Mijn stiefzoon van 10 jaar heeft zeer ws een gameverslaving. Hij wil niets buiten de deur doen,zit op de computer, DS en weet ik wat voor spelletjes hij heeft. Hij heeft al regelmatig gesprekken op school en met een psychologe, hij liegt en heeft overal lak aan. Gevalletje van beginnende ontsporing ben ik bang. Nu ben ik "alleen maar" de stiefmoeder en hoef volgens de moeder niet bij gesprekken ed aanwezig te zijn. Wij laten dit maar ivm andere problemen met de moeder. Nu wil ik natuurlijk mijn stiefzoon hierin bij staan, wij hebben de regels in huis zowiezo al aangescherpt, zoals op tijd in bed liggen,douchen ed. Dat werpt al vruchten af gelukkig. Nu mijn vraag: moeten we nu ineens alles wat met computers en spelletjes te maken heeft verbieden of bv tijden afspreken? Wie heeft hier ervaring mee en advies voor mij?
Mag hij dan altijd maar gamen als hij thuis is? Ik zou dan echt tijden gaan afspreken. Een half uurtje uit school en bijv een half uurtje als jij aan het eten koken bent.
Dit speelt natuurlijk al langer en idd hebben we een tijd terug al tijden afgesproken met de eierwekker ernaast. Hij kreeg van ons bv een gezelschapsspel om samen met ons te doen, bij zijn moeder en sv kreeg hij dan weer spelletjes voor de ds en een laptop. Op een gegeven moment is het vechten tegen de bierkaai op die manier. Het probleem is dat wij overal de schuld van krijgen en wij hebben idd steken laten vallen en de tijden qua spelen zijn verwaterd, dat besef ik heel goed. De gedachte van "thuis krijgt hij toch alles wat hij wil,wat wij hier doen zet geen zoden aan de dijk" is natuurlijk een hele makkelijke maar absoluut niet goed te keuren,daar ben ik me heel goed van bewust. Dan maar knallende en gillende ruzie hier in huis want hij kan ongelooflijk ontploffen. En op een gegeven moment ben je dat gewoon beu,er zijn hier nog 2 kids en dat wil je gewoon niet elk weekend. Maar als ik nu zie hoever hij heen is dan moet dat maar,het is zo zonde van dat ventje dat hij zo de verkeerde kant op gaat. Ik ben een heel stuk strenger en mijn man is er eindelijk van overtuigd dat hij te soft is. Ik vind het ook gewoon lastig dat het mijn eigen kind niet is ( die had ik op sommige momenten allang laten weten dat ik die dingen niet accepteer en dan zou daar wel een straf tegenover staan maar goed) en steeds te horen krijg van zijn moeder dat ik niet meetel omdat ik hem alleen in het weekend zie. Vandaar dat ik nu graag zou willen weten of ineens overal mee stoppen niet teveel gevraagd is? Thuis is het iets makkelijker,daar heeft hij vriendjes en kan hij buiten spellen,hier heeft hij geen vriendjes en hij wil dan de hele dag aandacht. Dat kan natuurlijk niet, heb ik vroeger met mijn dochter ook niet gedaan,die vermaakte zich zelf ook maar eens.
Mijn stiefzoon van bijna 10 is ook game verslaafd, en speelt dan ook nog het liefst spellevn voor18+. Bij zijn moeder heeft hij een playstation3, wii, wiiU, nintendo 3ds, tablet, pc en smartphone!!! Bij ons alleen een ps3 maar zijn smartphone en ds gaan altijd mee. School klaagt dat hij achteruit gaat maar met ex valt echt niet te praten dus wat daar gebeurd hebben we losgelaten, we hebben zelfs jeugdzorg erbij gehaald maar de boel word bij elkaar gelogen dus heeft geen enkel nut. Hier de strikte regel van 1 uur per dag gamen, totale tijd dus of ps3 of telefoon of ds, niet en en en, en alleen spellen die voor kinderen geschikt zijn. Inmiddels acceteerd hij dat gelukkig, hij is hier ook maar om het weekend. Als we hem ophalen zit hij te gamen en als zijn moeder hem bij ons haalt is het eerste wat hij vraagt of hij nog mag gamen thuis. In de vakanties is het lastiger, dan is hij verveelt omdat hij niet mag gamen. Gelukkig is het wel een buitenkind maar met regenachtig weer kan ik hem dan echt achter het behang plakken. Als we vragen of hij zin heeft om een spelletje te doen rent hij naar de kast waar de ps3 spellen liggen terwijl wij dan een gezelschapsspel bedoelen, hij is dan helemaal verbaasd alsof hij vergeten was dat er ook gewone niet beeldschermgerelateerde spellen bestaan
Dat klinkt helaas ontzettend bekend. Inmiddels kunnen mijn man en zijn ex weer redelijk normaal door 1 deur (lees: als hij niet teveel tegen haar ingaat) en heeft zij door dat op 1 lijn zitten, ook al zit er 1.5 uur reistijd en een telefoontje tussen, zo ontzettend belangrijk is. Alleen zo jammer dat het nu pas is en ik hoop dat het niet te laat is,als ik me voorstel hoe dat over een paar jaar zal zijn als we zo door gaan...hij heeft nu al overal lak aan en een grote mond, daar lusten de honden geen brood van. maar ja, daar kun je alleen hier thuis op het moment zelf iets van zeggen,je hebt zo weinig grip op zijn thuissituatie. We hebben nu gezegd dat er dit weekend geen games meegenomen mogen worden, doet hij het stiekem dan wordt het afgepakt. Pfff, ik zie er nu al tegenop eerlijk gezegd...maar door bijten is het beste,ooit zal het toch wel begrepen worden?
Dank je voor de tip! Ik heb meteen maar een proefabbo genomen, kan geen kwaad dacht ik zo. Moet zeggen dat afgelopen weekend prima is verlopen, echt boven verwachting en dat hebben we ook rustig tegen hem gezegd. Helaas mag hij bij zijn moeder 3 uur per dag gamen..... hier gaan we vanaf a.s. weekend 1 uur per dag doen. Ik was verbaasd en heel blij dat het zo goed ging, hij speelde met zijn broertje,dekte de tafel,wilde broodjes bakken. Hij stond breeduit te glimlachen toen ik hem vertelde wat een leuke jongen hij eigenlijk is als hij praat en niet alleen maar in een hoekje op de bank zit. We blijven opletten maar het was een goed weekend zo!!