Zwanger. Je hoort zo blij te zijn, maar ik ben zo verschrikkelijk bang. Na de eerste miskraam was mijn hele hormoonhuishouding op hol en duurde het 1 1/2 jaar voor ik weer zwanger mocht raken, en helaas weer een miskraam. Nu voor de derde keer zwanger, maar gaat het deze keer goed ? Ik wil zo graag genieten maar weet niet hoe. Van ieder pijntje schiet ik in de stress, en afvegen na het plassen kan ik niet zonder te kijken of er niet een roze of rode afscheiding bij zit. 11 december hebben we de eerste echo, maar wat duren drie weken dan nog lang. Zijn er mensen die dit herkennen, en zo ja, hoe gaan jullie hier mee om ? Groetjes, Niekie
Oh, het is zo'n dood doener, maar probeer alsjeblieft afleiding te vinden... Zo veel stress is het laatste wat jij en je vruchtje helemaal nodig hebben. Ga een boek lezen, zet een film op, leer een instrument spelen, begin aan een sjaal ... Je zult zien, die weken tot je echo zijn sneller om dan je denkt, en je hebt de periode met de grootste kans op MK al weer achter de rug (week 3/4)
ik kan je geen tips geven, alleen maar zeggen dat ik je het beste wens en hoop dat drie keer is scheepsrecht bij jou opgaat............sterkte
Ook ik heb helaas de eerste 2 keer miskramen gehad om onverklaarbare reden. De onzekerheid is dan bijna onhoudelijk, maar ik ben erg goed opgevangen door mijn gyneacoloog toen. Ik heb hierna 3 goede zwangerschappen doorgemaakt! Het kan dus wel gewoon... Nu ben ik wederom zwanger en zelfs nu heb ik nog de angst dat het niet goed zal zijn. Ik moet de 28ste voor een eerste controle/termijn echo omdat ik niet zeker weet hoe ver ik evt. ben. Ik herken je angst, je durft gewoon niet te genieten totdat het moment daar is dat je een hartslag ziet... en dan nog blijft het weken spannend! Ik probeer me bij de angst neer te leggen en dat valt niet mee, maar het is wel het beste. Blijf goede hoop houden! Ik duim voor je en hoop dat je deze zwangerschap gezond gaat uitdragen. Liefs Dommeltje
Eh, ja, dat was misschien een wat ongelukkig geplaatsde zinsnede. Mijn excuses. Maar wat ik wilde zeggen is... je hoort 't waarschijnlijk al zo vaak, maar ik ga 't toch zeggen.
Ik kan me een beetje voorstellen hoe je je voelt. Hier ook een miskraam gehad. Toen ik weer zwanger was was ik ook onrustig en bang dat het niet goed zou zijn. En bij mij was dan de eerste x dat er geen hartje meer klopte bij de echo. Ik weet alleen dat ik echt naar de echo toe leefde en toen ik de echo had was ik super nerneus dat ik zelf zat te huilen in de wacht kamer. Wat ik als advies mee zou geven probeer gewoon de dingen te doen die je altijd doet en wachten. Meer zou ik eigelijk niet weten. Ik wens je wel veel stekte en hoop voor je dat alles goed is en ook goed gaat nartuurlijk . Kus Tam
libra: die tip van een sjaal vind ik een hele goeie! brrr koud buiten! weet alleen niet meer hoe ik moet breien! soory even off topic! niekie! sterkte met je gevoelens. ik hoop dat het jullie deze keer gegund is meid! ik kan het me heel goed voorstellen dat je bang bent! liefs henkie