Mijn dochter hier in de straat heeft een vriendinnetje waarmee ze graag buiten speelt. Hier speelt ze al ruim een jaar mee. Hebben ook samen op dansles enzo gezeten. Ineens begint dat kind zich anders te gedragen. Heeft zelf een mooie nette jurk aan, mijn dochter haar nieuwe tshirt. Knijpt vriendin een besje kapot om het vervolgens aan mijn dochter haar shirt af te smeren. Haar moeder gaat nooit naar de AH dus zij heeft geen mini's. Kwam ze gister met mijn dochter binnen, gingen ze naar dochters slaapkamer, waar vriendin wel even dacht dat ze dochters dubbele mini's zomaar mocht meenemen. Toen ik naar boven riep: heeft zij ook dubbele zodat jullie kunnen ruilen? (ik dacht, breng het ff subtiel ) nee dat had ze niet dus gingen ze weer naar buiten. Verteld dochterlief vanmorgen dat vriendin wel al mini's stond in de laden op haar kamer. Zo is er telkens iets.. gaan wij naar de macdonals omdat we dat haast nooit doen dus onze dochter superblij en gaat vertellen tegen vriendin dat ze nu niet kan buiten spelen omdat we naar de macdonals gaan.. begint vriendin boos te doen en te huilen???? die wilde noooooit meer met haar spelen. Snap dat dit kinderlijke uitbastingen zijn en misschien jaloers zijn over bijvoorbeeld macdonalds maar soms denk ik echt : HUH?!? In een ruzie roept vriendin: HOU JE BEK.. fietst dan keihard weg Pff ik snap niet waarom die 2 nog vriendinnen zijn
Ik denk dat je dochter op een levensles afstrompelt met dit meisje. Zolang ze haar eigen grenzen bewaakt is er niets mis mee. Als ze dat niet doet is een beetje moederlijke begeleiding misschien gewenst. Maarja, kleine kindjes worden groter en ze zal dit boontje zelf moeten doppen ben ik bang. Hier ook zoiets aan de hand gehad alleen was het iets minder subtiel als met de vriendin van jou dochter. Uiteindelijk was het na een hoop verdriet en ellende einde vriendschap en heeft mijn zoon geleerd dat niet iedereen die zegt vriend te zijn ook echt vriend is. En dat je zelf bij mensen aan moet geven "tot hier en niet verder" anders lopen ze over je heen (en dat is bij het eene vriendje wat meer en het andere wat minder) Welcome to puberty
Nouja... Besjes kapot knijpen om ze vervolgens om een shirt van een ander te smeren Dan mis ik dek iets maar vind dar rond uit onbeschoft.
Voor die besjes zou ik gewoon naar de moeder van die meid stappen en het door de verzekering laten vergoeden. Is ze nou helemaal gek geworden?? Maar verder denk ik dat dat meisje gewoon probeert hoe ver ze kan gaan bij je dochter en de enige die daar wat aan kan en moet doen, is je dochter zelf. Heb vroeger zelf ook wel een van dat soort 'vriendinnen' gehad. Nou daar was ik meestal toch echt wel heel gauw klaar mee!
Kinderen zijn kinderen Wie weet hoe jou dochter zich gedraagt bij andere kinderen/ouders Ik vind het ook geen abnormaal gedrag. Ook niet van het besje. Tenminste, als je het als volwassene zou doen wel.... Maar het is een kind. Die moeten gewoon nog veel leren, ook over fatsoen
Jeetje, dat zijn toch gewoon kinderstreken! wij maakten altijd een heel pistool waar we dan zo'n 10 besjes tegelijk op elkaar af konden vuren... haha. Met mijn beste vriendinnetje heb ik ook zo vaak ruzie gehad, en altijd was het zomaar weer over behalve als de ouders zich er mee gingen bemoeien. Waren wij al lang weer vriendinnen hadden de ouders nog ruzie. Kinderen zijn nou eenmaal kinderen.. en ik zou alleen maar rete trots zijn als mijn kind zijn dubbele mini's zou weggeven zonder daar iets terug voor te hoeven. Jammer dat een ouder dan leert dat het altijd voor wat hoort wat is..
Nou ja, dat kinderen kinderen zijn, snap ik. Dat ze zo hun streken hebben snap ik ook. Maar net als dat afvegen aan mijn dochter,vindt ik niet normaal! En ze kwam ook echt overstuur thuis omdat ze zo blij was met haar nieuwe shirt. Ik laat haar verder ook haar eigen boontjes doppen,probeer haar juist zelfstandiger te maken wat dat betreft. Laatst was vriendin aan het fietsen en fietste steeds weg bij dochter en begon dochter uit te schelden (heb het zelf zien gebeuren). Dochter was verstandig en draaide om en kwam naar huis. Vriendin daarna boos aan de deur, waarom dochter niet meer buiten wilde spelen. Maar dat betekend niet dat het leuk is voor mij als moeder om toe te kijken hoe zo iets gebeurt. Eigenlijk wil ik zo graag inspringen maar ze is bijna 9 en zal toch ooit een keer moeten leren van zich "af bijten". En wat betreft de mini's... ze heeft de dubbele mini's beloofd te ruilen met een goeie vriendin dus dan is het wel lullig om ze aan een ander weg te geven.. daarbij kwam vriendinnetje zelf ff mini's van dr kamer afhalen.
Misschien is het meisje wel jaloers op jouw dochtertje, misschien kunnen zij thuis zich bijv. niet veroorloven om naar AH te gaan, naar McDonals etc. en doet ze daarom zo, beetje frustratie? Geen idee hoor, ik noem maar wat. Echt verontrustig gedrag vind ik het niet. Al snap ik wel dat het niet leuk is om te zien dat hun vriendschap zo verandert. Maar ja, dat hoort er wel bij, daar leren ze van.
Dat snap ik ook wel heel goed hoor, mijn handen zouden ook jeuken. En dat doet een moederhart ook zeer.. Soms ben ik wel blij dat ik 2 jongens heb want dan hoop ik stiekem dat dat allemaal net wat makkelijker gaat dan meiden. Wel denk ik dat dit gedrag niet heel gek is, het is niet leuk en het ene kindje heeft ook meer 'pesterige' streekjes dan een ander kind. Toch ben ik bang dat ze het samen maar moeten uitzoeken.
hahahaha die eraan komt is ook een zoon, ben heeeeel benieuwd hoe dat is in vergelijking met een meid
We hebben het hier over kinderen van 9, wij hadden vroeger ook weleens ruzie met de kinderen uit de buurt om er vervolgens na het eten weer gewoon met elkaar te spelen. Misschien is ze gewoon jaloers op jou dochter dat kan, maar dat vind ik geen rare eigenschap ofzo. Daar hebben wel meer kinderen last van denk ik, ik had bijvoorbeeld vroeger ook geen furby, nou als ik dan bij een vriendin was die er wel een had, wilde ik ook het liefst daarmee spelen hoor Het zijn kinderen zolang ze geen dingen doen die echt niet door de beugel kunnen....