ik heb zelf ook een miskraam gehad bij 8 weken. Ik stopte ook met bloeden en bleek dat ik het vruchtje zelf was verloren. ik heb het ook gezien. Maar voor de zekerheid toch een echo laten doen om zeker te zijn dat alles schoon was. de gyn. kan tegen je zeggen dat je even moet wachten tot de volgende ongesteldheid, maar dat hoeft helemaal niet. het is voor hun makkelijker, zodat als je snel weer zwanger raakt ze weten hoever je bent etc. We kan het zijn dat je lichaam er zelf nog niet aan toe is. Ik ben gelijk doorgegaan, maar helaas nog niet zwanger geraakt. succes en sterkte met je verlies. Ik kan uit ervaring spreken dat je er nog best een tijd mee zal lopen, zeker als je nog niet zwanger raakt. sterkte
Hallo dames, Ik heb nog steeds pijn onderin mijn buik. Plassen en hoesten doet zeer. Hoop dat dat gauw overgaat. Aankomend weekend gaan we een weekendje weg, lekker uitwaaien aan zee! Het leven gaat weer door en hoe gek het ook klinkt ik ben blij dat ik zwanger kan worden want daar heb ik wel eens aan getwijfeld. Nu op naar een gezonde zwangerschap! Herkent iemand pijn onderin de buik? liefs
Hoi Veertje, ik herken de pijn helaas niet...misschien verstandig om even langs de huisarts te gaan? Ben je trouwens nog bij de vk geweest om een echo te laten maken? Ik moet maandag naar de verloskundige toe om te kijken of ik dan helemaal schoon ben. Hier dezelfde gedachte hoor, we weten in ieder geval dat we zwanger kunnen worden en dat is toch een hele geruststelling. Heerlijk dat jullie even gaan uitwaaien aan zee, even je gedachten ergens anders op zetten! Geniet ervan. Liefs
Mandy (en anderen); Sterkte! Mijn vriend en ik hebben na mijn miskraam geen bijzondere maatregelen genomen. We hebben gewoon gevreeën wanneer we daar zin in hadden. Ik was wel heel ongeduldig omdat ik niet wist wanneer ik ongesteld moest worden en wanneer ik dus eventueel zou kunnen testen. (Nu ben ik heel onregelmatig, dus normaal weet ik dat eigenlijk ook niet.) Toen ik ruim een week misselijk was heb ik getest. Dat was negatief, maar er viel wel een last van me af. Ik had liever positief getest, maar nu hoefde ik tenminste even niet meer te stressen. Prompt werd ik ongesteld. Zo gaat dat. We vrijen nu ook weer gewoon wanneer we zin hebben, hoewel ik inmiddels wel ben begonnen met temperaturen en ook op mijn afscheiding let. Maar dat is meer omdat het bij ons al vrij lang duurt. Ik wil nu gewoon een paar maanden zien of en wanneer ik ovuleer en of we een beetje op de juiste momenten vrijen.
He meis, bedankt voor je reactie. Ik heb nu eigenlijk ook zoiets van we vrijen wanneer we zin hebben en wil proberen er me niet teveel mee bezig te gaan houden. Ik wilde eigenlijk nog wel een test kopen om te kijken of die inmiddels alweer negatief aangeeft, maar ben bang dat als hij nog positief is ik weer een sprankje hoop ga krijgen. Wij hebben namelijk in de familie 5 tweelingen zitten van mijn moeders kant, ik hoop steeds dat ik nog steeds zwanger ben en dat ik misschien wel zwanger van een tweeling was en dat we er misschien eentje zijn verloren. Maar daar kan ik maar beter niet over gaan nadenken want dan wordt de teleurstelling alleen maar groter. Ik wacht gewoon de echo maandag bij de verloskundige af en daarna zien we wel weer verder...Ik had na dat ik gestopt was met de pil nog best wel een regelmatige cyclus, weet alleen nu niet meer precies wanneer ik dus ongesteld zou moeten worden, moet ik dan alsnog weer uitgaan vanaf de eerste dag van mijn laatste ongesteldheid? Dus vanaf 3 augustus?? Als ik dat bij de calculator invul kan ik het dan weer controleren? Of telt deze datum nu niet meer....?
Ik vond de onzekerheid echt vreselijk, dus ik kan me goed voorstellen dat je niet wilt testen. Het kan nog wel weken positief zijn na een miskraam, dus wat schiet je ermee op. Voor mezelf gesproken; na de echo was ik klaar om het verdriet te laten komen èn verwerken. Ik was absoluut nog verdrietig, maar ik voelde me toch onmiddelijk beter dan voor de echo. Ik had duidelijkheid, kon diep ademhalen en met het verdriet verder gaan. En dan is verdrietig zijn op zich een stuk minder erg. Althans, zo heb ik het ervaren. Als je trouwens zwanger zou worden voordat je weer ongesteld bent geweest, zou ik voor jezelf even rekenen vanaf de miskraam. Pas met een termijnecho weet je echt hoe ver je bent. Je cyclus (en eisprong) hoeft na een mk namelijk niet gelijk weer precies hetzelfde te zijn als daarvoor.
Nou dan ga ik inderdaad ook maar niet testen, schiet er dan inderdaad toch niets mee op. Ik denk ook dat ik maandag na de echo een stuk opgeluchter ben....dan weet ik zeker hoe het er voor staat. Oke dus dan heeft het voor mij dus ook weinig zin om te gaan rekenen vanaf 3 augustus. Ik ga het maandag ook maar eens even allemaal vragen bij de verloskundige, ben echt een leek wat dat betreft en zij zullen me het vast wel allemaal goed kunnen vertellen....bedankt voor je antwoorden in ieder geval....
Tip; schrijf je vragen even op. Maandag denk je er misschien niet aan. Het blijft toch vrij emotioneel. Althans... een verloskundigepraktijk is nou ook weer niet de leukste plek om te zitten als je net een miskraam hebt gehad. 't Is echt ingericht op (aanstaande) moeders.
Nou je haalt me de woorden uit mijn mond, wilde inderdaad nog mijn vragen allemaal gaan opschrijven...denk inderdaad dat ik anders maandag de helft vergeet te vragen.... Ik kan me ook geen voorstelling maken hoe een verloskundigepraktijk eruit ziet....pfff kan er nu toch wel een beetje tegenop zien eigenlijk...
Ik kan me voorstellen dat je er tegenop ziet. Ik kan alleen maar zegen; voor mij was het hoe dan ook een opluchting. M'n vriend en ik zijn daarna gaan wandelen en en uit eten geweest. Dat was wel heel fijn. (Ik was het wel zat om een paar dagen opgesloten te zitten.) In de wachtkamer van de verloskundige waar ik lag, lagen allemaal van die "jonge ouders"-tijdschriften enzo. En het hing er vol geboortekaartjes en posters van baby's. Dat is wel even confronterend. Aan de andere kant... je bent op dat moment natuurlijk wel heel erg met jezelf bezig. Veel succes!
Ten eerste vreselijk van je vroege miskraam. Hoop voor je dat je snel weer zwanger mag worden van een gezond en voldragen kindje! Even over tweelingen. Je hoopte dat er dan misschien 1 van de 2 los heeft gelaten dat dat het bloed misschien zou wezen, maar dat kan eigenlijk ook niet. Me schoonzusje is nu 12 weken zwanger, en heeft gister te horen en te zien gekregen dat 1 van de 2 kindjes is overleden. Maar dat gaat niet loslaten als een mk. Misschien dat het met 6 weken anders is hoor, weet niet, maar k dacht wil het toch even zeggen. Niet om je de moed nog meer te laten zakken hoor. Ik hoop van harte dat jij en alle andere hier die bezig zijn snel weer zwanger mogen worden van mooie gezonde kindjes. Heel veel sterkte allemaal!
He meid, bedankt voor je bericht. Ik laat zeker de moed niet zakken nu hoor. Ik hoor en zie het allemaal wel wat ze maandag bij de vk zeggen. Het gaf me gewoon een beetje hoop omdat een collega van mijn vriendin hier wel het geluk mee heeft gehad. Maar ja niet ieder mens is hetzelfde natuurlijk, dus stiekem hoop ik het, maar aan de andere kant kan ik beter van het ergste uitgaan, dan valt het nog iets mee maandag. Liefs!
Dit klopt niet helemaal. Ik weet niet hoe groot de kans is dat het gebeurd maar ik ken iemand die nu 15 weken zwanger is en zo rond de 12 weken een miskraam heeft gehad. Ze dachten dus niet zwanger meer te zijn maar bij controle bleek het een tweeling waarvan 1 kindje nog leefde. Het gestorven vruchtje is later los gekomen en is ze echt verloren. Ze heeft een tijd in het ziekenhuis gelegen maar het tweede vruchtje is uiteindelijk blijven iztten.
Pfff jeetje dit geeft me dan wel weer een beetje hoop. Weet eigenlijk ook even niet meer wat ik moet denken. We zullen het wel zien maandag!
ik wil je even heel veel sterkte wensen. en ik hoop voor je dat t snel maandag is. dat wachten is ook niks natuurlijk
Haai, ja ik weet inderdaad al meer, had het ook in het topic van miskramen neergezet. Mijn baarmoeder was helemaal leeg helaas..Op dat moment wel nog weer even heel erg confronterend hoor. Maar het zag er verder wel allemaal goed uit. We geven de moed niet op! Liefs,