Okee beetje krankzinnmioge titel (anders past het niet), maar het verhaal erachter is echt heel triest. ik zal het even in het nederlands vertalen. Het gaat dus om een jonge vrouw die ontzettend veel is afgevallen (iets meer dan 80! kilo kwijt) en nu met heel veel huidoverschot zit. Ze wil heel graag een buikwandcorrectie, maar de artsen hebben haar verteld dat ze pas voor een vergoede operatie in aanmerking komt als zij haar kinderwens vervuld heeft. (dit vanwege complicaties voor een groeiende baby in de buik als je na een buikwandcorrectie weer zwanger raakt, maar ook mogelijk schade maakt aan het strakgetrokken lichaam en dan na een voldragen zwangerschap weer een correctie wilt/nodig hebt) Zij had dit overlegd met haar man en ze stemden allebei met het plan in om proberen zwanger te raken, dit is gelukt. Zij zou thuis voor het kindje zorgen, (heeft daarvoor haar baan opgezegd) hij zou fulltime aan het werk blijven. Maar helaas liep het sprookje even anders. Hij peerde hem en nu zit zij alleen, zonder werk, met een uitkeringkje en hardstikke zwanger. Ze leeft nu van 70 pond per week en weet niet of ze haar dochter wel financieel gezien alles kan bieden wat ze nodig heeft en wil het kindje nu ter adoptie aanbieden. Ik kan me aan 1 kant goed voorstellen dat er een regelgeving is voor dit soort operaties omdat vrouwen die hun kinderwens nog niet vervuld hebben teveel risico's kunnen krijgen als ze na een correctie toch nog(weer) zwanger worden, maar als je dit verhaal leest? Deze vrouw, nog geen 30 jaar oud die veel last van haar overtollige vel heeft moet gewoon eerst een familie stichten om voor een operatie in aanmerking te komen en dan overkomt haar dit geen man, geen baan, geen geld en staks misschien ook geen kind waar ze zelf voor kan zorgen. I got pregnant just so I could have a tummy tuck on the NHS | The Sun |Woman|Real Life