ik bespreek alles met mijn vriendin! Maar ik weet ook bijhaar dat ik het kan doen. Zij doet hetzelfde bij mij.. Wij zijn vrij open tegen elkaar.. EN ik leer van haar en zij van mij. We waren laatst wezen zwemmen en zij liet de jongste meelopen met een 12 jarig meisje ( haar nichtje ) ik zeg nog tegen haar doe haar vleugels om.. ( was vakantieperiode dus onwijs druk) Lopen wij het zwembad in zien we dat meisje lopen dus wij vragen waar is de kleine.. Ja dat wist ze niet.. Wij als een gek het zwembad doorgezocht... Bleek dat ze naar de grote glijbaan was geweest.. Nou toen was ik wel ff uit mijn slof geschoten hoor.. Maar ja dat zal ook wel de schrik zijn..
Nee ik ga er niets over zeggen, iedereen denkt anders over de opvoeding! Ik heb ook een vriendin die mijn kind corrigeerde, geen probleem hoor als mijn kind wat doet bij een ander mogen ze er gerust wat van zeggen, maar een tik geven NO WAY! Ook vond ze dat ik moest dreigen met een pollepel! Kom op zeg, daar begin je toch niet aan!? Nee aan dat soort adviezen heb ik niets! Een andere vriendin zei weer "als je kind wat bij mij sloopt, zet ik haat buiten neer" nou als je dat maar laat ALs ik ergens ben en mn kind kliert en ik zit met mn handen in t haar, ander verhaal, maar dan nog kijk ik of ik het ermee eens ben. Hartsvriendin of niet, we hebben allemaal een andere visie op het opvoeden.
ik ben altijd recht voor de raap bevalt mij iets niet wat ik zie dan zal ik het ook zeggen of mijn twijfel er over geven zal nooit stil houden zo zit ik niet in elkaar
Nee, ik hou mijn mond. Ook tegen m'n beste vriendin. Iedereen voedt hun kinderen op hun eigen manier op. Tenminste... ik ga er niet iets uit mezelf van zeggen. Als ze me om mijn mening vragen dat vertel ik die.
Ik moet zeggen dat ik het eerst niet deed maar heb zo langzaam aan me lesje wel geleerd en je kunt tegenwoordig horen wat ik ergens van vind. Maar niet in de zin ongevraagd! Alleen als iemadn klaagt of naar mijn mening vraagt óf het gewoon Écht tever gaat! maaaruh?? Frisdrank is geen vergif hoor!
Ik heb nog niet zoveel vriendinnen met kinderen. Maar 1 vriendin zou ik het wel tegen durven zeggen, maar een andere dan weer niet. Dat maakt langzaam aan onze vriendschap ook stuk, want ik vreet me oopppppp als ik daar ben, echt niet te geloven. En dan ben ik geen miepert, maar ik vind het gewoon heel moeilijk om naar te kijken en te slikken. Dus ik houdt een beetje afstand van haar. Maar ik merk bij veel mensen uit de omgeving dat ze hier absoluut niet van gedient zijn. Tips zou ik wel geven als mij hierom word gevraagd. Of als er een leuke tip tussen zit natuurlijk. Normaal ben ik echt niet op mn mond gevallen, maar het opvoeden van je kinderen vind ik een heel gevoelig onderwerp en zolang iemand mij er niet om vraagt zou ik niet snel mijn mening geven.
Wie zegt dat die vriendin het 'fout' doet, misschien doe jij het wel 'fout'. Ik vind opvoeding heeeeel persoonlijk! Zolang er geen mishandeling ofzo speelt kan jij niet bepalen of iets fout is of niet. Ik zou zeker mijn mening geven als erom gevraagd wordt, maar zomaar iemands manier van opvoeden bekritiseren?? Nee, waarom zou je! Als iemand liever elke dag pizza eet omdat de kleine dat zo lekker vind zal ze zelf de gevolgen er wel van inzien na een tijdje. Lekker laten gaan..
Ik zeg tegen vriendinnen niets over hun manier van opvoeden, ik heb er geen kritiek op. Als ik zou merken dat ze hun kind laten huilen, zou ik wel vragen van bv.: goh, huilt ie lang normaal gesproken? of: laat je hem altijd een tijdje huilen? Dan kom je vanzelf op een gesprek van advies en vraag of zoiets. Kritiek geef in niet ongevraagd, daar zit ik zelf namelijk ook niet op te wachten. Verder: als ik vriendinnen in mijn huis op bezoek krijg en hun kids doen dingen die ik niet wil hebben, zeg ik daar gelijk iets van. Het is ONS huis en hier gelden ONZE regels, ook voor andere kinderen. Ben ik met mijn kind bij een vriendin thuis en zit ze ergens aan waar ze niet aan mag komen, dan hoop ik dat die vriendin er ook iets van zegt. Over bv. het drinken van frisdrank, vaak frietjes eten, geen groente of wat dan ook, daar bemoei ik me niet mee tenzij het me gevraagd wordt.
Nee ik zou het ook niet doen. Ik maak het mee met de kinderen van mijn zus. Ze zijn zo ontzettend niet consequent (er heeft nog nooit een straf gevolgd na een waarschuwing, dus gaan ze altijd lekker door) en die kinderen zijn zo druk en overheersend! Maar ze mogen alles, krijgen alles, en het maakt hen niet uit dat je op een verjaardag niet anders kunt dan met die kinderen bezig zijn omdat ze de boel bij elkaar schreeuwen. Maar toch zeg ik er niks van. Zij willen het zo, dus dat moeten ze zelf weten. Ook al vreet ik me wel eens op als ik weer niet met iemand heb kunnen praten op een verjaardag (en dat vind iedereen ) Maar goed, misschien doe ik het straks wel helemaal verkeerd, en ben ik weer veel te streng. Iedereen doet zijn best, en iedereen maakt fouten. Ze moeten het zelf maar bepalen.
Ik zou me onthouden van commentaar, tenzij ze advies vraagt. Iedereen voedt z'n kind anders op en jij doet vast ook dingen die hun anders of niet zouden doen. Ik denk dat je je wellicht moet afvragen of je hetzelf zou waarderen als het andersom zou gebeuren en dan een afweging maken.
Sterker nog, ik denk dat je zo je vriendinnen erg onzeker kan maken. Nu leg ik alle dingen die vriendinnen zeggen gewoon naast me neer, ik doe t op mijn manier en niet die van een ander Maar t kan een wat onzekere moeder wel helemaal naar de grond helpen! In mijn oude wijk was het "hoe corrigeer en wanneer corrigeer je je kind" het gesprek van altijd, continu. Daar werd ik echt lijp van! Waarom moet er zo gediscussieerd worden over de opvoeding van andermans kinderen? Kijk gewoon naar je eigen opvoeding en als jij er tevreden over bent, hoef je toch niet je mening op te dringen bij een ander? Persoonlijk zou een vriendschap bij mij al snel afgelopen zijn als t hierop continu uit draait. Leef en laten leven, heb respect voor elkaar en wat je doet!
Een vriendin van mij gaat heel anders met haar kind om dan wij dat doen. Ze laten hem lang huilen en zijn vaak niet consequent. Wij staan daar recht tegenover: zeker als ze nog geen half jaar zijn is huilen een teken dat er iets is en dan ga ik 'm ook troosten of kijken wat er aan de hand kan zijn. En we proberen zo consequent mogelijk te zijn. We weten het allebei van elkaar, maar we zeggen er verder niets over. Ooit hebben we het er eens over gehad, we zijn het erover eens geworden dat we het oneens zijn en daarna zijn we weer verder gegaan met hoe het volgens ieder van ons het beste is en zijn we er ook niet meer op teruggekomen.
Het ligt helemaal aan de situatie, de vriendin en hoe ze het zegt. Als het iets is waarvan ik serieus denk dat het het kind kan beschadigen zou ik wel proberen om op een heel voorzichtige manier te uiten dat het misschien handiger is om.. (vul maar in). Maar frisdrank geven, tja... vind dat nou niet echt een dramatisch iets, al doe ik dat zelf zeker niet bij jonge kinderen.
Valt me echt op hoeveel mensen hun mond zouden houden en vinden dat je je er niet mee mag bemoeien. Kijk als het gaat om eten oid ok, dan zou ik ook niet snel iets zeggen maar als kinderen van mijn vriendin op een verjaardag zo lopen te klieren/schreeuwen/vervelen dan zou ik er echt wat van zeggen. Er ligt schijnbaar een flink taboe op.. terwijl ik altijd moet denken aan het afrikaanse spreekwoord: It takes a village to raise a child
Kijk, alleen al om deze zin zou ik al niks zeggen tegen een vriendin. Dit is namelijk voor jou heel normaal, maar ik weet van mijn kindje dat het geen zin heeft om haar huilend in bed te laten liggen. Dus dat is niet iets wat altijd goed is, maar wel bij jouw kindjes blijkbaar. Iedereen heeft een andere manier van opvoeden en niemand hoeft tegen mij te zeggen hoe ik het moet doen. Dus andersom zou ik dus ook niks zeggen of aanmerken op andermans opvoeding. Mocht er een vriendin een probleem hebben met iets, dan zal ik wel uiteraard advies geven hoe dat bij mij beter gaat. Maar dat hoeft uiteraard voor haar nog niet te werken! (als ik de bovenste zin fout geinterpreteerd hebt, moet je het zeggen hoor, maar dat is even om duidelijk te maken hoe ik er overf denk)
Ik denk dat je het idd anders ziet dan ts bedoelt. Er stond namelijk eerst iets anders. Maar ze heeft haar beginpost aangepast omdat iemand hier wat van heeft gezegd. Als je de tweede post leest, kan je wel een beetje afleiden wat er eerst stond.