hoop dat je vandaag of morgen nog mag buidelen. lijkt me toch niks beter voor het kindje als contact met mama en papa. dikke knuffel.
Ik denk dat het van de laatste dagen is geweest nadat ik zoveel vruchtwater was verloren en ik die 48 uur in ging om de boel te rekken voor de longrijping
Ik heb altijd begrepen dat die droge longen alleen optreden als een kindje zeer langdurig geen vruchtwater heeft, en vanaf een vroeg stadium. Maar niet kennelijk.
Hier mochten wij ook niet altijd troosten bij een ingreep hoor. Idee erachter was dat het kind de pijn of stress juist gaat koppelen aan de ouders en dat is niet goed. Papa en mama staat voor rust, liefde en warmte. En dan dus meestal pas NA de ingreep of op ander moment. Al bedenk ik me nu dat ik ook geregeld juist heb geholpen tijdens een handeling. Eigen kind in de houtgreep nemen, dat soort dingen. Ging me goed af. Zal mee hebben geholpen dat ik al in de medische wereld werk...
Uren heb ik gebuideld! Erg fijn, maar ook spannend. Ze plakten de beademingsbuis dan met tape aan de stoel en ik was altijd als de dood dat het los zou schieten. Normaal beademen ze via de neus. Dit is goed te fixeren. Maar bij Anne-Lynn kon dat niet, dus zij werd beademd via de mond. Elke beweging gaf haar heel veel pijn omdat de tube te makkelijk in haar luchtpijp heen en weer schoof. Pfff, krijg het er nog benauwd van. Al die slangen. Temperatuur-sensor, 2 infusen, beademing, plakkers van de hartbewaking etc. Een heel gedoe, maar als ze eenmaal lag dan voelde ik me echt moeder. Het is heerlijk, lekker samen met je ukkie! Hoop dat jij het ook snel mag ervaren!!!
Wat een blunder met het gewicht... Gelukkig de goede kant op! Wij moesten juist wel troosten bij prikjes ed. Je bent er toch ook op de momenten dat er geen troost nodig is? Maar ik snap de theorie een beetje, al weet ik niet of ik het geloof Ik hoop dat je snel mag buidelen met haar, dat is zooo fijn!
Komt me echt niet bekend voor. Alles is stress voor een prematuur, een luier verschonen, wassen. Elke aanraking is in principe pijnlijk omdat de hersenen zo onrijp zijn. Maar we deden het vanaf dag 1, heel erg aangemoedigd door verpleging, en assisteerden bij medische handelingen. Ik dacht dat dat normaal was.
Was ook niet bij alles hoor, maar lijntjes vielen wel onder de categorie 'no go'. Ik vind zelf voor beiden wat te zeggen. Noemde het eigenlijk ook alleen omdat er dus ook bij Frannie wel een diepere reden achter kan zitten en dat het dus niet bij voorbaat 'belachelijk' is. en... eerlijk is eerlijk... sommige onderzoeken was ik ook liever niet bij...
Belachelijk schreef ik ook nergens. Maar je kind niet mogen troosten, dat kan er bij mij niet in en heb ik ook nooit meegemaakt. Als er een diepe reden voor zou zijn, dan kunnen ze dat uitleggen. Zou wel fijn zijn. En ik begreep van Frannie ook dat er volgens de arts gaan belemmeringen meer zijn.
Even ter aanvulling, Merah. Op sommige NICU's in Nederland is men wat minder ver met het betrekken van ouders bij de verzorging. Dan houdt men ze liever wat op afstand. Ik ken ouders die daar, ook later, heel veel verdriet van hebben gehad. Vandaar ook mijn reactie.
Ik snap jullie beiden ik zou het fijn vinden zelf de keuze te hebben..... Lijntjes nee. Daarna troosten ja. Uitzuigen viel me mee ken dat ook vanuit mijn werk. Ik mag wel mee helpen met wassen enzo. Alleen vandaag niks van gekomen tot nu toe. Nu werd er een vpk en neonatoloog opgeroepen om naar het zh van Roermond te komen wegens vroeggeboorte. Dus dan moeten de overige vpk er een bedje bij. Mogen er max 3 pp en dan al meteen minder tijd. We gaan straks weer even bij haar kijken. Vpk zegt dat ze erg gevoelig is voor prikkels. Sprekend haar grote zus dus en gelukkig weten wij precies hoe we hiermee om moeten gaan dus dat wordt weer een RRR kindje en daar doet grote zus het prima op!!!
Ja, gevoelig voor prikkels, een prematurenkwaal. Als je weet hoe het werkt, ben je al een eind op weg. Nu ja, hopelijk snel aan de buidel dan. Dat zou fijn zijn.
Hebben jullie daar ook een webcam bij de couveuse? Ik vond dat geweldig, kon bij het kolven 's nachts naar hem kijken. Later ging ik ook juist naast de couveuse zitten kolven, was heel goed voor de opbrengst! Mijn vader had een digitaal fotolijstje gekocht voor thuis bij het kolven.
Gewoon vragen Frannie. Meeste nicu's zijn heel gericht op hetbwelzijn van zowel kind als ouder. Wij deden eigenlijk alles zelf. Ik was daar elke drie uur (uitgezonderd de nacht) en deed alle verzorging en kleine handelingen zelf. En als het nodig was keken ze mee of gaven ze een extra hand. Was erg fijn. In overleg kon er echt heel veel.
Hoi Frannie ik zie dat je bent bevallen, nou wij zijn ook 16 mei bevallen van onze zoon Beau ook uiteindelijk een spoedkeizersnede. Hij doet het enorm goed, ligt op de highcare en heeft geen ondersteuning nodig, gelukkig. Sinds gister is hij ook aan het aankomen... hij woog 1290 gram bij zijn geboorte. Het is wel echt een hel geweest. Het begon al de vrijdag erop, toen is ook direct de cerclage verwijderd maar na het toedienen van de magnesium (voor hersenschade) stopte de weeen, dat is een aantal dagen zo door gegaan en eindelijk na 7 dagen op de verloskamer te hebben doorgebracht bleven de weeen aanhouden, maar helaas werkte bij mij de ruggenprik niet en bleek dat er vanonder zoveel litekken weefsel dat ik niet kon ontsluiten (kosten wel de hele dag om daar over na te denken) ik begon om 7.50 en om 18.37 is ons mooi manneke geboren. Moest wel onder narcose, uiteindelijk om 23.15 heb ik hem vor het eerst gezien. Hoe gaat het met jou en de kleine meid?? kus
Vergeten te vragen. ... maar Luna heeft 2 uur op mijn borst gelegen! !!!! En zonder de easy flow!! Wa was dat fantastisch zeg ze was erg onrustig en binnen een minuut op mijn borst rustig en in dromenland. Maar wat een inimini poppetje zeg nu zag ik pas echt hoe klein ze is. Morgen even vragen hier. Ik kan nog steeds niet echt lopen. Helemaal voorover kan echt niet strekken. Rug doet zo enorm veel pijn. Ook kan ik niet uit bed zonder het bed te gebruiken; hoofdsteun omhoog, bed hoger en lager etc. En in het Ronald mc Donald huis is het een normaal bed laag. Daar kom ik never nooit meer uit!! Ik moet de hele dag paracetamol en ibuprofen anders kan ik helemaal niks. Ik heb wat meer gezeten in de rolstoel maar ik ben te hard van stapel gelopen! Met buidelen gelegen in een stoel helemaal in ligstand.
Gefeliciteerd! Wat wordt je dan geleefd hè. .. ik heb ook magnesium gehad ja. Met mij redelijk dacht goed maar valt tegen zeer veel last van hele buik. Kleine meid doet het super goed elke dag weer afbouwen van iets anders. Lange lijn is nu gelukt. ...
Wanneer willen ze je ontslaan dan? Wil niet al te veel wijsneuzen (deze keer niet, haha) maar het klinkt niet of jij klaar bent om naar huis, het r mc huis of waar dan ook te gaan... Kun je daar geen goed gesprek over krijgen, hoe ze datvoor zich zien. Maak me zorgen....
Ze waren de dag na de ks al aan het pushen dat ik onder de douche moest (staan). Heb dat toen geweigerd even als het verwijderen van de katheter. Dinsdag ben ik toen geholpen mrt douchen zittend op de postoel. Gisteren wilden ze dat ik het grootste deel zelf ging proberen. Ik kan alleen zittend onder de douche. Staan echt niet. Ik heb denk ik ook blaasontsteking was met een stick twijfelachtig dus is urine gisteren weg gegaan voor een kweek. Ik voel het maar het is natuurlijk nee tot het tegendeel bewezen is... Ik heb eea al tegen de nachtdienst gezegd. Ik slaap half rechtop met benen ook hoger en in een normaal bed zou ik helemaal plat moeten. Ik hoor het wel van de dokter....
Pfff, klinkt heftig. Snap dat ze het bed weer leeg willen hebben, maar het belang van de patiënt hoort wel voorop te blijven staan! Wel super dat je gebuideld hebt trouwens! Fijn he, je kindje lekker bij je! Anne-lynn werd er ook helemaal rustig van.