Hallo allemaal, Ik heb wat advies nodig! Een vriendinnetje (8 jaar) van m'n dochter heeft mij in vertrouwen verteld over haar thuissituatie. Het meisje is tevens een klasgenootje en woont in dezelfde straat. Ze zijn al vriendinnetjes sinds ze 4 jaar zijn. Het meisje heeft vaak gedragsproblemen en heeft vaak ruzie met kinderen, maar hier thuis gaat dat prima. Mijn dochter heeft mij al eens aangegeven dat als ze daar speelt, haar ouders vaak boos op haar vriendinnetje zijn en op haar schelden. Wij stimuleren dan ook om bij ons thuis te spelen. Nu kwam haar vriendinnetje bij mij of ze even met mij mocht praten. Ze vertelde dat haar ouders vaak op haar schelden en heel vaak boos zijn. Ook hebben de ouders vaak ruzie met elkaar waarbij er geschreeuwd en gescholden word. Het vriendinnetje gaat dan naar haar kamer, zodat ze er niet bij zit, maar hoort alles. Haar enige troost is dan haar hond, maar die mag ze niet bij zich houden. Zowel haar vader als moeder schelden veel op haar, maar met haar vader alleen zijn, vind ze heel vaak onprettig. Over het algemeen voelt ze zich niet fijn thuis. Nu is het mij ook opgevallen dat haar moeder vaak dingen verdraaid in haar eigen voordeel, zelfs over de rug van haar dochter, terwijl bepaalde uitspraken dan zijn gehoord door mijzelf of meerdere andere personen. Ze zegt dan dat zijzelf dat niet gezegd heeft, maar haar dochter. Bijv dat mijn dochter daar niet meer mocht komen. Ik ben enorm geschrokken dat het zo heftig was. Haar heb ik verteld dat ze altijd bij mij mag komen als ze erover wil praten of gewoon voor een knuffel. Dat ze altijd welkom is bij ons thuis. Eerlijk gezegd weet ik niet hoe ik hier verder mee om moet gaan. Vind het vooral heel sneu en zielig voor haar. Wellicht hebben jullie soortgelijke situaties en tips. Groetjes, Sabine
Jeetje wat een lastige. Je zou denken veilig thuis, maar gezien het draaien en verdraaien ben ik eigenlijk banger voor de effecten daarvan. Goed is het al niet, met een instantie er ineens bovenop vrees ik dat ze enkel rotter af gaat worden en thuis helemaal geen leven meer heeft en dr leven écht zuur gemaakt gaat worden (het is hoe dan ook HAAR schuld, althans zo wordt het dan wel gebracht). Sommige mensen hadden niet aan kinderen moeten beginnen... Hou je deur open voor dr, wees de baken van rust en allicht een bordje erbij op de eettafel. Ik vrees dat je dr enige bereikbare hoop/zicht op normaal gedrag bent.
Ik heb ook ooit zoiets gehad. Toen heb ik op school bij de leerkracht aangegeven wat ik gehoord had, heel neutraal en alleen als mededeling. En ik heb aan het kind uitgelegd wat de kindertelefoon is en hoe ze die kan bellen. En ik heb tegen de ouders gezegd dat mijn kind daar niet meer mocht spelen omdat ik de situatie niet geestelijk ( en in dit geval ook lichamelijk) veilig voor mijn kind vond en dat hun kind welkom bij ons was, altijd. Dat laatste was heftig, ze was van alles aan het ontkennen en vissen en zo, maar ik heb er geen discussie van gemaakt, alleen een mededeling.
Wat @Vero0504 ook al zegt, hou de deur open. Ons gezin was voor dat kind het enige voorbeeld dat hij had van 'normaal ' gezinsleven. Ik corrigeerde hem ook op gedrag hoor, want ondanks dat ik wist wat er bij hem thuis speelde accepeer ik dat niet in mijn huis.
Wat een rot situatie, fijn dat ze vertrouwen in jullie heeft. Als je dochter daar is hoort en ziet ze dan ook wat het meisje zegt? Als dat zo is zou ik haar daar niet meer laten spelen en alleen bij jullie. Uitleggen wat de kindertelefoon is wat iemand aan gaf is wel een goede tip. Ik zou niet zelf met ouders in gesprek gaan. Misschien met een vertrouwenspersoon/ib'er op school. Lief dat jullie er zo voor haar zijn.
Bedankt voor jullie lieve reacties. Mijn dochter krijgt idd alles mee als ze daar is. Omdat ze zo dichtbij woont, wippen ze soms bij haar binnen, want ja, daar krijgen ze wel meer snoep... maar probeer het idd zo veel mogelijk hier en heb ook mijn kind uitgelegd dat ik haar liever hier thuis heb dan bij vriendinnetje thuis. Het is echt een lastige situatie. Wil haar graag de veiligheid bieden die ze thuis niet heeft, maar me erin mengen zou het alleen maar erger maken + het verbeterd de situatie van het meisje waarschijnlijk negatief. De kindertelefoon is inderdaad een goed idee om in ieder geval eens te noemen bij haar. Wellicht vertrouwenspersoon bij haar op school. Vind het zo'n lastige. Ik corrigeer haar hier thuis wanneer nodig, en merk ook als ik rustig met haar praat, haar gedrag hier althans veranderd en ze slim genoeg is om dingen te begrijpen. Ze maakt dus ook veel ruzie met andere kinderen, maar wij zien ook waar dat gedrag vandaan komt. Ook daar probeer ik met haar over te praten, omdat ze eigenlijk alles deelt bij ons thuis. Thuis worden ze boos op haar, hier praten we met haar. Op een liefdevolle manier. Maar ze weet niet beter.... heel sneu. Heeft ook een telefoon waarop het gepest en de ruzies over en weer gaan. Wij hebben al gezegd dat als ze hier is, de telefoon in haar zak blijft. Bedankt voor jullie liefdevolle tips en het meedenken. Liefs
Trouwens, wat mijn dochter verteld... eigenlijk al voordat haar vriendinnetje bij dit heeft verteld... het meisje slaat dicht en vertoont ook boos gedrag en begint te huilen, waarop gezegd word dat ze maar niet moet janken , en hou je kop met dat gejank kind.. dat soort dingen.
Ik weet niet of je de ouders wel eens spreekt, maar dan zou je natuurlijkere eens wat opener kunnen informeren of alles goed gaat (eventueel aangevuld met dat je ziet dat er iets specifieks niet goed gaat oid). Uit bezorgdheid dus, óók naar/mbt de ouders. Die voelen zich misschien ook wel machteloos. Geen excuus voor hun gedrag, maar misschien is daar een opening te vinden voor een gesprek? Dit natuurlijk naast de deur voor het meisje zelf open houden, zodat ze een veilig plek heeft (ik zou daarom ook niet woordelijk delen wat zin heeft gezegd oid, maar dat obv ‘observaties’ houden).
Hoi Nieke, Dat heb ik idd al geprobeerd. Meerdere keren. Het gaat dan allemaal goed en als er iets is, gaat het erover dat het meisje lastig gedrag vertoont en moeilijk is. Zelfs eens gezegd dat als er iets is, ze altijd mag praten. Nu weet ik waar dit vandaan komt, maar ze spelen mooi weer naar mij toe wat betreft de thuissituatie tussen hen verder. Nu weet ik wel dat er vaak ruzie tussen de ouders is, maar dat word verder niet verteld. Ze keuren ons 'opvoedstijl' ook vaak af tegenover m'n dochter en haar vriendinnetje, omdat wij niet boos worden, maar praten. En dat wij de kids om 20.00u in bed hebben en niet pas om 22.00u Valt helaas geen opening in te vinden. Wat het vriendinnetje hier verteld is wat mij betreft helemaal in vertrouwen en wil niet dat zij bang is nog iets te vertellen. Liefs
Precies, ik denk dat dit t belangrijkste is, dat jullie veilig en vertrouwd blijven. De tip van de kindertelefoon is zeker een goede! Evt dat ze die bij jullie eens mag bellen (vanuit een andere kamer ofzo). Bij de juf aangeven nog een idee? Wellicht hebben zij ook vermoedens? Zij kunnen ook via veilig thuis evt iets op gang zetten wanneer er echt iets loos is. Dit kan al echt klein middels bespreekbaar zijn, evt hulp, etc. Jij blijft dan namelijk hierbuiten en kan de vertrouwde persoon blijven voor haar. Bovenal wil ik zeggen, wat enorm knap van het meisje dat ze jou in vertrouwen durfde te nemen!
Ik zou het wel melden op school en vragen of je daar met een kindercoach of zo kan spreken. Als het goed is kunnen zij jou bijvoorbeeld nog extra tips geven voor hoe je haar bij jou thuis kunt helpen. Maar hopelijk kunnen ze ook voorzichtig met het kind in gesprek om verdere hulp in te schakelen. Op die manier blijf jij de veilige plek, maar kan zij hopelijk ook verder geholpen worden.
Is het niet zo dat school bij vermoeden van mishandeling meldplicht heeft. Ik zou misschien aangeven bij de ouders dat je dochter hiermee thuiskwam en op die manier zeggen dat je weet dat er veel gescholden en geschreeuwd wordt. Dat ze bij het cjg terecht kunnen voor ondersteuning. Dan komt de bal vanzelf aan het rollen.
TS schrijft dat het meisje dit in vertrouwen heeft verteld. Direct contact met veilig thuis ondermijnt dat vertrouwen. School heeft meldplicht bij vermoeden mishandeling, ja. En al kun je schelden als verbale mishandeling zien, hier is vaak nog wel een makkelijk gesprek over mogelijk. School kan dit in een (10 minuten) gesprek aankaarten bij de ouders. Ze kunnen uiten dat ze zich zorgen maken en vinger aan de pols houden. Werkt dit niet, dan kunnen ze het hoger op zoeken (eventueel veilig thuis). TS behoudt zo de vertrouwensband met het kind, terwijl school kan werken met de ouders. Initieel zonder Veilig Thuis ertussen. Helaas de nodige ervaring met deze instantie en ze maken heisa als dingen anders opgelost kunnen worden, maar is er echt stront aan de knikker (zoals bij ons) dan geven ze geen thuis. Echt, zo lang mogelijk op afstand houden die gasten.
De dochter van ts is er toch ook mee thuis gekomen. In het kader daarvan kan ze met de ouders van dat meisje praten. Dan schaadt ze de vertrouwensband met het meisje niet. Ze hoeft dan helemaal niet eens te benoemen dat het meisje bij ts thuis in vertrouwen haar verhaal heeft gedaan, maar je kan wel laten weten dat je meer weet. Ik denk dat dat ook wel preventief zou kunnen werken. Ook heb ik het niet over veilig thuis maar het cjg (centrum voor jeugd en gezin oftewel het consultatiebureau/jeugdgezondheidszorg), dat is heel wat laagdrempeliger. Van daaruit wordt veilig thuis ook echt niet meteen ingeschakeld, maar gekeken wat ouders en kind nodig hebben.
Je kunt veilig thuis ook bellen om te overleggen, dus zonder de naam ed van het gezin te noemen. Je hoeft niet direct een melding te doen. En ja, er gaan zeker dingen fout (helaas teveel, maar ieder fout is er een teveel), maar ze doen (gelukkig) ook goed werk.
Bedankt voor al jullie reacties en het meedenken. Vind ik echt heel fijn. Ik krijg een beetje een idee hoe ik het ga aanpakken. De vertrouwenspersoon/ib'er op school is tevens naar juf, dus ik ga daar in 1e instantie een gesprek mee aan. Zij zal mij op weg kunnen helpen. Er komt nu namelijk een stormvloed aan verhalen nu ze me vertrouwd. Gesprek met de ouders zelf over wat ik heb gehoord gaat geen zin hebben. Ik ben bang dat ze hier dan niet meer mag komen en dan heeft ze helemaal niemand meer om haar verhaal bij te doen. Liefs