vriendschap veranderd, derde wiel aan de wagen

Jeetje wat rot, mezelf kennende zou ik het me heel erg aantrekken, en er knap onzeker van worden. Ik kan je wel het advies geven dat je het aan zou kunnen kaarten, ookal zijn ze dan "verplicht" je de volgende keer mee te vragen, maar dat is meteen de reden waarom ik mn eigen advies niet op zou volgen. Moeilijk hoor! Doordat ik zelf niet met zulke dingen overweg kan heb ik eigenlijk geen vrienden, daar baal ik soms best wel van

 

Ja, ik persoonlijk zou het lekker zo laten.
Ik heb dan al helemaal geen behoefte meer aan dat soort mensen.

 

Ik zou aangeven hoe je je voelt en vragen waarom, misschien is er iets (onbewust) voorgevallen waarom ze je niet meer vragen of misschien denken ze er gewoon niet aan.

Wat zegt je man hiervan gezien het ook zijn vriendengroep is?

 

Leuk is anders en snap dat je je buitengesloten voelt.
Heb je het er al eens met hun over gehad?
Want je zegt dat je 1 vriendin al je hele leven kent dus lijkt me dit wel bespreekbaar.
En misschien waren ze stappen en is het spontaan afgesproken om bij iemand voetbal te kijken zonder er verder over nagedacht te hebben?

 

Herkenbaar helaas. Twee vriendinnen van mij kennen elkaar via mij. Ze kunnen het erg goed met elkaar vinden, wat ik erg leuk voor ze vind, maar inmiddels is het zo, dat zij van alles met elkaar ondernemen (dierentuin, pretpark, kinderboerderij) en dat ik nergens voor mee wordt gevraagd. Ik vind het nog steeds jammer en ook best pijnlijk als ik foto's voorbij zie komen op FB, maar goed....ik voel niet de behoefte om mezelf uit te nodigen, of het gesprek aan te gaan. Van 1 van de meiden weet ik dat zij nu eenmaal moeite heeft met het onderhouden van meerdere vriendschappen tegelijk en dat proberen het gesprek met haar aan te gaan uit zal monden in ruzie. Ik spreek helaas uit ervaring...

 

Echt vervelend deze situaties, herkenbaar ook wel.
Ik zelf dank altijd dat ik onzichtbaar ben ofzo voor anderen. hallloo ik ben er ook nog,

Ik weet niet zo goed wat je kan doen, iniedergeval je gevoel uiten aan hun.

 

Inderdaad bespreekbaar maken, je kunt je van alles in je hoofd halen en wordt er zelf misschien helemaal onzeker van. Gauw face to face met ze praten, niet over app of telefoon. En even opschrijven van te voren wat je precies dwarszit. Zodat je wel je hele verhaal verteld, succes!

 

Hmm... Ik ben zelf zo'n vriendin, in de zin van dat ik mijn beste vriendin via een gezamenlijke vriendin van ons heb leren kenne . Maar onze gezamenlijke vriendin heeft niks met kinderen, niks met huisjeboompjebeestje terwijl wij dat beiden wel hebben. Daarnaast zijn onze mannen ook nog eens elkaars beste vrienden geworden... Dus ja we zien onze gezamenlijke vriendin niet meer, maar die heeft het zo druk met gefeest etc., dat ik niet echt verwacht dat ze ons mist .

Soms lopen dingen zo.

 

Ja, maar dat weet je dus niet zeker...

 

Haha, laat ik het zo zeggen, ik weet het zeker! Serieus, zij feest met haar andere vriendinnen, heeft geen behoefte aan vriend, drinkt graag tot 's ochtends 6 en haat kinderen. Dus ehm ja ik weet t wel heel zeker

 

Maar je weet toch niet zeker dat ze het contact met jou en/of je andere vriendin niet mist? Dat ze feest en drinkt met anderen zegt niks over haar gevoelens over het verwaterde contact met jou/jullie.

Ik heb ook andere vriendinnen waar ik dingen mee doe, maar dat betekent niet dat ik de eerder genoemde meiden niet mis.

 

Ik zou me ook heel klote voelen, maar maak het vooral bespreekbaar! Ga eens bij eentje langs en vertel het haar!

 

Dat is dan nog wel anders dat bij TS, die het NIET te druk heeft en vaak probeert contact te krijgen, wat niet lukt.

 

Heel erg kinderachtig van ze.
Als je er iets van zegt ben jij weer degene die jaloers is en heb je dikke kans dat het een emotioneel ding gaat worden.

Lastig…

 

oei, vervelend zeg!
heb het helaas ook meegemaakt en moet je eerlijk zeggen dat het bij ons niet goed is gekomen.
ik heb het wel bespreekbaar gemaakt (op mijn manier), toen ik hoorde dat ze samen naar de film waren geweest toen ik een vrije dag had (wat ze ook wisten) heb ik gezegd; oo wat jammer zeg, dat had me heel gezellig geleken met jullie, nou ja, ik hoop dat jullie het gezellig hebben gehad?
maar ja,toen voelden zij zich schuldig en gingen zich verplicht voelen om me mee te vragen... waardoor we steeds minder contact hadden.
zij zijn nog wel vriendinnen... soms loopt het gewoon zo

 

Vriendschappen verschuiven..het is heel natuurlijk dat je op een gegeven moment meer naar mensen trekt die meer in dezelfde levensfase zitten als jij, even meer gemeen hebben.
Kan ook nog dat ze dat helemaal niet zo door hebben.
Je kunt het best eens aangeven zonder verwijten maar dat je ze mist en best wat vaker zou willen doen... Veranderd het niet,dan loopt het soms zo..het kan zelfs later weer wat aantrekken.
Vat het niet persoonlijk op ..het zijn niet gelijk slechte vriendinnen en er mankeert ook niks aan jou. soms lopen die dingen zo.

 

Ik zou het bespreekbaar maken. Als het contact zo blijft zou ik het lekker zo laten, dan weet je genoeg.

 

ik had dat met vriendinnen die geen kids (en nog steeds niet) haddden, ze dachten dat ik als nieuwe moeder niet meer zou willen winkelen, stappen en geen oppas had (...)
Toen heb ik op een gegeven moment gezegd dat ze het gewoon altijd moeten vragen wanneer ze me wel mee zouden willen hebben en dat ik dan wel aangeef of ik kan/wil/zin heb om mee en oppas te regelen was toen 24, en als je moeder word niet gelijk een oude huismus hahaha, manlief is zaterdags ook gewoon thuis en ja, ook mannen kunnen een baby handelen dat moesten zij ook ff leren haha, dat is dus wel goed gekomen gelukkig