nou ik heb haar gemaild. En ze wil praten. Alleen moet ik met Mart daar heen (2 bussen, uur reizen) terwijl haar kinderen dan op de opvang zitten.. Ze zegt dat ze niet hier heen kan reizen ivm bekkenklachten. Maar goed, ik ga er wel heen en dan zie ik wel.. Weet alleen nog niet wanneer want ik hem mn werkrooster nog niet. Ze reageerde zo van: ja ik wou net contact met je opnemen want ik wil ook wat dingen bespreken waar ik mee zit.. (yeah right denk ik dan, waarom moet ik dan de 1ste stap zetten..) Maar goed ze moet wel duidelijk laten blijken dat ze moeite wil doen, anders is het wel echt over want hier heb ik zo verder geen zin in.
Ik krijg zomaar het idee dat ze er juist helemaal geen moeite voor wil doen en dát dus met je wil bespreken? Hoop het natuurlijk niet voor je, maar zo komt het wel een beetje op me over. Succes iig!
Als mede tweelingmama ga ik ff "aan haar kant zitten" Je zegt dat het contact vanaf de geboorte van haar tweeling anders is. Hoe is haar zwagerschap en bevalling geweest? En de periode daarna? Ik heb zelf namelijk een nogal heftige bevalling en periode erna gehad en ik ben in die periode ook flink teleurgesteld in mensen in mijn omgeving. Er zijn er, waarvan ik nu ook wat meer afstand heb genomen. Ik zeg niet dat dit in haar situatie ook is, maar ik zou zeker ff dubbel bij haar checken wat er aan de hand is. En als je haar mailt; hou 't dan vooral bij jezelf. Spreek in termen als, ik voel me...., en ik ervaar dat... enz enz, probeer niet verwijtend te zijn. Je weet niet wat er speelt...
Sannie, heb m'n mail ook zo geschreven en hij was goedgekeurd op een ander forum haha had hem ff door een paar meiden laten lezen.Was niks aanvallends in.. Het punt is dat ze tijdens de zwangerschap al vreemd/anders deed. En ik heb geschreven dat ik ook snap dat ze druk is met revalideren en met de kids. Ik heb ook net een kindje, en kan me niet voorstellen hoe druk je bent met 2 baby's. Maar heb wel gezegd dat ik meer nodig heb uit een vriendschap dan alleen sms contact. Als zij dat om welke reden dan ook (nu) niet kan, wil ik dat gewoon weten zodat ik ook geen valse hoop hoef te hebben. Wat ik ook moeilijk vind is dat toen ze relatieproblemen had ik wel goed was om elke week 3x heen te gaan en te praten en nu ineens houdt ze de boot zo af.. We zullen zien wat er van komt..
Als ik je eerste beroicht lees krijg ik het gevoel dat jullie uit elkaar gegroeid zijn en dat zij er niet echt de moeite voor wilt nemen. Goed van je dat je een mail hebt gestuurd en ik hoop dat er ook een afspraak van komt zodat jullie erover kunnen praten meis. Ikzelf heb dit ook gehad en na nog 1 poging om een bericht te sturen en er een ongeinteresseerd antwoord op terug gehad de knoop doorgehakt. Ik zoek geen contact meer en uiteindelijk laat zij ook niks meer van zich horen, nou jammer dan. Ik blijf niet achter iedereen aanhuppelen. Sterker nog, nu ik zwanger ben en rust moet houden zijn die "vriendinnen" ineens heel ver te zoeken....Op 1 na gelukkig. Succes ermee meis, en hopelijk komen jullie eruit en zo niet dan krijg je hopelijk rust erin en kun je je eigen erbij neerleggen.
Wat goed dat je een mail hebt gestuurd en hopelijk komen jullie er samen uit.. Ik zie hier alleen maar reacties dat vriendschap van 2 kanten moet komen, laat de vriendschap doodbloeden enzo. Maar zit je vriendin wel lekker in haar vel. Het komt op mij over alsof ze enorm met zichzelf in de knoei zit. Of moeite heeft met een bepaalde situatie? Als ze echt nog steeds zo'n bekkenklachten heeft, zal het leven met een tweeling ook niet makkelijk zijn. Ik weet niet of dat het geval kan zijn?? Ik ben erg begripvol, dus misschien ga ik te ver..
Bubbel, ik weet zeker dat sommige dingen haar dwars zitten: relatie is erg slecht, stress ivm werk, bekkenklachten etc. Dus daarom ben ik ook wel bereid er nog tijd en moeite in te steken. Maar dan moet ze wel open zijn in wat er is.. IK ben benieuwd wanneer we nu weer gaan afspreken en of ze niet weer afzegd. Als ze dan weer de afspraak af zegt dan ben ik er wel klaar mee hoor..