Even een vraag voorleggen.. Onze dochter is inmiddels 10 maanden. We hebben een hele grote wens voor een tweede kindje en het liefst met zo weinig mogelijk leeftijdsverschil. Als het aan ons had gelegen zou het een verschil van misschien rond een jaar, maximaal anderhalf jaar zijn geweest. Dat gaat nu sowieso niet meer lukken. Maar vanwege gezondheidsproblemen bij ons allebei hebben we ons erbij neergelegd dat het bij 1 kindje zou blijven. Helaas wil dat erbij neerleggen niet zo lukken, de wens is zo enorm groot. We genieten enorm veel van onze dochter maar het voelt gewoon niet compleet. Het probleem is dat mijn vrouw ernstig chronisch ziek is. Zwanger worden was haar afgeraden, Sara was een ongelukje uit haar vorige relatie waar ze ook pas na 19 weken zwangerschap achter kwam. Vervolgens stond ze onder strenge controle van een gynaecoloog en Sara is eerder gehaald met een keizersnee omdat natuurlijk bevallen voor mijn vrouw levensgevaarlijk zou kunnen zijn. Ze zou wel heel graag opnieuw zwanger willen zijn maar dat zou weer moeten met strenge controles en een grote kans op een vroeggeboorte. En natuurlijk weer een keizersnee. Uiteindelijk is het misschien gewoon te risicovol en dus geen goed idee. Sara is ook waarschijnlijk niet helemaal gezond en dat kunnen we een tweede kindje niet aan doen. Dus dan zou ik het moeten doen. Maar ik heb zelf problemen met mijn bekkenbodem. Ik heb erg weinig kracht in mijn bekkenbodem en tot nu toe hebben allerlei oefeningen me niet geholpen. Ik heb onder andere moeite met naar de wc gaan (zowel grote als kleine boodschap, ik heb voor allebei te weinig kracht). Ik denk dus niet dat als ik al te weinig kracht heb voor een grote boodschap ik genoeg kracht in mijn spieren ga hebben om te kunnen bevallen. Laat staan wat een bevalling zou doen met de spanning in mijn bekkenbodem, de kans is groot dat het daarna nog slechter gaat dan dat het nu al gaat omdat mijn spieren dan een enorme klap te verduren hebben gekregen. Daarnaast ben ik bang dat mijn zwakke bekkenbodem een zwangerschap niet aan gaat kunnen, dat word te zwaar. Dus al met al: probleem. We willen dolgraag een tweede kindje en ondanks dat ons verstand ons verteld dat het niet kan willen we toch proberen een weg te vinden of het misschien toch kan, op wat voor manier dan ook. Heeft iemand ervaring met een zwakke bekkenbodem, met weinig kracht, en toch zwanger zijn en bevallen? Hoe ging het? Of andere geniale inzichten?