Stel hij was niet je ex maar je peuter, die met drift/woede/stampvoetend zijn zin door wil drijven, zou je er dan ook aan toegeven om de lieve vrede te bewaren? Wetende dat er over een uur weer zo'n bui is omdat je peuter een koekje/snoepje of juist iets niet wil? Want dat is het gedrag wat je ex laat zien en zolang jij niet standvastig blijft en hij dus toch zijn zin krijgt zal hij blijven doorgaan. Hij heeft je dus terug gemaild dat hij niet gaat reageren op mail en dat hij alleen wil appen of bellen. Helemaal prima op de dagen dat de kinderen bij hem zijn kan hij (geld dus niet voor je kinderen) tussen een bepaalde tijd (zeg tussen 12 en 13 uur) appen als het over de kinderen gaat. Zou de communicatie niet helemaal afkappen (kan ook niet want dat is ten nadele van je kinderen lijkt mij) maar ik zou wel heel duidelijk grenzen gaan stellen.
Bij ons is het goed afgelopen het is te niet gedaan. Juist omdat wij alles voor dochter deden wat wij konden. Ex heeft zoveel macht over jou. Dat e-mailen nu het veiligste is en beter voor je, als dat je moet bellen. Dus zolang jij je wekelijkse mailtjes stuurt kan hij je niets maken. Wist je dat je een lees bevestiging kan krijgen miss is er iemand die je daar mee kan helpen. Weet zelf namelijk niet waar die instellingen zijn. Zo kun je dubbel aantonen gestuurd en gelezen. Dat zou hij je niet kunnen beschuldigen van het niet vertellen. Ex moet weg uit zijn huis weet jij al waar hij heen gaat?
Ja ex heeft een huurwoning. Op 18 km afstand. @din0 de eerste 2 zinnen begrijp ik niet wat je schreef.
Wij hebben met dochter ook de raad in onze nek gehad. Gelukkig wad er bewezen dat wij het goed doen. Dan mag ik hopen dat ex netjes gaat betalen anders word hij op straat gezet. En lekker ver weg zo. Dacht ik.
Ik heb ook te maken gehad met de rvk ,het viel me best mee achteraf gezien.Ze keken vooral naar het belang van mijn zoon en hoe mijn zoon op zijn vader reageerde (niet goed).Ik kon ze ook gewoon bellen voor aanvullende info en het rapport word pas definitief als je het er zelf mee eens bent.Ik heb toen nog wat wijzigingen door gegeven en uiteindelijk heeft mijn ex geen gezag en geen bezoekregeling gekregen.Ook omdat hij tijdens het laatste bezoek boos opstond en wegliep, hij liet eindelijk zijn ware gezicht zien. Blijf mailen en evt appen, blijf aantonen dat jij wil communiceren en dat je er juist voor kiest om dit via de mail te doen om miscommunicatie te voorkomen omdat de verhouding tussen jullie al op scherp staat.Laat zien dat je mee wil werken aan een goede omgangsregeling maar buig je niet naar je ex. Blijf vooral je eigen grenzen aangeven, je bent al zover gekomen!Diep in jou zit die sterke vrouw er echt wel, het heeft nog even tijd nodig met af en toe een terugval maar je kan het echt!
De Raad staat slecht bekend bij mensen die het niet eens zijn met bevindingen van De Raad. Of bij mensen die zelf niet inzien dat ze kun kinderen (emotioneel) mishandelen.
@heidiane hier was de Raad ook niet zozeer de grote boosdoener. Dat zijn ze meer geworden doordat er bij de vervolgzittingen voorbij gegaan werd aan de plannen van aanpak en de reden van OTS. De Raad heeft zowel bij het uitspreken als de 1e en 2e verlenging aangegeven dat het gezag eenhoofdig moest worden in belang van zoon, jeugdbescherming was het hier niet mee eens want dan zouden ze niet meer kunnen optreden tegen vader (wat dus niet klopt, maar wel zo overgenomen is door de rechter). Wij hadden de hoop dat de Raad toch wel doortastender was bij een zitting wanneer een plan van aanpak wat gemaakt is compleet ter zijde werd geschoven om vader te pleasen, maar dat deden ze niet. En jeugdbescherming is constant bedreigd door vader, zowel op persoonlijk vlak als algemeen.
Hier ben ik het helemaal mee eens. En eigenlijk vind ik de raad nog heel erg mild. Als ik naar een jeugdzorg zaak in mijn omgeving kijkt.
Vandaag gesprek gehad met veilig thuis. Ze staan echt achter mij en stimuleren om mijn grenzen aan te blijven geven. Hen verteld over de afgelopen weken/maanden en dat ik hem geblokkeerd heb op Whatsapp, sms en bellen. Ook uitgelegd waarom. Ik hoef gelukkig niet meer te bellen!! Heel fijn. Nu dus alleen mail. Heb nog meer uitleg gekregen over mijn verantwoordelijkheid en die van ex. Nu gaan ze verder overleggen met gedragsdeskundige en politie wat nu verder omdat de veiligheid voorwaarden niet zijn behaald. Er is afgelopen dagen (net nadat ik nogmaals politie gevraagd had om door mijn app te gaan om te zien of er juridisch iets aan het dwingen en chanteren en intimideren gedaan kan worden maar kon niet omdat ex net niet over de grens gaat) een serieus dreigement gekomen op mail. Omdat ik toch een gesprek had met veilig thuis gevraagd of hun die uitspraak bij de politie aan willen geven als ze daar toch mee in gesprek gaan. Ze gaan nu kijken wat kan omdat ex dus niet meer benaderd wil worden. Ik voelde me sinds weken echt vrij. Los van ex. Het kan zeker nog verschillende kanten op in de toekomst en ik verwacht niet dat dit nu 'klaar is' maar het feit dat ik veel minder met hem moet dan ik dacht is al fijn. Nu nog mijn eigen valkuil in de gaten houden als hij wel weer lief gaat doen!! Hoop daar nu toch eens niet meer pm te trappen. Maar is zo lastig om dan toe te geven. Gelukkig nu genoeg ervaring dat dit bij ex gewoon niet kan. Ze gaven wel aan dat er al een heel groot verschil is hoe ik nu ben en 3 maanden terug. Een goede vooruitgang. Het was een fijn gesprek waarin ik veel steun ervaarde. Ondanks dat ex zegt dat het onzin is dat ik veilig thuis ingeschakeld heb en ik dingen veel groter maak dan ze zijn en wij er makkelijk samen uit hadden kunnen komen als ik maar... Etc etc. Ben ik heel blij dat ik alles via veilig thuis gedaan heb!!! Vooral het al een dossier aan laten maken toen ik echt nog niet weg kon heeft wel mee geholpen. Gewoon bij elk incident het bij hen onder mijn geboorte datum melden. Nu is wel duidelijk dat het al jaren niet goed ging. Al was het op en af en waren er ook 'goede maanden/jaren'.
Mega goed van je, ook hoe je hier schrijft kom je veel weldadiger over. Heel fijn om die bevestiging van meerdere kanten te krijgen, je bent goed bezig.
Stille meelezer in dit topic, maar wil toch wel even kwijt dat je een topwijf bent!! En fijn dat je je ook gesteund voelt door veilig thuis en zij ook laten weten dat je op de goede weg bent en al heel anders bent dan 3 maanden geleden. Jij komt er wel!! Hoe gaat het nu met de kinderen? Is bij jullie school al weer begonnen?
Goed bezig! Fijn dat ze nu hebben uitgesproken dat alleen contact per mail prima is. En dat jij goed bezig bent! Top. Kan je niet met jezelf afspreken dat je elke ‘lieve’ mail van je ex eerst een tijdje laat liggen (bijv minimaal 1 uur) voor je er op reageert? Of altijd met iemand bespreekt hoe je op zijn mail reageert? Als je weet dat dat je gevoelige plek is dan zou ik daar een veiligheid voor jezelf inbouwen.
Het belangrijkste bij lieve mails is: Niet bellen deblokkeren of Whatsapp. Ik lees zo wie zo op dit moment woensdagavond mail. Maak op een memo op telefoon een antwoord en lees de volgende dag nog een keer door dan pas sturen.
In principe hoef ik de kinderen ook niet persé tot aan de deur te brengen. Nu doe ik het nog wel zolang het goed blijft gaan maar gaat hij daar ook fors een grens over dan is het dus gewoon ik bij de auto en kinderen lopen. Veilig thuis zei heel nuchter: Je bent geen pakketbezorger en je gaat ook geen pakketten afleveren. Kinderen kunnen zelf ook lopen. Maar goed. Dat ga ik nu nog niet inzetten.
Ik vind het ontzettend krachtig om jouw verhaal te lezen. Je bent zoveel gegroeid! Ik ben zo blij dat je je grenzen leert kennen en ze steeds vaker durft in te zetten. Ik vind het ook erg fijn om te lezen dat Veilig Thuis zo’n steun is. Vaak genoeg lees je dat VT steken laat vallen, fijn om te lezen dat het niet helemaal een ballentent is Je doet het super goed! Ga zo door vrouw! (jouw open verhaal helpt ongetwijfeld zoveel vrouwen in gelijke situaties die hier meelezen <3 )
Vandaag precies een half jaar geleden dat ik onverwacht weg ben gegaan. Een rottijd. Vooral ook voor de kinderen. Regelmatig toen brakend boven de wc gehangen omdat mijn zoon het zo moeilijk had en er niets van snapte. Ik kon alleen maar hopen op snel een eigen plekje wetende dat voor veel mensen de realiteit is eerst maanden te moeten zwerven van logeeradres naar logeeradres of een vakantiewoning. Het liefst had ik het apart wonen anders zien gaan maar ik denk niet dat ik weg had gekund zolang ex geen andere vrouw had. Inmiddels goed gewend al aan het nieuwe woning. Helemaal stabiel tussen ex en mij vind ik het nog niet. Maar hopelijk komt dat straks als hij ook in zijn nieuwe huis woont. Kinderen hebben straks bij hem ook hun eigen kamer en computer etc. Ben blij dat alles achter de rug is en ik er beter af ben gekomen dan ik ooit had durven denken. Vooral nu met die enorme woningnood zo blij met mijn eigen plekje en dat de kinderen bij ex straks ook een goed plekje hebben en niet meer in het veel te kleine appartement zitten. Ik ben blij dat ik het via veilig thuis kon doen. Echt het idee dat ik terug kan vallen op andere professionals. Ook bij jeugdzorg kan ik situaties die ik lastig vind bespreken die ik lastig vind in contact met ex. En ten opzichte van ex ook wel het gevoel dat ik er niet alleen voor sta. Vooral het afgelopen jaren de incidenten bij hen melden heeft positief effect gehad. Al is de situatie uitzichtloos voor je gevoel. Het alleen al melden kan voor dossier opbouw zorgen en helpt op den duur echt wel mee. Bij mij was het echt van de afgelopen 5 jaar ofzo. Ook belde ik dan altijd de politie zodat het daar ook opgetekend stond. Nu alleen nog aan mijn zelfbeeld/zelfrespect werken.
Je moest eerst de essentiele zaken op orde hebben. Zoals weer adem kunnen halen. En dat heb je goed gedaan! Langzaamaan zal je stapje voor stapje weer verder aan jezelf en jouw leven bouwen. Daar was gewoon eerder geen plek/ruimte voor omdat je aan het overleven was. Het zal een lange weg zijn, maar je bent in ieder geval van het doodlopende spoor af gegaan, dus de weg ligt weer voor je open! 'gewoon' iedere dag de ene voet voor de andere. Of zoals dory het zo leuk zegt: just keep swimming!
Gisteren weer een bijzonder moment. Afgelopen weken nog eens mijn oude topic gelezen van 'Bijna vrij'. Daar was onder andere te lezen dat ik niet ontslagen kon worden van de hoofdelijke aansprakelijkheid. Verkopen kon niet. Ik had geen huis en zomaar nog met zijn allen ergens verblijven kon ook niet. Volledig klem en het was afwachten wanneer ik eindelijk zou kunnen sparen en een huis kreeg. Intussen bleef het huis wel op mijn naam. Incl die grote lening. Altijd dus een risico ondanks het convenant waar dingen in vastgesteld waren. Maar het huis was verkocht. En gisteren officieel getekend bij de notaris waar de overdracht van de sleutel plaats vond. Dat hoofdstuk is nu ook afgesloten. Zoon vond het wel lastig en is mee geweest voor het laatste rondje met zijn vader door het huis en ook mee geweest naar de notaris. Voor hem goed om het allemaal zo mee te maken. Nu is het alleen nog afwachten wanneer die lening definitief afbetaald is. Dat kan ik zien als ik inlog bij BKR. Van de week wel een rot gevoel. Alsof ik het toen beter had. Volgens mij is wel mijn diepste angst dat de kinderen het bij mijn ex beter hebben, mooiere spullen etc. Terwijl ik juist hun wil leren dat het leven niet maakbaar is en je gewoon moet sparen. Mijn mening en gevoel liggen dus nogal uit elkaar. En ik heb al zoveel best dure dingen gekocht dat ik toch echt niet mag spreken van armoede. Wat erg hielp is dus het terug lezen van mijn topic. Daar had ik ook een lijstje wat ik 'straks' allemaal niet meer zou hebben. Want je vergeet toch best veel. Toen herinnerde ik mij weer dat de situatie echt niet goed was en ik constant angst en spanning voelde omdat zoveel mis kon gaan vooral ook financieel. Onzekerheid omdat ik overgeleverd was aan ex zijn wel of niet verliefd zijn/relatie. En dan nog het vele wisselen van baan wat telkens weer zorgde voor minder geld waar we al tekort van hadden. Nu is er zoveel weg gevallen waar ik eerst tegen zoveel mogelijkheden aankeek. Alleen al de scheiding waarvan ik wist dat die moest gebeuren en de paar duizend euro die dat ging kosten terwijl we echt geen geld op de bank hadden en elke maand letterlijk op nul stonden. Niet dat ik me nu totaal opgelucht voel. Soms wel, vaak niet. Dan ga ik wel bewust terug met mijn gedachten om te voelen hoeveel beter het nu is. Maar ik denk dat het echt is de angst dat de kinderen naar hem toe trekken. Dat rot gevoel kan van alles zijn. Gisteren ook een droger aangeschaft. De was is gewoon niet te doen. Hangt minstens een dag en is dan nog niet droog dat gaf ook echt veel onrust en hoop dat dit voor zoveel rust zorgt omdat het huis meer aan kant toont wat mij ook weer energie geeft. Verder moet ik de schuur opruimen dus echt spullen naar stort en kringloop brengen. Vriezer goed en overzichtelijk ordenen. Ik denk dat ik dat ook echt nodig heb om me lekker in mijn vel te voelen. Het is echt zoeken waar het rot gevoel nu aan ligt. Verder kan ik vol onterecht zelfmedelijden zitten en me blind staren op het moeten wachten met nieuwe dingen kopen. Druist zo tegen mijn mening van sparen is leuk in. Maar een pot verf kost niet veel en er is echt nog een hoop te schilderen hier. Dat geeft ook weer gelijk een fris en nieuw gevoel. Ook voor de kinderen. Maar mijn mindset klopt gewoon niet. Ze krijgen al heel veel nu. En dat het bij hun vader sneller gaat moet mij niet van slag maken. Want ik vind het belangrijk dat ze juist leren dat niet alles in één keer kan. En dat juist het sparen en dan eindelijk krijgen zo leuk is. Het zo negatief denken kost mij energie en daar baal ik wel van. Denk als het straks dankzij de droger opgeruimder is ik me ook al lekker voel. Met die droger ben ik trouwens ook heel blij en het is al bijzonder dat ik die kon kopen gezien mijn situatie! Aangezien ik klein woon kan er alleen een wasmachine in de keuken een droger is echt geen plek voor in huis. Wasmachine had ik toen ik hier kwam wonen tweede hands. Later zou ik een nieuwe kopen. Maar ik kon in de schuur alleen een droger met slang zetten een condensdroger kan niet omdat er altijd water in blijft zitten. 1 keer vriezen en droger zou stuk zijn. Ik wil echt geen slang want dat is weer een heel gepuzzel. Ook gaan die er allemaal uit zeiden ze omdat het een hoop energie kost. Toen maar voor een wasmachine en droger in 1 gekozen. Ik ben nu gewend aan het ophangen en wellicht is het even puzzelen omdat ik nu niet wasmachine en droger tegelijk kan gebruiken maar ik denk dat het sneller went dan het hele ophangen. Gewoon het idee dat ik zeker de 60 graden was in de wasmachine kan doen en het er droog weer uithaal. En ik heb nu dus ook een nieuwe wasmachine. Toch nog veel nieuw kunnen kopen!! Het zal ook rust geven als ik merk dat ex zich verder neerlegt bij de bezoek regeling. Ik vind extra weekenden naar hem of extra vakantie niet erg. Maar liever toch geen co ouderschap. En wie weet went het voor hem en vind hij het juist fijn en merkt hij dat hij juist op deze manier extra van de kinderen geniet. Zijn huis is mooier en groter maar hij woont in een dorp waar school en uitgaan lastig is. Ik woon klein en het moet zijn tijd nog hebben om het ook mooi te krijgen zoals we willen maar woon in een stad waar school en uitgaan veel praktischer is. Dan heb ik dat toch liever dan in een mooi huis met minder praktische omgeving te wonen. Hopelijk kunnen de kinderen nu ondanks de scheiding meer genieten van hun leven en hebben ze het bij mij ook prima naar hun zin. Vooral mijn zoon heeft een hechte band met zijn vader. Dochter is nu nog niet helemaal stabiel maar wil wel heel graag ook een betere band krijgen.
Meid, je hebt het hartstikke goed voor elkaar. En dat materiële is niet belangrijk. Het maakt eea wel fijner en makkelijker misschien, maar een veilige basis is veel belangrijker. Gewoon jezelf kunnen zijn. Veilig zijn. Niet je telkens moeten aanpassen en verhouden op de buien van een ander. Gemoedsrust en daadwerkelijke rust en ontspannenheid. Dat materiële bij hem klinkt erg als buitenkant. Spullen hebben om te kunnen laten zien maar wel ten koste van een goede financiële situatie en daarmee veel risico. Dan kan je het beter doen zoals jij het aanpakt. Sparen om dingen te kunnen betalen en je niet in de schulden steken. Uitkomen met je geld omdat je plant en vooruitdenkt. Voor kinderen zijn dit heel belangrijke dingen om te leren. Sowieso zou ik ze stimuleren om een bijbaantje te nemen als ze er oud genoeg voor zijn. Dan merken ze wat je er voor moet doen. Heel gezond.