Miskraam na 2 weken afwachten

Discussie in 'Miskraam' gestart door Wietske, 17 mei 2006.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Wietske

    Wietske Lid

    17 mei 2006
    53
    0
    0
    psycholoog
    Den Haag
    Hallo allemaal,

    Net nieuw op dit forum, ik heb veel van jullie verhalen gelezen en heb erg behoefte mijn verhaal met jullie te delen.
    Vanndacht heb ik een miskraam gehad. Ik wist al sinds donderdag 4 mei dat het kindje niet meer leefde. Bij de eerste echo hoorde ik dat. Een enorme schrik natuurlijk. Ik was ruim 9 weken zwanger en het vruchtje was ook precies zo groot als het moest zijn, dus het moet pas daarvoor gestopt zijn met leven. Ik had wel meteen een sterk gevoel: ik wil geen curettage als het niet moet, liever dat het vanzelf komt.
    Het wachten heb ik niet als vervelend ervaren. Het heeft me ook de kans gegeven afscheid te nemen van het kindje in mijn buik. Ik heb het 9 weken levend en 2 weken niet meer levend bij me gedragen.

    Om de miskraam op gang te helpen, heb ik een homepathisch middel gebruikt. Voor mijn gevoel heeft dit zeker geholpen, na 4 dagen kwam de miskraam op gang. Het middel heet Pulsatilla C30, ik heb het (op advies van iemand die er verstand van heeft) zelf bij de apotheek besteld. Ik kan dit zeker aanraden voor andere vrouwen die in zo'n situatie zitten.

    De miskraam zelf vond ik erg heftig. :( Ik vond het echt niet op een zware menstruatie lijken, meer op een lichte bevalling. Ik heb nog geen kinderen dus weet niet hoe 'echte' weeen zijn, maar volgens mij leek dit er erg op. Het begon om 11 uur toen ik naar bed ging, met kramp, in golven. Met bloedverlies, af en toe stolsels. Door de nacht heen werden de krampen steeds sterker, op een gegeven moment was het echt bijna niet meer uit te houden. Ik dacht steeds dat ik flauw zou vallen, ben op de grond gaan liggen. Toen op de wc voelde ik het vruchtzakje eruit komen. Dat was om half 5. Het kwam met zo'n kracht eruit dat het zo de wc afvoer in schoot, ik heb het niet meer terug kunnen vinden helaas.
    Daarna ging het meteen beter, ben in bed gaan liggen en een paar uur geslapen.
    Later die ochtend weer op de wc floepte ineens de placenta eruit. Die heb ik wel op kunnen vissen gelukkig. Iets tastbaars dat ik echt zwanger was en er echt een kindje was. Ik wil de placenta ergens in het bos gaan begraven.

    Ik vind het erg heftig allemaal dit mee te maken. De zwangerschap was al een verrassing, ik heb geen relatie. Ik wist niet dat ik zo'n diep verlangen naar een kindje had, dat heeft dit wel in me wakker gemaakt. Mijn leven stond op z'n kop en ik was er heel erg blij mee. En dan gaat het ineens toch niet door... :cry:
    Het is misschien anders voor de vrouwen waar ik over lees die met hun partner samen proberen zwanger te worden. Het lijkt me wel heel fijn hoor, als je het samen kan meemaken, de zwangerschap en ook een miskraam (dat liever niet natuurlijk). Ik weet niet of ik nog een kans krijg, ik ben al bijna 35.

    Ik moet eerst dit doormaken denk ik, dan kijken hoe verder met mijn leven....

    groetjes, Wietske

    Bedankt dat jullie dit (lange) verhaal wilden lezen.
     
  2. Jenny

    Jenny Fanatiek lid

    14 mei 2005
    1.432
    0
    0
    Begeleiding dagbesteding
    WW
    he Wietske,
    Het is niet niks wat je hebt meegemaakt. Ik hoop voor je dat er wel mensen zijn in je omgeving met wie je dit kan delen. Dat heeft mij toen met mijn miskraam wel enorm geholpen. Ik vind het een mooi idee dat je het wil begraven in het bos, denk dat je daar wel steun en kracht uit kan halen. Ik wil je heel veel sterkte wensen. Hopelijk heb je ook veel steun van dit forum.
    Liefs Jenny
     
  3. Anakin

    Anakin VIP lid

    17 mrt 2006
    6.694
    301
    83
    Hoi Wietske,
    Heel veel sterkte, als ik je verhaal zo lees dan heb je het heel zwaar gehad vannacht, dat lijkt me vreselijk om dat zo (alleen) mee te moeten maken.
    Hopelijk krijg je hier op het forum steun en kan je je verhaal kwijt en je ervaring delen, sinds mijn miskraam en curretage ben ik hier iedere dag wel even te vinden en dat heeft mij echt geholpen om het allemaal enigszins te verwerken.
    Nogmaals sterkte,
    Groetjes, Anakin.
     
  4. Tijgertje

    Tijgertje Lid

    9 mei 2006
    67
    0
    0
    Ongelofelijk Wietske,

    wat een zware nacht heb jij gehad! Ik vind het zo erg voor je, ik weet niet zo goed wat ik zeggen moet. Ik wens je heel erg veel sterkte.

    Groetjes van Tijgertje
     
  5. caroline27

    caroline27 Actief lid

    3 jan 2006
    365
    0
    0
    Oh wat vreselijk voor je en idd dat je dit alleen moet mee maken . Ik hoop dat je hier steun vind en dat je nog een kans zal krijgen .
    Ik heb hier ook veel steun gehad na mijn miskraam .

    Liefs caroline
     
  6. Stientje

    Stientje Fanatiek lid

    2 dec 2005
    3.886
    0
    0
    kleuterjuf
    België
    Heel veel sterkte meid ! EN hier is er steeds een luisterend oor !
     
  7. Neeke

    Neeke Bekend lid

    8 apr 2006
    968
    0
    0
    Commercieel
    Gelderland
    Hallo Wietske,

    Wat naar voor je! Een mk is al moeilijk genoeg weet ik uit eigen ervaring, maar als je dan ook nog in je eentje zo'n zware nacht meemaakt...

    Meid, kruip lekker op de bank met wat lekkers en neem de tijd voor jezelf!

    Hopelijk kun je het gauw een plekje geven.

    Sterkte, Neeke
     
  8. Hope

    Hope Fanatiek lid

    1 mrt 2006
    3.100
    0
    0
    Hoi Wietske,

    Wat vervelend.
    Ook ik wil graag een luisterend oor voor je zijn, want ook mij helpt dit om het verdriet beter te verwerken.
    Liefs Hope
     
  9. Chantal87

    Chantal87 Fanatiek lid

    2 apr 2006
    3.727
    0
    0
    heel veel sterkte
    liefs chantal
     
  10. Wietske

    Wietske Lid

    17 mei 2006
    53
    0
    0
    psycholoog
    Den Haag
    Jee, dat is fijn al die warme reacties van jullie, bedankt.

    Ik heb gisteren heel rustig aan gedaan de dag is een beetje wezenloos voorbij gegaan. Vandaag moet ik eigenlijk thuis wat werk doen, maar ik kan me niet goed concentreren. Vanmiddag weer naar de gynaecoloog voor controle, ik denk dat ze met een echo kijken of alles echt weg is. Maar ik geloof dat het wel goed is gegaan, ik bloed nog wel, maar niet heel erg, net als een sterke menstruatie.

    Ik ben echt moe nu. Zo net nadat het gebeurd was voelde ik ook wel energie, ik denk ook een gevoel van 'ik leef nog' wat kracht geeft. Alles opgeruimd enzo. Nu zou ik inderdaad het liefst met een grote reep chocola op de bank kruipen (goed idee Neeke :) ) en helemaal niks doen en nergens aan denken...

    Eigenlijk moet ik morgen voor mijn werk naar Meppel met een collega. Ik denk niet dat ik het ga trekken. Ik voel me zo bezwaard als ik me ziek meld. Mijn baas heeft wel veel begrip en steunt me ook echt, maar het is heel druk en ik heb geen collega's die dingen van me over kunnen nemen. Daar baal ik nu van. Ik zou het liefst echt even rust hebben.

    Vanmorgen heel erg hard gehuild, dat is ook fijn om dat maar gewoon te voelen, te laten gaan. Soms voel ik me ook zo wezenloos en dan is even echt verdriet voelen ook wel goed. Nou ja, het zal er allemaal wel bij horen. :confused: :cry: :( :x

    Het alleen zijn met deze ervaring vind ik soms vervelend, heb echt wel behoefte aan troost (hm, iemand die z'n armen om je heen slaat...). Soms vind ik het ook wel oke, dan kan ik het echt voelen zoals het is. En ik word er wel sterk van, ik weet nu dat ik dit ook aan kan. Gelukkig heb ik wel een paar lieve vrienden om me heen en m'n ouders steunen me ook, alleen wonen die ver weg.

    Nou, lieve meiden, bedankt voor jullie steun en troost, dat doet me echt goed. Ik gun het niemand om dit mee te maken maar het is wel fijn om te weten dat ik niet de enige ben.

    Tot later,

    Wietske
     
  11. Wietske

    Wietske Lid

    17 mei 2006
    53
    0
    0
    psycholoog
    Den Haag
    Vanmiddag bij de gynaecoloog geweest voor controle, het zag er op de echo allemaal goed uit. Ik zou nog wel een poosje blijven bloeden, als een menstruatie zei ze. Over 6 weken terugkomen voor controle. Er zit ook nog eens een grote cyste aan mijn eierstok, die gaan ze dan ook controleren. Als die niet vanzelf weggaat, word ik geopereerd.

    Het voelt zo vreemd, zo'n lege buik... Af en toe vergeet ik dat het niet doorgaat. Misschien krijg ik wel nooit een kind. Maar dat kan ik ook niet geloven.

    Ik ga morgen niet werken, ze zullen wel van me balen, maar ik trek het nog even niet.

    Nu ga ik met een schepje het bos in voor een kleine begrafenis. Hoop dat ik niemand tegen kom, meestal is het wel rustig om deze tijd...

    Sterkte voor allen die dit ook meemaken en moeten verwerken.
     
  12. Jenny

    Jenny Fanatiek lid

    14 mei 2005
    1.432
    0
    0
    Begeleiding dagbesteding
    WW
    Hallo,
    "Fijn" dat het er op de cho goed uitzag. Denk dat je een goede keuze hebt gemaakt om morgen niet te gaan werken. Je maakt zoveel mee nu...
    Ik hoop dat je in het bos in alle rust je kleintje hebt kunnen begraven. Hopelijk heb je er veel steun aan en vind je de kracht om door te gaan. Nogmaals veel sterkte, Liefs Jenny
     
  13. mieltje

    mieltje Bekend lid

    19 jan 2006
    913
    0
    0
    Zeer triest verhaal en heel dapper dat je dit in je eentje hebt gedaan.
    Probeer wel uit te rusten want wat jij hebt meegemaakt is heftiger dan menig spontane abortus of curettage.
    Denk er niet te luchtig over.
    Op je werk zullen ze er zekerbegrip voor hebben.
    Ik ben na mijn curettage 3 dagen thuis gebleven. Morgen ga ik weer werken en ik heb alle steun van mijn leidinggevende.
    Ik ben wel van begin af aan open geweest, dat scheelt wel.
    Naar Meppel rijden zou ik niet doen. Ik zou ook naar Breda moeten en naar Utrecht, maar dat zou ik echt niet trekken.

    Heel veel sterkte..
     
  14. Wietske

    Wietske Lid

    17 mei 2006
    53
    0
    0
    psycholoog
    Den Haag
    Bedankt voor jullie reacties, Mieltje en Jenny. Ik had het even nodig om te horen dat het oke is dat niet ben gaan werken vandaag. Stom he, dan blijf ik me schuldig voelen, terwijl ik ook weet dat het helemaal klopt wat ik doe.
    Soms voel ik zoiets van het is achter de rug, nou ga ik weer verder. Soms voel ik ook echt energie en zin om de boel op te ruimen en door te gaan. Maar soms denk ik ook: ga ik nou niet te makkelijk aan m'n gevoel voorbij? Het is ook een soort zelfbescherming denk ik. Eigenlijk verlangde ik denk ik enorm naar een kindje en moeder worden, maar dat heb ik ook jaren 'opzij gezet' in mezelf, omdat ik nooit een echt stabiele relatie had, dus dat was niet aan de orde. Maar deze onverwachte zwangerschap heeft me wel doen beseffen hoe diep en sterk dat gevoel is.
    Wat nu...? :(

    Gisteren was goed, mijn 'begrafenisje' in het bos. Naderhand nog een heel eind gelopen door het bos, kwam wel met een goed gevoel weer thuis. Maak me alleen zorgen of een hond het niet zal ruiken en opgraven... :confused:

    Jeetje Mieltje, jij hebt dit dus drie keer vlak achter elkaar meegemaakt.. dat is heftig zeg. Worden er nu onderzoeken gestart bij jou? Ik hoop dat je eerste dag weer werken goed gegaan is. Fijn dat je steun kijgt van je baas.
    Ik krijg dat in wezen ook, heel erg leven ze mee zelfs. Het is alleen een rot situatie die ik de enige ben die bepaald werk doet, dus niemand kan het nu overnemen, dus dat geeft hun ook weer stress en mij ook.

    Nou, ik ga de dag maar eens tegemoet. Helpt niet dat het nu herfst is geworden buiten... :(

    groetjes
     
  15. butterfly1983

    butterfly1983 Actief lid

    29 mrt 2006
    359
    0
    0
    Lieve Wietske,

    Heel veel sterkte gewenst.

    Veel liefs Daan
     
  16. mieltje

    mieltje Bekend lid

    19 jan 2006
    913
    0
    0
    Nee, ik heb het twee keer meegemaakt. ik moet er niet aan denken dit nog een keer mee e maken.
    Maar ja je hebt het lot niet in eigen hand.
    Ja er starten chromosoomonderzoeken bij mij en mijn man. De kans dat er iets uit komt is slecht 20 %.

    groet
     
  17. asjuh

    asjuh Fanatiek lid

    28 dec 2005
    3.028
    0
    0
    mama en huisvrouw
    noord-Brabant
    lieve meid ...heel herkenbaar je verhaal ...neem alle tijd die je nodig hebt om het te verwerken ...lucht je hart ...stort je tranen .. en type je verhaal ...ik wens je heel veel sterkte om alles te verwerken ...
    knuf asjuh
     
  18. Wietske

    Wietske Lid

    17 mei 2006
    53
    0
    0
    psycholoog
    Den Haag
    Sorry Mieltje, dat had ik niet goed gelezen. :oops: Nee, elke mk is er 1 te veel die je niemand gunt. Hoop voor jullie volgende keer succes (drie keer scheepsrecht?)

    Heb je de eerste dag werk goed doorstaan?

    groetjes, Wietske
     
  19. mieltje

    mieltje Bekend lid

    19 jan 2006
    913
    0
    0
    O ja hoor, bij ons is de vrijdag oude lullendag dus lekker rusig. Heel veel reacties van collega's en veel steun van ze vandaag.
    Ik was bij een klant voor een vergadering 2 uur en op een gegeven moment zo'n barstende hoofdpijn.
    Ook ben ik vannacht pas oud bloed gaan vloeien. Volgens mijn collega is dat normaal.
    Ik heb volledig gewerkt vandaag en dat gaf me wel voldoening.
    ik denk dat ik weer helemaal ben opgeknapt.

    Lekker weekend genieten

    ik hoop dat je ook snel opknapt en het een plekje kan geven.

    Liefs
    Miel
     

Deel Deze Pagina