familie in Afrika wonen (wel gewoon Nederlands) en hebben met regelmaat botsingen gezien tussen interculturele huwelijken. Mijn partner komt echter uit Europa, dus dat scheelt al een hoop. Hoewel het natuurlijk nog steeds lastig is Maar ik ben opgegroeid in zijn land, dus ik kende de taal en cultuur. Toen ik hem zo'n 7/8 jaar geleden ontmoette, heb ik eerst een half jaar de boot afgehouden, omdat ik het te ingewikkeld vond. Maar ja, die charmes...