Iemand dit gezien gisteren? Ik viel er na een kwartier in en heb het gezien tot de korte onderbreking om tien uur. De rest moet ik nog zien. Ik vond het te lang en te laat anders. Ik ging er vanuit dat deze mannen er waarheid vertellen, maar lees soms op het viva forum en daar zijn er veel die de mannen leugenaars noemen en er niks van geloven. Ik weet het niet, maar als het waar is vind ik het wel heel heftig allemaal (en raar wat die kinderen allemaal mochten van hun ouders....)
Ze hebben nog geen rechtszaak gewonnen. En alles wat ze beweren is tot nu toe nooit bewezen. Ik ga er vanuit dat de autoriteiten niet totaal onkundig zijn. Voor de rest hebben die ouders het ernstig laten afweten... Hoop speculatie om geld als je het mij vraagt. En wat heeft het verder voor zin? De persoon in kwestie is al jaren dood. Wie wil je nu nog aanklagen? De nabestaanden (kinderen van hem) die staan hier verder buiten.
Ik heb het gezien en ik vond het heel realistisch. Ik geloof wel dat Michael Jackson deze kant in zich had en het maakt mij boos dat de wereld deze mannen afschilderen als leugenaars. Ik vind het knap dat ze eindelijk open durven zijn. Heel wat mannen die slachtoffer waren van seksueel misbruik durven dit niet. En precies de reacties op deze documentaire laten zien waarom. De wereld kan niet verkroppen dat zon grootste artiest zon duistere kant had. Het past niet in hun hoofd. Slachtoffers worden kapot gemaakt door de wereld, schandalig vind ik het. Iedereen noemt geld het belangrijkste motief, maar Wade Robson die ermee naar buiten is gekomen is van zichzelf al rijk. Waarom zouden deze mannen ervoor kiezen om uitgekotst te worden door de wereld, zon intens kwetsbaar verhaal vertellen (met oprechte emoties) en hun families verschut zetten voor geld wat er waarschijnlijk niet gaat komen omdat de zaak verjaard is. Vanuit psychologisch getraumatiseerd perspectief klopt alles; die jongens werden speciaal gemaakt, ze werden “verliefd”, langzaam vervreemd van familie en hadden niet eens door hoe ziekelijk de relatie met Michael Jackson was tot dat ze zelf kinderen kregen en zagen hoe kwetsbaar een kind eigenlijk is. En dat een liefdesrelatie met een ouder iemand niet kan. Trauma’s komen vaak later pas tot uiting.
Wat heeft het voor een zin als iemand dood is? Wat dacht je van verwerking en een plek geven!? Juist als iemand dood is, omdat je die persoon nooit meer in de ogen kan aankijken.
Heb er een stukje van gezien. Geen idee wat waar is. Het enige waar is, is dat deze mensen liegen. Of ze liegen nu of ze hebben gelogen tijdens het proces in 2005 waarbij ze onder ede hebben verklaard dat Michael Jackson nooit wat verkeerds had gedaan? MJ is toen vrijgesproken van alle aanklachten.
Als je de volledig documentaire had gezien, dan had je gezien dat Wade Robson tijdens het proces van 2005 nog steeds in Michael zijn “macht” zat. Dan zegt zon jongen uiteraard vanalles om Michael te helpen. Loverboy praktijken: alles doen voor diegene. In zijn ogen was er destijds niks raars aan hun relatie. Hij erkent dus ook gelogen te hebben toen, omdat hij toen nog achter hun relatie stond. Het besef dat er iets mis mee is, is veel later pas gekomen.
Niemand is er bij geweest, maar ik vind het verhaal van de jongens heel geloofwaardig, vooral de bijna onbelangrijke details over bepaalde gebeurtenissen, de langzame en gestage verleiding die er zou hebben plaatsgevonden en de bijna liefdevolle verhouding die ze zeggen te hebben gehad met MJ. Ook de vrij feitelijke en niet dramatische manier waarop ze het verhaal vertelde kwam op mij oprecht over. Maar het meest belastende punt vind ik eigenlijk überhaupt het feit dat een volwassen man jongetjes voorstelde in zijn slaapkamer en bed te slapen. Als Michael Jackson niet wilde dat er rare verhalen de ronde gingen doen, dan had hij natuurlijk heel erg ver weg moeten blijven van dat soort zaken. Ik vraag me ook af of alle mensen die zich niet kunnen voorstellen dat er iets is gebeurd met die jongetjes daar net zo over hadden gedacht als de man in kwestie een grote, bebaarde vrachtwagenchauffeur was geweest, ipv een wat vreemde popzanger met een hoog en timide stemmetje. Hoe je het ook wendt of keert, hij heeft alle schijn tegen zich en dat is volledig zijn eigen schuld. Heeft hij het gedaan? Ik weet het niet, ik ben er niet bij geweest en ik ken die jongens verder niet. Maar wat mij betreft is iedere volwassen man die kinderen (los van zijn eigen kinderen natuurlijk) in zijn bed uit uitnodigt bij voorbaat verdacht. En dat is natuurlijk wel wat hij was. Een hoge stem en timide manier van doen veranderen niets aan het feit dat het een volwassen, seksueel ontwikkelde man was. Wat moet je dan in godsnaam met kinderen in je bed? Overigens vind ik de ouders van de jongens in deze documentaire ook zeker net zo schuldig aan wat hen overkomen lijkt te zijn. Je kan je kinderen niet tegen alle kwaad in de wereld beschermen, maar ALS deze jongens daadwerkelijk door Michael Jackson zijn misbruikt, dan zijn ze met een gouden strik om hun nek daar door ouders die droomden van luxe en roem (al dan niet voor hun zoons) voor de deur afgeleverd. In welke scenario laat een weldenkend mens ooit een jong kind de nacht doorbrengen bij een vreemde man? Dat gezegd hebbende: ik zie geen reden waarom zijn muziek niet meer gedraaid zou mogen worden. Er zijn zat gluiperds in film, muziek en kunst te vinden. Dat iemand verwerpelijke dingen heeft gedaan staat daar los van.
Het is verjaard en niemand zal ooit de waarheid weten. Er valt niets te bewijzen en dus ook niets te verwerken. Dit alles jaren na dato oprakelen dient dus geen echt doel. Behalve nog meer onduidelijkheid en mensen die partij kiezen. Nog los daarvan vind ik de ouders net zo schuldig aan dit verhaal! Vreemd dat die niet worden aangeklaagd... of er kritische vragen worden gesteld. Ik weet overigens niet wat de waarheid is en kies dus geen partij.
Op basis van deze reactie weet ik zeker dat jij niet weet wat verwerken inhoud. Ik werk dagelijks met mensen die misbruikt zijn in hun jeugd; de worsteling die erbij komt kijken en hoe ieder stukje erkenning en confrontatie met datgeen wat je is overkomen voor verwerking zorgt. Er over praten. In behandeling moeten mensen Uren lang opnieuw hun trauma’s herbeleven, zichzelf confronteren met misbruik foto’s en dingen die je herinneren aan de dader. Erover praten is ook een vorm van confrontatie. Daarnaast heeft Michael Jackson een podium. Hoe confronterend is dat als je demoon wordt aanboden door de halve wereld? Dat niemand ziet wat voor een verschrikkelijk iemand die persoon is die jou getekend heeft voor het leven? Ik ben het met je eens dat ouders net zo schuldig zijn. In de documentaire komt ook naar voren dat de mannen worstelen met hun relatie met hun moeder en het ze waarschijnlijk nooit zullen vergeven. Ik begrijp dat je geen mening heb over de situatie, maar ik vind persoonlijk je reactie over verwerking een beetje kortzichtig dus vandaar mijn tamelijk felle reactie. Ik hoop oprecht dat je nooit in een positie komt dat je op deze manier iets moet gaan verwerken.
Ik heb vanmorgen het eerste deel gekeken en ga vanavond de rest even kijken. Wat er precies gebeurd is zullen we waarschijnlijk nooit te weten komen, want er zijn ook jongens die (blijven) zeggen nooit door Michael te zijn aangeraakt. Wat ik wel denk, als dit waar is, is dat het haast lijkt alsof het niet alleen om het seksuele aspect ging voor hem. Hij lijkt de liefde te zoeken van deze kinderen die hem idoliseren. Ik kan me als moeder zijnde idd niet voorstellen dat ik mijn zoon toe zou staan bij zo iemand te leven. En ook die ene jongen die als 10 jarige bijna iedere avond een show met Michael deed.. het is een 10 jarige jongen, kom op zeg. Ik snap dat dat voor hem fantastisch is. Maar soms moet je als moeder je kind tegen zichzelf beschermen en voor hem kiezen wat verstandig is. Maar goed.. dat ben ik
Ik vind het trouwens ook een heel slecht argument van veel mensen: ja die ene jongen heeft daar ook geslapen zonder misbruikt te zijn. Het kan namelijk ook zo zijn dat de een wel misbruikt werd en de ander niet. Daarom vind ik de getuigen verklaringen van andere jongens in een zaak ook zo weinig zeggen over een ander geval.
Precies. Kijk maar eens de documentaires over misbruik binnen de kerk. Zo’n geestelijke koos ook zijn slachtoffers uit, niet meteen de hele klas..
Ik vond de getuigenissen ook heel geloofwaardig overkomen... Wel heftig om te zien hoe verward ze zich voelden, dat ze pas echt inzagen dat ze misbruikt waren toen ze zelf kinderen kregen.
Zo werkt het helaas voor veel slachtoffers van seksueel misbruik de meeste pedofielen zijn namelijk heel lief voor hun slachtoffers, waardoor ze zich heel speciaal en geliefd voelen. Heel heftig inderdaad.