Ja, dat is een mooi uitgangspunt. Al is het relatief, omdat, zoals ik al zei, de baarmoederhals bij deze termijn erg snel kan verstrijken. Maar... er zijn ook mooie verhalen van vrouwen met gebroken vliezen waarbij het kind gehaald moest worden met 37 weken . En er zijn zat verhalen waarbij de moeder nog weeeeken in bed lag voordat ze beviel. Dus daar gaan we voor, dag voor dag. Ik blijf 'in de buurt'.
Wow, 5 cm is zeker gunstig . Hou je daar een beetje aan vast, dat ook al je vliezen gebroken zijn je lichaam zelf verder nog niks doet om de bevalling op gang te brengen. Ik zou in jouw geval er ook zeker voor kiezen om alvast longrijping te krijgen. Eventueel kunnen die later nog een tweede keer gegeven worden. Longrijping werkt 2 weken, daarna is de dosis uitgewerkt. Dus mocht je met 26 weken weeen krijgen, kunnen ze besluiten nog een keer te geven. (2x is wel de max) Ik ben dus met 23+2 opgenomen en heb met 23+5 longrijping gekregen. Dat was echt de onderste grens om te geven. (Maar ik had dus wel weeen, 1 cm ontsluiting en funneling.) Ik vind het wel super om te lezen dat het tot dusver nog 'goed' gaat! De duimen draaien hier nog steeds voor een veel veiliger termijn. Hopelijk mag je nog lang in bed blijven liggen .
Oh, en sterkte met het gesprek zometeen! Zal waarschijnlijk heel erg heftig zijn wat je te horen krijgt. Voel je niet bezwaard alles wat je wil weten te vragen! Vooral dat ze de keuze over wel/niet iets doen mocht het nu toch doorzetten, vond ik heel erg. Eigenlijk wil je daar helemaal niet over moeten beslissen .
Baarmoederhals gunstig bericht dus! Goed zo. Ik lees met je mee, en hoop op nog veel meer positieve berichten de komende dagen. Heel veel sterkte met alles!
Ja Azucena, dat vonden wij ook een heftig gesprek. Want je weet niet waarvoor je kiest. Aan de andere kant: na longrijping is de kans 60 procent dat je kindje het haalt bij deze termijn, en naarmate de weken verstrijken wordt de kans ook nog eens steeds groter dat ze er geen (of geen grote) handicaps aan overhouden. Dus blik op oneindig en broeden, broeden, broeden!
5 cm! Wow, dat vind ik een mooi uitgangspunt (al heb ik er geen ervaring mee hoe snel dat op dit termijn kan veranderen). In ieder geval mooi om hier mee te starten en verdere plannen te maken. Go for it girl!!!
Net is gynaecoloog geweest. Hij zegt dat ik gunstig zit: kind is een meisje ( schijnt echt verschil te maken) ze weegt meer dan 600 gram nl. 680 gram. Mooi op groei, longen tot nu toe goed aan het ontwikkelen. Mijn positieve instelling benoemde hij (was de eerste keer dat ik deze man zag) Dus we gaan er voor. En ja we weten de keerzijde van de medaille en ja daar denken we over na. Maar we moeten nu echt gaan voor het uiterste! !!!!
Klopt, meisjes hebben op de een of andere manier een veel grotere kans om te overleven. Ik heb dat destijds nog statistisch zitten uitpluizen, en het klopt echt . Een positieve instelling is alles wat je nu nodig hebt. En rust en zennnn!
Oh ja uitslag kweek negatief niks gevonden. Eerste prik gehad morgen de 2e en dat is dan de eerste gift. CTG lukte zeer goed ondanks de 24 weken. En zag er goed uit.
Fijn dat het je een gerust gevoel geeft in deze spannende tijd! En fijn dat hier dames zijn die je goed kunnen adviseren
Ik twijfel al een tijdje of ik hier moet schrijven, omdat het bij mij niet goed afgelopen is en je misschien wel alleen maar positieve verhalen wil horen. Toch post ik even wat om je een hart onder de riem te steken, het is allemaal zo herkenbaar wat je schrijft! De angst en de onzekerheid. Bij mij braken de vliezen met 19+3, onze dochter is helaas geboren met 30+5, door een stomme infectie van een bacterie die ik al had, daar konden we niets aan doen. Maar ze bleef dus wel al die weken zitten en dat is het positieve idee dat ik je wil voorhouden, de eerste kritieke fase ben je voorbij, gebroken vliezen, geen bevalling, meisje doet het goed, je kunt het allemaal nog heel lang volhouden en een gezond hummeltje op de wereld zetten! Ik wens je heel veel sterkte, moed en vertrouwen toe en ik hoop dat je verhaal een heel mooi einde mag krijgen.
Tegen ons zeiden de artsen ook: 'Mevrouw, u heeft geluk dat het een meisje is, want een jongetje had het al lang opgegeven!' Het schijnt dus idd te kloppen dat toch echt het mannelijke geslacht het zwakke geslacht is Klinkt allemaal erg positief wat je schrijft. Duim nog steeds heel hard voor jullie!
Maedra geeft niet daar kan ik wel tegen. We houden ver in ons achterhoofd wel dat dit ook nog kan gebeuren. Heftig hoor! Lief dat je aan me denkt en ja dit forum is zo fijn met al mijn persoonlijke adviseuses!