Hallo allemaal, Ik weet sinds twee weken dat ik zwanger ben. We waren nu een klein half jaartje aan t proberen. Ik heb altijd sterk t gevoel gehad niet makkelijk zwanger te worden. Dit komt mede door mijn ongelooflijke hypochonder gedrag maar ook door een heftige periode van 3 jaar die ik eindelijk af heb kunnen sluiten. In die heftige periode ben ik twee jaar geleden begonnen met tussentijdse bloedingen, zowel met als zonder pil. Met pil is het toen een half jaartje weggeweest. Ook had ik het afgelopen jaar last van paniekaanvallen en angsten. Deze zijn de afgelopen maanden helemaal verminderd, zo ook mijn bloedingen, deze waren sinds twee mnd gestopt. Enorm verrast was ik dan ook toen ik zwanger bleek te zijn. Het kon dus toch!!! Over drie weken pas mijn eerste echo, helaas neemt mijn onzekerheid weer toe en ben ik zo bang dat er naast een vruchtje ook nog iets anders te zien is op die echo. ( doemdenker hoor, ivm de tussentijdse bloedingen ) helemaal nu ik al twee keer bloedverlies heb gehad. Minimaal overigens . Op deze manier kan ik niet genieten van het feit dat ik zwanger ben... Herkenbaar voor mensen?
Heeel herkenbaar! Ik heb er ook veel last van in mijn zwangerschap en geniet daardoor ook te weinig. Ik dacht ook altijd moeilijk zwanger te worden. Mocht je eens een prive berichtje willen sturen om verder te kletsen, dan weet je me te vinden. Komt goed!
Herkenbaar hoor! Hier ook nog steeds, ook voor elk onderzoek of echomoment denk ik aan het scenario waarbij het hartje niet meer klopt. Tot nog toe nog niks misgegaan. Maar pas wanneer ik een gezonde baby vastheb is dat gevoel weg. (en dan begint waarschijnlijk het eeuwig durende gevoel van bang zijn dat haar iets gaat overkomen... )
Ik ben dan net zwanger maar maal er nu al de hele dag over pff. moet ik helemaal niet doen maar het gaat vanzelf. In mijn omgeving zijn er de afgelopen maanden veel verdrietige dingen gebeurd tijdens zwangerschappen en dat maakt mij toch ook wel erg onzeker en bang. Bij mijn dochter had ik wel dat ik elke echo zweet handjes had maar toen had ik niet zn grote onzekerheid als nu, gek he? Ben niet zo zeer bang dat er andere rare dingen te zien zijn,maar eerder dat er niets te zien is , of dingen anders lopen dat ze ''moeten''. Heel vervelend maar ik ga het proberen los te laten ..
hoever ben je volgens je eigen berekening? mijn ervaring is dat je voor de 7 weken een echo doet het kan zijn dat je nog geen hart aktie ziet. ben je nou verder dan die 7 weken dan zou ik als ik jou was de vk of het zh bellen en het uitleggen en vragen of je eerder voor de echo mag komen. ik ken overigens je gevoel en angst hoor.... succes!
Heel herkenbaar.. Wel met een andere achtergrond dan jij, maar onzekerheid is onzekerheid en dat kan je echt slopen. Denk dat het heel belangrijk is om het toe te durven geven. Hier op ZP wordt, zodra je je een beetje zorgen maakt, vaak meteen geroepen dat 'als het misgaat je er toch niets aan kunt doen' en 'dat je vooral moet genieten, in plaats van je zo druk te maken', waardoor je (ik, in ieder geval) al snel het idee krijgt dat je gevoelens heel raar zijn en dat je ze eigenlijk niet zou moeten voelen.. Ik zou het bij je gynaecoloog of VK ook gewoon aangeven bij de eerste afspraak. Zelfs als ze je maar een klein beetje gerust kunnen stellen, is dat mooi meegenomen!