Ik heb dit ook een tijdje gedacht. Had een hoop vriendinnen, die gewoon vriendinnen waren. Met sommige heb ik nog gewoon contact, anderen heb ik meer los gelaten en zie ik doordat het van 1 kant kwam niet meer en dat is niet erg. Iedereen veranderd, krijgt ander werk, ander huis, kinderen enz en niet iedereen groeit met je mee. Soms jammer maar ik denk dat het er ook wel bij hoort. Oude vrienden gaan en er komen nieuwe bij. Ik ben dit niet met je eens. Misschien heb je gewoon (nog) geen bff gevonden. Ik heb een goede vriendin die ik 15 jaar ken en ik durf echt te zeggen dat we er echt altijd voor elkaar zijn. Zij heeft lastige tijden gehad en daarin ben ik er dag en nacht voor haar geweest. Nu ze er weer wat bovenop is, is ze er ook weer voor de volle 100% voor mij. Ik zou haar met alle liefde alles delen wat ik bezit. Haal een tas met boodschappen al het nodig is, pas op haar kids om haar te ontlasten, neem haar een dagje mee weg. Ondanks dat ze het zwaar had heeft ze mij voor mijn 30e verjaardag de dag van mijn leven gegeven en dat vind ik bijzonder. Soms spreken we elkaar een week niet, soms zelfs langer en dan zien we elkaar ineens 4 keer in de week. Kunnen alles met elkaar bespreken en hebben daardoor nooit ruzie. Daarnaast heb ik een andere vriendin, haar en ik 5 jaar en kan ook zeggen dat ik ook echt van haar op aan kan! Wij hebben bijna dagelijks contact, is het niet live dan op whatsapp om even de dag te "bespreken". Mijn man en ik hebben samen ook een bevriend stel. Onze kids kunnen het goed met elkaar vinden en daar is tussen de ouders een hele fijne vriendschap uit gekomen. We wonen aan hetzelfde plein en zien elkaar daardoor regelmatig op school, sportclub en thuis. De tassen staan nu toevallig klaar, als de kids thuis komen gaan we met z'n allen een weekendje weg.
ik heb een beste vriendin die er altijd voor mij is en ik voor haar. We zijn denk ik nu een jaar of 12 vriendinnen. Hoewel zij een ander leven leidt dan ik (haar dochters zijn al een stuk ouder en toen ik nog aan stappen dacht had zij al 2 dochters) respecteren we elkaars leven en steunen we elkaar en luisteren naar elkaars verhalen. Verder ben ik ook teleurgesteld in andere vriendschappen. Als het hen uitkomt is het leuk en gezellig. Ik ben tijdens mijn eerste zwangerschap depressief geweest en toen was alleen mijn beste vriendin er voor me. Ik heb gewoon besloten dat ik het met die andere vriendinnen leuk en gezellig vind, maar als het er op aan komt dan steek ik er geen mega veel energie in...
ja echt!!! schandlig gewoon, haar vader typte in het gastenboek van de site. dat tie me wist te vinden en dat tie vandaag of morgen wel even zou langskomen om me eventjes recht te komen zetten. en haar broertje zei tegen mij, dat ik niet bij de patatzaak moest komen waar hij werkte, want hij gooide zo een beetje gif door mijn eten heen. en haar moeder ook, hoe kon ik zo'n grote mond tegen haar dochter hebben, en dat ze voorlopig niet wou zien want anders stond ze niet voor zichzelf in , .... hoe debiel!?
monique ik ben het niet met je eens... mijn bff haar eerste dochter is overleden en juist toen zijn we een tijdje heel close geweest. Ook toen ik depressie was, was ze er altijd voor mij. Ze stond als eerste aan mijn bed na de geboorte van beide kinderen (zelfs voor mijn ouders... volgens mij heeft ze zo snel gereden dat zelfs de flitspalen haar niet bij konden houden). Ik heb haar zelfs tijdens mijn weeen nog gebeld omdat ik zo teleurgesteld was dat het een ks werd. Wij weten dingen van elkaar die zelfs onze partners niet weten... als er iets is dan denk ik als eerste aan haar en andersom. Ik heb zelfs met mijn man een deal dat als er iets met haar is dat ze altijd bij ons terecht kan en dat ik dat niet eerst met hem hoef te bespreken. Echte vriendschap moet groeien... we waren niet vanaf het begin zo close en we hebben ook wel eens een ruzietje gehad. Maar zij betekent nu op zijn minst evenveel voor me als mijn familie.
Helaas, voor jou niet in de buurt, hahaha! Echt andere kant van NL. Ik woon in Nootdorp (tegen Den Haag aan, ongeveer), dus voor TS wel vlakbij
Ik geloof niet zo in BFF. In mijn pubertijd had ik een hele goede vriendin. Ze betekende alles voor me. Ik stond dag en nacht voor haar klaar en andersom. We deelden alles met elkaar. Ik heb toen een jongen leren kennen, nog heel pril etc., en helaas wou zij die ook hebben en niet delen . Sindsdien vertrouw ik geen vrouwen meer en word ik niet zo snel vriendinnen met vrouwen. Nu heb ik wel "kennissen", waar ik ook wel mee kan praten enzo. Al komt het contact meestal van mijn kant. Maar het echte vriendin gevoel heb ik al een geruime tijd niet meer gevoeld. En dat mis ik echt enorm!!
@huiboeboo (ofzoiets haha) wat jammer, maar het zou jammer zijn als je die ene vrienddin voor de rest van je leven laat verpesten wat je graag zou willen hebben. mss moet je denken van, wat gebeurt is is gebeurt en probeer het weer. om het zo maar even te zeggen. en tuurlijk vrienddinnen kunnen je heel erg kwetsen. vertel mij wat! maar blijf wel vertrouwen houden, vooral als je dat graag wilt. maar natuurlijk met de juiste vrienddin! haha
Dat ik nu voorzichtiger ben komt, omdat ik echt onwijs gekwetst ben. Een goede vriendin is als een liefde voor mij. Als je er dan achter komt dat iemand achter je rug om de meest vreselijke dingen over je zegt en je vernederd... tja.. Ik sta er wel voor open hoor. Je zit nu ook in een "lastige" leeftijd denk ik. Ik moet wel toegeven dat ik via een ander forum een leuke meid heb leren kennen met wie ik de hele dag door contact heb. En we hebben een keer afsgesproken en ook dat was super gezellig! Waar zo'n forum toch goed voor is
Ik vind de stempel bff best een druk leggen... Moet het persee een bff zijn? Dan wordt het lastig een leuke meid te leren kenen. Ik heb 1 vriendin,met wie ik het het beste kan vinden zeg maar. We hebben het onwijs leuk samen en super gezellig. Staan altijd voor elkaar klaar.. Gewoon een goede vriendin van wie ik veel hou. Ik heb gewoon het gevoel dat het hele ideaal plaatje rondom een 'hartsvriendin' te veel wordt opgeblazen en geidealiseerd. Iedereen heeft negatieve kanten die je minsschien minder leuk vind. Is het dan nog een bff? Wat is de clou van mijn post? Geen idee eigenlijk,wat ik voel en bedoel kan ik eigenlijk niet zo onder woorden brengen.
Ik heb er twee. Eentje komt uit een vriendinnengroepje, waarvan ik heel lang gedacht heb dat zij allemaal echte vriendinnen waren en altijd voor me klaarstonden. Maar sinds ik naar het buitenland verhuisd ben is het me heel helder duidelijk geworden dat ze dat dus niet zijn; er is er nog maar 1 die regelmatig uit zichzelf contact met me opneemt om te vragen hoe het gaat etc. De anderen laten nooit zomaar iets van zich horen, tenzij ze inderdaad iets nodig hebben of als ik de eerste stap zet. En dan hebben ze me opeens enorm gemist etc. Ik ga er nog steeds mee om (niet vaak dus want ik ben maar 2 a 3x per jaar in nederland) maar ik doe er ook geen extra moeite meer voor. Als het verwatert dan kan ik daar ook niet rouwig om zijn. En ik heb hier 1 andere vriendin die ik nog maar sinds kort ken, we zijn niet echt heel hecht met elkaar maar ondanks dat we elkaar niet dagelijks zien of spreken zit het wel echt goed. Ze is twee keer zo oud als ik maar daarom ook een stuk waardevoller dan meiden van mijn leeftijd. Niet zo wispelturig en heerlijk recht voor zijn raap. Staat echt dag en nacht voor me klaar en helpt me heel vaak zonder dat ik er ook maar om hoef te vragen. Ik kan over alles met haar praten. Al ken ik haar nog niet zo lang ik merk wel dat dit een waardevolle vriendin is, eentje die je niet zomaar laat vallen om het een of ander. Vragen jullie je nou wel eens af of je zelf een waardevolle vriendin bent? Ik wel namelijk. Als zij dan weer zomaar iets voor me meeneemt wat ik nodig had dan voel ik me soms heel slecht en vraag ik me af of ik dat zelf ook zou hebben gedaan. Of als die vriendin uit Nederland heel geduldig naar me luistert als ik weer eens ergens mee zit en ik vraag een halfuur later pas hoe het eigenlijk met haar gaat. Af en toe dan betrap ik mezelf er wel op dat ik zelf ook een betere vriendin zou kunnen zijn
@lizzie ja soms kom je op internet leuke mensen tegen. en het is idd vreselijk als je dat hoort. ik heb ook zo'n vrienddin gehad, die ging iedereen rondbellen ... van ... hadden we de 20wkn echo gehad, van heb je het al gehoord? ze krijgen een meisje? maar niet door lullen hoor alleen ik mocht het weten. en met zoveel dingen ... niks was veilig. en toch liegen ook over mij. verhalen rondvertellen dat ik zo'n trut was en ik had dit geflikt en dat geflikt. nee zulke vrienddinnen zijn geen vrienddinnen. en zulke meiden kunnen beter allemaal bij mekaar op een hutje op de heide gaan zitten want die zullen nooit een fatsoenlijke vrienddin hebben die wel te vertrouwen is! ja toch? ik bedoel, nu is ze jou kwijt lizzie en wat heeft ze nu?
Bijna goed Haagje Ik heb het na 5 jaar kunnen afsluiten met die meid. We hebben nu wat fb contact. Wat ook meespeelt is dat ik met die jongen van toen, nu 3,5 jaar samen ben en verloofd ben . Sinds ik het heb afgesloten met die dame, komen de kennissen/vriendinnen een beetje op gang. (maar single dames, vertrouw ik nog steeds niet hahaha) Komt wel goed! Dankje voor woorden
@draak, ik vind die termen, bff, hartsvriendinnen of hoe je het dan ook wil noemen ook zo overbodig. Je hebt gewoon verschillende vriendschappen en je deelt daarin verschillende dingen. Maar om daar dan een beste vriendin uit te pikken.Nee, zo onnozel.
Ik heb er eentje en dat is mijn zus. Voor de rest wel kennissen en 2 vriendinnen, maar merk ook dat het altijd van mijn kant komt! Wel behoefte aan diepere contacten, maar als het niet komt is het ook goed. Mijn gezin is het allerbelangrijkst!
Precies. Tuurlijk neig ik het meest naar die ene vriendin,dat is logisch iedereen heeft een andere gevoelswaarde. Maar heb het idee als je met termen hartsvriendin ed gaat lopen strooien dat er meteen een soort verwachtingspatroon onstaat ofzo.
Jeetje,ik loop achter. Was al vorig jaar haha. Misschien even mijn onderschrift gaan veranderen haha.Ik ben het in 4,5maand tijd verloren.