Ja en nee. Uit eindelijk er is toch maar een iemand die de problemen kan op lossen en dat ben jij zelf. Nu lijkt alles hopeloos. Echt hopeloos! Dat gevoel van hopeloos verdriet ellende het piekeren het malen het gevoel hebben niks meer goed te doen. Dat kan je helemaal kapot maken. Heb het als een rollercoaster ervaren ( emoties) en soms nog. Schuld gevoelens kunnen je kapot maken. En mensen zijn keihard! Al tref je maar een iemand! Waar mee je kan praten die jou het gevoel kan geven dat ze het begrijpen. Begrip van andere kan je een sterker gevoel geven. Mensen die je afkraken of dieper de put in helpen omdat ze het niet willen begrijpen ( of niet kunnen begrijpen. Omdat het heel moeilijk is om het zelf al te begrijpen) Zelfs ik begrijp het niet altijd. Van andere die het leven niet meer zien zitten. Terwijl ik het aan de andere kant heel goed begrijpt.