Graag hoor ik wat ervaringen.. Ik heb drie jaar geleden mijn eerste IVF gehad. Ik werd zwanger van de tweede cryo en er werden nog drie cryo’s ingevroren. Ik had echter bij de punctie 16 eicellen en vervolgens geloof ik iets van 10 bevruchtte embryo’s maar die overleefden het niet allemaal om als een vijfdaags cryo ingevroren te mogen worden. Een half jaar geleden besloot ik voor een tweede zwangerschap te willen gaan en heb ik de drie overgebleven cryo’s een voor een laten terug plaatsen. Helaas niet met een zwangerschap tot gevolg. Nu zit ik weer in een nieuwe IVF poging. Maar op de laatste echo vandaag waren maar 6 grote follikels zichtbaar. Ik weet dat het dan vanaf de punctie van die zes nog een afvalrace kan zijn; hoeveel eicellen zitten er daadwerkelijk in de follikels, hoeveel worden er bevrucht, hoeveel delen goed door.. Ben heel benieuwd naar ervaringen.. Kunnen er misschien toch meer eicellen zijn bij de punctie dan nu gezien worden, kunnen twee kleine follikels van 12-13mm nog voor vrijdag uitgroeien tot goede eicellen, hoeveel werden er bij jullie daadwerkelijk bevrucht etc? En momenteel heb ik behoorlijke buikpijn. Lijkt me niet dat dit kan komen door de hoeveelheid follikels, omdat het er niet zoveel zijn. Maar het is sinds de echo vanmorgen.
Er zijn bij mijn eerste punctie 6 follikels aangeprikt, waarvan er uiteindelijk 4 een eicel bevatten. Al deze 4 zijn bevrucht en vervolgens ook allemaal terug geplaatst/ingevroren! Bij mij zeggen ze steeds kwaliteit boven kwantiteit. Al lijkt de kwaliteit ook nog niet super want ze blijven niet echt plakken Als ze het aantal eicellen niet groot genoeg vinden, gaan ze dan niet automatisch over op ICSI? Ik had er ook nog een paar van 12/13 mm, maar deze hebben uiteindelijk niet meegedaan bij de punctie. Heel veel succes met de punctie vrijdag!!
Ah dat weet ik niet of ze dan over gaan op ICSI. Is dat bij jou zo gegaan? Ik kan dat nog eens vragen morgen. Misschien dan wel een grotere kans dat ze allemaal bevrucht worden?
En dank voor je succeswensen! Ik zal het nodig hebben. Door de ventanyl raakte ik drie jaar geleden nagenoeg buiten bewustzijn en dat voelde eigenlijk alsof ik dood ging. Nu gaan ze wel minder toedienen, maar toch zie ik er als een berg tegenop.
Dat klinkt echt ontzettend naar! Gelukkig zijn ze er dit keer een beetje op voorbereid en kunnen ze eerder actie ondernemen. Bij ons was ICSI sowieso al het plan. Onze vruchtbaarheidsproblemen liggen bij de zaadkwaliteit van mijn vriend. Je kunt het morgen altijd even navragen! Nu maar duimen voor een mooie opbrengst morgen