Dank voor de prachtige samenvatting Nog een kleine toevoeging: ik heb dus verkeerd ingeschat en gedacht dat ze het leuk zou vinden. Dom van mij, maar dat dacht ik echt, anders had ik er geen tijd aan besteed. Heb dus ook netjes gezegd dat het echt niet de bedoeling was om haar te kwetsen en mijn excuses aangeboden dat ik het verkeerd had ingeschat. Dan moet het toch klaar zijn?
Volgens mij is ze niet echt boos op haar moeder specifiek, meer op de hele wereld en mij in het bijzonder. Wel fijn dat haar aanstaande het heeft verteld, stel je voor dat ze zo'n herrie had geschopt in het restaurant
Dit gaat wel heeeel ver inderdaad.. Maar ergens denk ik toch dat er meer achter zit. We horen nu een kant van het verhaal. Maar dat zij onbeschoft reageert, ben ik absoluut met je eens.
Wat een situatie zeg . Ik zou het zelf super lief vinden als iemand moeite voor me zou doen door iets te organiseren. En natuurlijk zijn er ook mensen die geen vrijgezellenfeest willen, maar hoe zij reageert is echt niet oke. Ik zou gewoon helemaal klaar zijn met de vriendschap. Gelukkig heb je nu gezien hoe ze kan zijn en weet je dat je hier niet meer in hoeft te investeren. Lekker je aandacht richten op mensen die je wel prettig behandelen en waarbij het contact van twee kanten komt. Waar ik trouwens ook aan moet denken door jou verhaal: ik heb ook weleens ongelijkwaardige vriendschappen gehad. Bijvoorbeeld doordat er veel speelde bij de ander. Daardoor zag ik pas heel laat dat het contact helemaal niet wederkerig was. En dat diegene dan dus wel altijd 'nam', maar nooit 'gaf'. Dus nooit eens een hoe gaat t nou met jou oid. Uiteindelijk werd de ander dan ook nog eens grof of verwijtend. Ik heb daar zelf wel echt van geleerd dat je gewoon geen gezonde vriendschap met elkaar kunt opbouwen als het niet gelijkwaardig. Ik weet niet of ik het helemaal helder opschrijf, maar ik hoop dat je een beetje snapt wat ik bedoel.
Neuh. Had prima gekund, maar ik ben daar gelukkig altijd net iets te mondig voor geweest Ik zou er zelfs waarschijnlijk wel kort heen gaan, maar alleen voor de andere genodigden. Maar ik erger me wel regelmatig aan betuttelend gedrag door mensen naar anderen. En hoe je die anderen dan een beetje in elkaar ziet krimpen.
Ik vind het echt raar hoe ze reageert en ik vraag me serieus af of ze niet een heel ander verhaal te horen heeft gekregen. Wat nog veel vervelender is, is dat ze elkaar nog regelmatig zien bij familie...
Nou, mij zou je echt niet blij kunnen maken met een vrijgezellenfeest. Ik snap dat het heel lief bedoeld is, maar een feestje speciaal voor mij... Wat moet ik dan doen, hoe moet ik dan reageren, iedereen die me in het middelpunt zet! Dat ze in het restaurant zeggen: "ja, dit is een vrijgezellenfeestje want Navy daar gaat trouwen!" en dat dan zelfs de ober je gaat feliciteren. Of dat de ober een reactie geeft als (letterlijk gebeurd): "nou, je bent wel erg jong zeg. Weet je zeker dat je je wel wilt binden voor het leven?" En vervolgens moet je naar buiten in een raar pak en moet je willekeurige mannen een kusje op de wang geven, noem maar op. Ik heb dan als uitgenodigde al plaatsvervangende schaamte, laat staan hoe ik mij als bruid zou voelen Of je gaat een workshop doen. Op zich wel leuk, maar ik vind dat echt zo omdat-het-moet-en-we-niks-beters-konden-verzinnen. Of nog erger: een bootcamp!! Ik heb weleens gehad dat de bruid + degenen die het geregeld hadden, de bootcamp helemaal geweldig vonden. En ik + 6 andere mensen vonden het verschrikkelijk. Nou, dan doe je natuurlijk mee omdat het moet en je de bruid een leuke dag wilt geven. Maar eigenlijk vind je het helemaal niks en daar moet je ook nog 100 euro voor betalen. En dan heb ik het nog niet eens gehad over de dames die net een beetje buiten de groep vallen en er dus de hele dag een beetje bijhangen. Oh, en het verrassingseffect vind ik misschien nog het ergste!! Denk je lekker te gaan klussen in je nieuwe huis, oude kleding aan, whatever. En opeens staan er allemaal mensen voor de deur, moet je je opeens omkleden en je moet mee. Hele planning door de war en opeens 'moet' je allemaal dingen gaan doen. (Maar goed, dat is misschien ook wel een heel autistisch trekje van mij ) Nou, kortom: als mensen een vrijgezellenfeest voor me zouden organiseren, zou ik gaan voor het plezier van de organisatoren! Nou, als dat niet krom is En sorry voor het lange zeur verhaal Rant modus uit haha. Maar er zijn dus mensen die het echt, echt niet leuk vinden! Zeker als je niet graag in het middelpunt staat en je een pestverleden hebt, begrijp ik dat heel goed. Maar, en nou komt het hoor, ik vind niet dat je dan zo overtrokken moet reageren. Ik begrijp heel goed dat ze boos is geworden, maar dan had ze niet zo moeten uitvallen tegen jou. Schreeuw lekker al je frustraties tegen de muur zou ik zeggen, en als je daarmee klaar bent leg je het uit aan de organisator. En al helemaal geen botte klappen nageven en dreigen dat je iemand ongelukkig gaat maken.
Nou, dit dacht ik ook. Misschien is er wel een gigantische miscommunicatie ontstaan via het verhaal van haar aanstaande.
Dus jij organiseert iets zonder dat ze het weet, kent haar zo slecht dat je niet eens wist dat ze al een vrijgezellen avondje gehad had. En de vriendschap an zich is op medelijden gebaseerd. Je organiseert het omdat je wel zin had in een feestje, en was van plan haar de dag van te voren voor het blok te zetten. En dat moet zij allemaal maar leuk vinden en maar tegen kunnen? Haar reacties zijn enorm overtrokken en grof. Maar dat ze ‘not amused’ is begin ik wel te begrijpen. En als iemand een hekel heeft aan verassingen (dat ben ik ook), dan hoor je dat gewoon te weten en dat te respecteren. Zeker als iemand een flink pestverleden heeft dan ligt het gevoel dat je voor lul gezet word altijd op de loer. Ja, ook als je 40 bent. ‘Moet je maar tegen kunnen’ vind ik echt heel respectloos.
Het verbaast mij echt dat er best veel zijn die zeggen dat ze het verschrikkelijk zouden vinden om een vrijgezellenfeest te krijgen. Ik had het echt een domper gevonden als dat niet zo was. Maar ben blij dat ze wel iets geregeld hadden en het was zeker een verrassing, wist niet wanneer. Wat mij betreft hoort het erbij als je gaat trouwen en weten je vrienden heus wel wat ze wel of niet kunnen doen bij je.
Ik zou als het mij zou overkomen echt denken in een of andere banana split actie te zitten? Toch te zot voor woorden dat ze jou zo aan de kant zet voor iets wat ze zelf niet leuk vindt? Dan snap ik dat haar wereld van vriendschappen heel klein is. Haar denkwereld maakt in mijn ogen niet zo heel veel uit. Er zullen vast redenen aan ten grondslag liggen (pesten/onzekerheid/miscommunicatie etc etc). Voor mij is dat niet relevant want de vraag is of jij het heel belangrijk vindt om hier samen in uit te komen. Zo nee, haar verlies. Zo ja, dan zou ik benoemen hoe haar gedrag op jou overkomt en hoe verdrietig het je maakt en dat je hier graag samen in uit wilt komen. Dan pas zijn haar beweegredenen relevant en kan er begrip voor beide kanten ontstaan. Maar eerst de vraag hoe belangrijk jij het vindt om dit nog te willen lijmen
"Moet je maar tegen kunnen", ja inderdaad. Als je 40 bent denk ik dat men mag verwachten dat je op een normale manier kan aangeven dat je iets niet wilt, ja. Gepest of niet. En als zij niet zegt dat ze een vrijgezellenfeest had gehad, hoe moet ik dat dan weten? Ik heb haar al twee keer gezien daarna. En met haar geappt. Ze heeft overigens haar excuses aangeboden nu. En gezegd dat het toch leuk zou zijn als ik naar de bruiloft kom. Weet nog niet of ik dat ga doen.
Fijn dat ze haar excuses heeft aangeboden! Snap dat je er even over na moet denken, laat t gewoon even rusten. Als ik naar mezelf kijk, zou het uiteindelijk wel weer goed komen denk ik. Maar ik weet niet of jij net zo'n type als mij bent, die het liefst alles koek en ei heeft en ondanks gekwetst te zijn, toch weer een nieuwe kans geeft.
Ik bedoelde niet haar manier van reageren. Die is inderdaad absurd en onvolwassen. Ik denk dat je vooral de vriendschap zelf eens even tegen het licht moet houden. Is die waardevol voor je, en op wat is die gebaseerd? Je klinkt alsof je haar niet echt leuk vind, maar contact houd uit een soort verplichting. Is naar haar toe ook niet echt eerlijk en nogal betuttelend. Vind je de vriendschap van waarde en wil je daarmee doorgaan. Dan zou ik er nu geen woorden meer aan vuil maken, naar de bruiloft gaan en het daarna een keer goed uitpraten face to face. Kom je tot de conclusie dat de vriendschap niet zo veel voor je betekend. Dan zou ik niet meer naar de bruiloft gaan en er een punt achter zetten.
Nee, ze laat net wel weten dat ze ervan uit gaat dat ik kom. Omdat zoiets toch niet onze vriendschap mag verpesten. Ik denk dat ik het allemaal maar even laat bezinken. Ik kijk wel hoe zij doet de komende tijd: als het contact vooral van mij af moet komen zegt dat ook wel genoeg.
Jij hebt dat vrijgezellenfeest met de beste bedoelingen georganiseerd lijkt me, dus daar is gewoon niets mis mee. Zij zat daar niet op te wachten en dat mag ze natuurlijk ook gewoon vinden, daar is ook niets mis mee. Ik houd zelf overigens ook niet van verrassingen maar ik kan het gelukkig wel waarderen als iemand tijd in mij investeert, ook al slaat iemand de plank mis, ik kan me moeilijk voorstellen dat iemand met opzet iets organiseert om een ander een rot gevoel te geven (die situaties bestaan heus wel, maar dat zijn gelukkig de uitzonderingen die de regel bevestigen). En nu in jullie geval; ik kan in vriendschappen heel veer vergeven, ben heel makkelijk daarin en kan me goed verplaatsen in anderen, maar schelden en grof taalgebruik zijn voor mij de grens, zo zou ik me niet laten behandelen, dan is het klaar en houd ik de eer aan mezelf.
Ik vind die switch echt heel bizar, klinkt bijna alsof haar aanstaande toch iets verkeerd gezegd heeft en dat nu rechtgezet heeft ofzo? Ik bedoel: Of ze vindt dat jij iets verschrikkelijks hebt gedaan en dan zeg je niet ineens sorry. Of ze ziet zelf ook dat het wel meevalt en dan vind ik het gek dat ze zo hysterisch gereageerd heeft.