N.a.v het andere topic mbt forceren van afspraakjes en claimen van vriendschappen ben ik benieuwd hoe jullie met de situatie omgaan? Dochter heeft een buurmeisje van dezelfde leeftijd, waar ze al van voor school vriendinnen mee is, ze zitten ook in dezelfde klas. Dochter speelt echter liever met andere vriendinnen; alles moet op haar manier anders is ze boos, dochter moet dingen voor haar doen die ze niet wil, ze is jaloers en claimt dochter.... Wanneer ze samen spelen loopt dochter als een hondje achter haar aan. Afgelopen 3x heeft ze tijdens het spelen bij het meisje haar kamer opgeruimd. Dochter wilde niet maar doet het dan toch, omdat ze anders boos wordt. Er gebeuren steeds meer vervelende dingen "als je geen armband voor me maakt, pak ik al je vriendinnen af en dan heb jij lekker niemand meer!". "Ik ging alleen maar bij jou spelen omdat we dan met de Beados kunnen". Toen dochter (eindelijk!) een keer standvastig nee zei, ging ze boos naar huis.... Het meisje heeft door haar gedrag niemand meer om mee te spelen.... Op school probeert ze nu andere meiden tegen mijn dochter op te zetten of ze maakt haar belachelijk en probeert andere meiden daarin mee te nemen. Dochter heeft een soort loyaliteitsgevoel naar het meisje toe, alhoewel ze zelf ook wel inziet dat op deze manier spelen niet zo leuk is.... De speelafspraakjes worden dus al minder en minder, maar op school komt ze er niet onderuit... De ouders zien het gedrag absoluut niet (willen het niet zien), dus dat schiet ook niet echt op
Met andere vriendinnen is dochter trouwens alles behalve "onderdanig". Er wordt gewoon leuk gespeeld, vriendschappen zijn gelijkwaardig.
en wat doen haar ouders aan deze situatie? Als je ze goed kent, zou ik het toch wel eens opbrengen eigenlijk. Lijkt me geen gezonde situatie
Hmm dat is inderdaad heel vervelend deliana... Ik zl zo even uitgebreid reageren... Even zaterdagspits hier nu
Ik zie dat hier ook nog gaan gebeuren. Dochter zei laatst zelfs: X. was maar een keer boos geweest, en gelukkig niet op mij. En: A. is nu mijn beste vriendin, want die wordt tenminste niet boos, zoals X. Mijn dochter begint nu dus afstand te nemen, ben heel erg benieuwd hoe dat zich gaat ontwikkelen. X. is enig kind en krijgt weinig grenzen, ze is vijf en slaat haar vader, die daar dan om moet lachen bijvoorbeeld. Heel erg lastig, ik heb weleens iets laten vallen tegenover de moeder, maar dat viel niet goed. Ik ben benieuwd of er nog handige tips komen.
Hoe is jullie relatie met de buren? Neem aan dat jullie elkaar veel spreken als de meisjes al heel lang met elkaar spelen? Ik zou proberen het bespreekbaar te maken. Misschien zien zij het ook wel en vinden het ook lastig om mee om te gaan. Wij hebben sinds de zomer ook nieuwe buren met een meisje even oud als onze dochter. Ze zijn alleen nog maar 3 dus een stukje jonger. Maar hebben wel regelmatig strijd (echte peuters) maar gelukkig zitten we aardig op 1 lijn met de buren wat betreft aanpak en dat scheelt enorm.
Helaas is het niet echt bespreekbaar met de ouders van het meisje. Vader ziet het gedrag voor een deel ook wel en pakt haar ook wel aan (werkt 6 dagen dus is er niet veel). Haar moeder ziet het niet en wil het ook niet zien; het is of niet waar, of haar dochter heeft een ander verhaal of ik heb het niet goed gehoord... Voorb. laatst hadden de meiden op het schoolplein wat mot tijdens het ophaalmoment. Het meisje wilde iets, dochter zei nee en toen begon ze keihard tegen haar te schreeuwen. Dochter schrok zich kapot (net zoals de helft van het schoolplein) en begon te huilen. Moeder van het meisje zei toen tegen mijn dochter dat er geen reden was om "zo stom te gaan huilen" Verder sprak ze haar dochter totaal niet aan op haar gedrag.... In groep 1 speelden ze altijd samen, in groep 2 ging mijn dochter meer haar eigen weg, en nu spelen ze nog maar 1x in de 3 weken samen na school. Dochter heeft naast het meisje nog 3 vaste vriendinnetjes en groepje waar ze soms mee speelt. Buiten school gaat ze dus haar eigen weg wel, maar op school is het gewoon heel lastig....
Sneu voor het meisje dat haar ouders haar kennelijk niet beter kunnen begeleiden in het sluiten en onderhouden van vriendschappen, maar jouw dochter hoeft daar niet de dupe van te worden natuurlijk. Als ze niet met het meisje wil spelen zou het van mij ook niet hoeven. Investeren in leuke vriendinnetjes en het buurmeisje laten voor wat het is. En als je dochter dat kan, haar ook duidelijk laten maken aan het meisje waarom ze niet wil spelen.
Mijn dochter heeft ook zo'n meisje in de klas en die claimt op die manier vooral een vriendinnetje van mijn dochter. Ze zegt bij alles dat als het vriendinnetje iets niet doet, ze geen vriendinnen meer zijn. Zo moet ze afspraken met andere kinderen afzeggen, omdat ze met haar moet spelen, moet ze armbandjes of kettingen enzo maken voor het kind en mee naar school nemen, ga zo maar door. Mijn dochter ziet ze als een bedreiging/concurrentie en daar doet ze vooral heel lelijk tegen en probeert anderen tegen haar op te zetten. Haar broer/zus gedragen zich exact zo, dus die nemen het van elkaar over. Heb het idee dat ze geen idee hebben hoe ze een gezonde vriendschap aan moeten gaan met andere kinderen. Geef ook bij de juf aan dat dit speelt, want vooral bij meiden kan het er zo geniepig aan toe gaan, dat het de juf kan ontgaan.
Thuis kun je het spelen natuurlijk zelf wel redelijk sturen of beperken. Op school is het een ander verhaal. Wanneer de ouders hier niet voor open lijken te staan, zou ik toch eens een gesprek met de juf/meester aanvragen. Praat er over en vraag advies. Zo weten ze wat er speelt en kunnen ze zien of dit in de klas ook een opvallend iets is. Moeilijk dit soort dingen he? Sterkte.
De voorbeelden die jo79 noemt gebeuren hier dus ook regelmatig. Gelukkig ziet dochter inmiddels wel in dat daat soort dreigementen gewoon "stom" zijn, alhoewel het haar nog wel eens raakt (vnl wanneer ze zegt dat ze al haar vriendinnen afpakt en ze dan helemaal alleen is ) Vindt het wel heel erg lastig ja Ik denk dat inderdaad ik het op school maar eens ga aankaarten en kijken wat de juf ervan vindt.....
Ik zou in een gesprek met de juf aangeven dat je het idee hebt dat er een ongelijkwaardige relatie is tussen die twee. De juf kan dan meer sturen naar andere kinderen. Dat heeft de juf van mijn dochter ook gedaan. Dat was in de kleuterklas. Daarnaast zou je zelf rollenspellen kunnen spelen. Dat heb ik in die tijd veel met mijn dochter gedaan en dat heeft haar echt geholpen. Leer je dochter daarnaast haar eigen mening vormen. Ik vroeg na zo'n speelafspraakje (ik liet haar in het begin nog wel afspreken, tot ik ruzie met moeder had gehad) wat er wel/niet leuk was. En dan vergeleek het speelafspraakje met eentje van bijvoorbeeld een ander meisje, dat wel goed was gegaan. Ik hoop dat mijn verhaal duidelijk is.
Wat n lastige situatie... wel interessant om te lezen watje je daar dan mee doet inderdaad. Ik weet van mezelf dat ik best rigoreus ben en pRob eer daar ook bewust van te zijn voordat ik mijn kind verbied omnog met haar te spelen. Ben een beetje over protective sometimes dus wel nieuwsgierig hoe jullie dat aanpakken. Tot nu Toe vinden wij onze weg best goed met dit soort dingen, kan goed met mijn dochter praten over dingen en je ze begrijpt veel dat maakt t wel makkelijker voor mij en hoe ik haar kan sturen. Heb wel in 1 situatie haar duidelijk gemaakt niet meer met een kindje te spelen. Dat meisje pakte peuken van de straat steelde speelgoed hier uit huis. (Liep letterlijk met een legging vol bobbels en nog volhouden dat er niks in zat). Zat mn dochter op te ruien om samen met stiften hun tong in te kleuren allemaal gekkigheid. Meisje naar huis gebracht voortijdig na een aantal warschuwingen en met haar moeder besproken dat t spele niet goed verliep, moeder trok een wenkbrauw omhoog en negeerde t compleet. na ja dan ben ik er wel klaar mee.
@miss T: het vreemde is dus dat mijn dochter geen problemen heeft met een eigen mening vormen en voor zichzelf opkomen. Met andere vriendinnetjes spelen dit soort dingen absoluut niet. Dit soort dingen spelen echt alleen met dit ene meisje. Zelf denken we dat onze dochter vanuit een soort loyalitiet met haar blijft omgaan, omdat ze elkaar al zo lang kennen....en natuurlijk omdat ze "onder druk" gezet wordt. Gelukkig ziet ze meer en meer in dat dit geen gelijkwaardige vriendschap is.... @ Jaleisha: het liefst zou ik de omgang ook compleet verbieden hoor we stimuleren de vriendschap ook echt niet, maar ik vind ook wel dat ze zelf moet ontdekken wat leuk spelen (vriendschap) is. Spullen stele. Is trouwens ook niet normaal Volgende week een gesprek met de juf, ben benieuwd! Vind het best spannend eigenlijk....