Hallo allemaal, Ik lees al een hele tijd mee op dit forum en heb getwijfeld of ik me verhaal moest doen. Ik heb besloten dit nu wel te doen in de hoop iemand te behoeden voor wat mij is overkomen. Half november ontdekte ik zwanger te zijn, we waren dolgelukkig met deze gewenste zwangerschap. Twee weken later na de positieve testen kreeg ik ineens hele erge kramp in me buik met even later bloedverlies wat een uur duurde. Ik heb gelijk de verloskundige gebeld en deze vertelde me dat het beide kanten op kon gaan. Ze zei dat een echo met deze termijn niet zinvol zou zijn en gaf me een afspraak voor een week later en zou eerder mogen bellen als ik weer bloedverlies zou hebben. Het bloedverlies bleef uit dus heb een lange week gewacht tot ik een echo zou krijgen. De echo paste bij een zwangerschap van 5,5 week met nog geen kloppend hartje, wat natuurlijk normaal kan zijn met deze termijn. Ze gaf wel aan dat ze niet kon zien of het evt gestopt was met groeien. Ik wist dus helaas nog niks maar me gevoel was slecht. Een week later kwam ik weer voor een echo en toen zagen ze niks meer in het vruchtzakje. Ik kreeg een aantal opties waaronder afwachten tot het vanzelf los zou komen of naar de gynaecoloog om de opties door te spreken. Voor mijn gevoel was het 2 weken eerder al fout gegaan dus ik zag niks in afwachten. Twee dagen later mocht ik al bij de gynaecoloog komen. Deze liep 3 kwartier uit met het spreekuur maar uiteindelijk waren we aan de beurt. Ze besprak de mogelijkheden voor evt curretage of dmv misoprostol. Ik had de voorkeur voor een curretage. Ik kreeg nog een laatste inwendige echo ter bevestiging van een miskraam door de gynaecoloog zelf. Ik mocht gaan liggen en ze keek hooguit 3 seconden en bevestigde het. Mijn man zei nog dat heeft ze snel gezien maar ik nam het nog op voor haar door te zeggen dat ze dit dagelijks doen. Een week later zou ik aan de beurt zijn voor de curretage, dit was een hele verdrietige week en heb het dan ook aan familie /werk verteld. De dag voor de curretage ging ik vloeien, schrok hiervan want had het niet meer gedacht dat het vanzelf los zou komen. Dit duurde een aantal uur en daarna stopte het weer. Ik heb gebeld met de assistente van de gynaecoloog en deze gaf me een afspraak voor een echo (2 uur voor de curretage). Daarop vroeg ik of ik de misoprostol dan nog wel in moest brengen? (Dit moest 4 uur voor de ingreep). Ze zei dat ik dat beter wel kon doen. Op de dag zelf om 8 uur de misoprostol ingebracht en kreeg al snel krampen en bloedverlies. Om half tien kreeg ik de echo. Ik hoor nog de woorden van de echoscopiste. "Misschien is het wel fijn om voor de laatste keer te kijken en afscheid te nemen". Ze bracht de inwendige echo in en toen kregen we de grootste schok van ons leven. Ze zagen een kloppend hartje. Ik was gelijk helemaal in paniek want ik had de misoprostol al ingebracht en had zulke krampen en bloedverlies. Er kwam gelijk een gynaecoloog binnen gerend en die wist niks uit te brengen. Ze gaf toe dat er een enorme fout was gemaakt en de kans heel groot was dat ik dezelfde dag een miskraam zou krijgen. Wat er dan door je heen gaat hoef ik denk ik niemand uit te leggen. Ik werd opgenomen om af te wachten en moest nuchter blijven zodat ze evt op het einde van de dag alsnog een curretage konden doen. Na een aantal uur stopte het bloedverlies en krampen en kreeg ik langzaam toch hoop. Om 3 uur kreeg ik een echo en er was nog steeds een kloppend hartje gezien! We zijn inmiddels 4 weken en vele echo's verder en de kleine maakt het nog steeds goed. Het blijft spannend omdat er een hematoom bij is gekomen (heb 2 keer heftige bloedingen gehad) en het kan dus nog steeds beide kanten op gaan. Ook heeft de kleine iets meer kans op afwijkingen door de misoprostol, hiervoor krijgen we een speciale echo met 20 weken. Het is een heel verhaal en weet dat het uitzonderlijk is maar heb zoiets als het mij kan overkomen dan kan het ook andere overkomen.
Jeetje wat een verhaal zeg.... Snap goed dat de schrik er enorm inzit... Ik hoop dat je echo's allemaal goed zullen zijn en dat jullie kindje gezond op de wereld komt...Knuf!
:O jeetje wat een verhaal!! dan zit de schrik er goed in, jemig gelukkig dat je een extra echo heb gehad en dat de pillen niet doorgezet hebben, het vertrouwen zal wel weg zijn in dat ziekenhuis nu pfft Ik hoop dat je gewoon een gezond kindje te wereld zult brengen.
Wat een heftige ervaring hebben jullie meegemaakt! Dit is bijna niet voor te stellen hoe jullie je hebben moeten voelen en in welke angst jullie nu moeten verkeren. Ik wil jullie veel sterkte wensen en hoop dat alles goed zal gaan met het kindje en met jou natuurlijk!
Dank jullie wel. Ik ben vrijdag 12 weken. Ik krijg elke controle een echo, heb er inmiddels al tien gehad denk ik. Volgende controle en echo is volgende week tenzij er weer eerder iets is wat ik niet hoop natuurlijk. Het blijft spannend en kan nog steeds niet echt genieten, hopelijk komt er een moment dat ik dat wel kan.
Jeetje wat heftig. Wat een schrik (wel een mooie fijne schrik dat het een vechter is). Ga duimen dat alles goed gaat.
Wow wat enorm heftig! En wat dapper dat je zo goed doorzet. Ik duim echt mee dat alles goed komt en dat je kan gaan genieten van jou ''wonderkindje''.
Wow wat een verhaal zeg. Ik vind het echt ongelooflijk. De fout van het ziekenhuis maar ook dat het kindje leefde. Was er helemaal geen groeiachterstand? Hopelijk kun je binnenkort toch gaan genieten van je zwangerschap!
Jeetje wat naar. Ik neem aan dat je een klacht hebt ingediend tegen het ziekenhuis en de echoscopiste? Ik zou laaiend zijn. Goede zwangerschap gewenst!
Het was echt de fout van de gynaecoloog, ze heeft toegegeven dat ze niet de tijd heeft genomen om met de echo goed te kijken en niet open heeft gestaan voor een goede zwangerschap. Ik heb (nog) geen klacht ingediend omdat ik nu positief wil zijn en alle energie in de zwangerschap wil steken. Ik ben al wel langs het klachten bureau in het ziekenhuis gegaan en me verhaal gedaan. Ik heb 5 jaar de tijd om een officiële klacht in te dienen dus ik ga me nu eerst op de zwangerschap focussen. Ons kindje heeft geen groeiachterstand, ook niet gehad. Waarschijnlijk heeft dat hematoom er al gezeten en daarom was het moeilijker te zien met de echo maar als ze de moeite had genomen om goed te kijken dan was het anders gelopen..
Tjeumig zeg! Wat een verhaal!! Ik schrik er enorm van! Heel fijn dat je dit met ons wil delen. Ik hoop enorm dat je kindje gezond ter wereld mag komen
Ohh meid wat een verhaal.. Ik lees het met tranen in mijn ogen! Wat een ongelofelijk fout, en hoe bijzonder hoe jullie kleintje het nu doet! Heel veel kracht, sterkte maar ook ondanks alles een hele fijne zwangerschap gewenst!
Jeetje wat ontzettend heftig. Gelukkig is jullie kindje duidelijk een vechtertje. Hopelijk heeft de misoprostol geen schade aangericht enis het kindje helemaal in orde. Bizar dat die gyn er zo makkelijk over gedaan heeft zeg.
allemachtig!!! Wat zal jij geschrokken zijn zeg!!! Vreselijk, maar gelukkig is je kindje er nog, en ik hoop heel erg dat het goed blijft gaan en dat er geen gevolgen zijn!! sterkte én geniet ervan!