Hier een oud klasgenootje tijdens onze middelbare school. We waren 16 en ze was wel wat vaker moe en wat aangekomen maar verder zag je niks aan haar. Ook naar de SEH gegaan en paar uur later bevallen van een gezonde zoon. Ik geloof dat ze nogal behoorlijk wat vriendjes had in die tijd, het was dus nog even goed rekenen wie de vader was. Achteraf gezien natuurlijk belachelijk. Toen waren we daar niet mee bezig.
Kan het ook niet voorstellen echt niet. Na negen jaar. Had ik zo iets oke kinderen het is een gesloten hoofdboek. Maar ik merkte meteen in juni 2009 dat ik zwanger was zonder dat ik daar eigenlijk nog mee bezig was. Mijn borsten sprongen zo wat me borstkast af haha. En daarbij mijn zoon heeft in stuit gelegen die heb ik lang niet gevoeld goed maar toen hij zich wel goed ging bewegen wist ik zeker dat er een baby in mijn buik zat. Hij had vaak de hik. En mijn dochter die voelde ik ook goed gekriebel op het einde bij mijn muts haha waren vingertjes en ze maakte volgens mij koprollen in mijn buik of zo haha. Wil geen kinderen meer maar daar aan terug denken denk ik wel eens zwanger zijn wil ik best nog wel eens over doen. ( niet de rest haha)
Ik kan me er wel iets bij voorstellen hoor. Ons lichaam is buitengewoon bijzonder. Als je weet dat je zwanger bent, ga je vanalles voelen. Als je bewust bezig bent met zwanger worden, ga je vanalles voelen. Ik heb een missed abortion op dit moment. De dag voor de slechte echo nog kotsmisselijk boven de wc gehangen en zere borsten. De dag na de echo, klachten weg. Als je niet bezig bent met zwanger worden, dan denk je daar ook niet aan als je klachtjes hebt. Veel klachten kunnen ook andere oorzaken hebben. Blijft wel bijzonder om mee te maken lijkt me!
ik kan me geen voorstelling ervan geven maar kan het wel erg goed begrijpen mijn oudste voelde ik nooit schoppen mijn placenta lag voor maar bleek ook echt een grote placenta te hebben was altijd blij ik zn hartje hoorden want voelde hem totaal niet schoppen of bewegen mn twee meiden schopten echt erg hard en dat was niet te missen
hier een vriendin die er na verschillende HA bezoeken achter kwam dat ze niet ziek was,maar al 6 maanden zwanger.Ze voelde zich al maanden niet lekker..testen nega en uiteindelijk d.m.v een echo erachter gekomen dat ze dus toch in verwachting was.
Lijkt me echt zo raar! Wat ze in dat programma ook altijd vertellen: dat het een combinatie is van factoren waardoor je het niet merkt. Bijvoorbeeld al vaak last van je darmen hebben (dat kan best op lichte bewegingen lijken), wat zwaarder zijn of juist heel sportief (door de spieren geen dikke buik krijgen), een baarmoeder die meer naar binnen is gedraait (heel anders dan de mijne, haha), placenta aan de voorkant. En psychologisch: als je er niet mee bezig bent zoek je allerlei andere oorzaken voor je 'klachten'. Lijkt me praktisch ook echt heel onhandig, als je ineens uit het niets een baby hebt! Moet je toch even heel snel babyspullen gaan regelen...
Ik weet dat het gebeurd, maar vind het toch ook heel bijzonder dat je het niet doorhebt. Natuurlijk als je er mee bezig bent let je op signalen waar je anders niet op let, maar na een tijdje merk je toch wat? Mijn placenta lag ook voor maar ik voelde die kleine echt heel goed en buik bewoog ook regelmatig. Uitzonderingen daar gelaten die dat echt niet voelen, maar niet iedereen heeft een voorliggende placenta. Wat ik ook zo bijzonder vind, is dat sommigen dus schijnbaar niet echt dik worden. Ok sommige dames zijn al wat gezet waardoor het niet zo opvalt, maar sommigen zijn gewoon slank. Hoe kan dat dan? Is het dan zo omdat je weet dat je zwanger bent dat je zo'n toeter krijgt . Ik bedoel ik trek het niet in twijfel, maar vind het zo bijzonder!
Zie mijn topic boven. Mijn borsten waren de aanleiding dat ik ging testen om dat ik na negen jaar het had afgesloten en totaal niet meer met zwanger worden bezig was. Dus het zat echt niet tussen de oren. Mijn lichaam gaf het gewoon gelijk heel goed aan. zonder ook maar een moment te denken dat ik zwanger zou kunnen zijn. Pas dus door die borsten dat er een lampje ging branden van he ben al laat met mijn ongie. Was ook zes weken zwanger voor ik er achter kwam. Normaal ben ben ik na drie en halve week wel aan het wachten op die ongie en tel me dagen ook uit die maand dus toevallig niet. Vind wel dat ik er ondanks mijn stukje nu en net ik kan het me niet voorstellen. Maar de wonderen zijn Van alles is mogelijk in het leven.
Ben vol slank maar met twee zwangerschappen was toch te zien dat ik zwanger was. Zwangeren lopen ook anders denk ik haha waggelen zo iets haha.
Ik heb net stukjes i didn't know i was pregnant zitten kijken en die vrouwen hadden hun periodes gewoon elke maand.. heel apart.. verschillende keren getest rn alles nega
Ik kan het me ook niet helemaal voorstellen. Ze hebben alle 3 mijn buik goed bewerkt tijdens de zwangerschap. Ze schopte er zo hard op los dat het af en toe echt flink zeer deed. Dat hadden nooit mijn darmen kunnen zijn en ik groeide meteen al bij alle 3, maar goed. Ik had dus ook een meisje in de klas die verging van de buikpijn. Na de ha is gebracht en volgende dag kregen we te horen dat ze bevallen was van een meisje. Nooit wat geweten en ook niet gezien. Ze was een heel slank meisje, strak en altijd sportte dus bij haar was het ook echt niet te zien....
Ik heb maat 44/46 en het was enorm duidelijk dat ik zwanger was hoor! Ligt ook vooral aan hoe je baarmoeder is gekanteld, mijn baby's hingen voor mijn lijf. (nooit maagzuur of darmproblemen gehad dus )
Ik bedoelde niet dat je het niet kan zien bij mensen die wat gezetter zijn hoor. Maar omdat dit eerder werd genoemd dat het bij wat dikkere dames was waardoor het niet zo opviel. Waggelen heb ik nooit gedaan, maar mijn vriendin al vanaf 20 weken haha.
Ik was 14 weken zwanger toen ik erachter kwam dat ik zwanger was. Had daarvoor niet echt last van symptomen behalve sneller moe. Maar zat toen ook in een stressvolle periode en ik linkse dat daaraan. Ik ging toen naar de dokter omdat ik maar moe bleef en die vertelde me dat ik zwanger was.
Vriendin van mij was 16. Was niet lekker beetje grieperig toch naar de dokter. Nou meisje kan je zwanger zijn ? Ze zegt ik heb wel een vriend , wordt ongesteld en doe het veilig. Maar alsnog even een testje doen. Negatieve test. 2 weken later terug komen , alle bloedonderzoeken etc gehad niks uit gekomen. Toch nog een keer bloed prikken op zwangerschap. Kwam niks uit. Na 6 maanden zwangerschap op de eerste hulp beland dacht blinde darm onsteking. Maar bleek ruim 6 maanden zwanger te zijn. Haar wereldje is toen ingestort ze wilden geen kind maar weghalen kon niet meer. Nu is het kind ondertussen 4,5 en heeft ze een broertje van 2 jaar. Zo zie je maar hoe raar het kan lopen... Ik vind wel vreemd want hoe kan een bloedtest niet zwanger zeggen als je echt al dik zwanger bent ? Maar was echt waar veel bij haar thuis geweest ed.
Hmmm...nou dan zou ik denk ik eerder haar niet geloven ( dat het echt zo is gegaan) dan dat er steeds negatieve uitslagen komen. Heeft ze dat zwart op wit? Ik vind het sterk
mijn vriendin had last van maagzuur en haar maag/buik was ook helemaal opgeblazen. dus ze at allemaal rennies, en op een gegeven moment was ze zo bang dat ze een tumor ofzo had, dat ze helemaal niet meer naar de dokter durfde. toen kwam ze binnen bij de dokter, en die begon te lachen..had je buikklachten..wat heb je dr aan gedaan oo rennies gegeten en hielpen ze....ik denk het niet he dus mijn vriendin ging los tegen die dokter, dat ze het raar vond dat hij zo reageerde, want ze was echt wel bang Toen zei de dokter nou meid, bang mag je best zijn want over een paar weken ga je bevallen.. bleek dat ze 34 weken zwanger was.. ze zijn zeker 15 jaar bezig geweest om zwanger te worden.. nooit gelukt Dus dit gelukkig gezonde manneke is echt een cadeautje!!
Ik voelde me raar, en wat anders.... En toen bleek ik zwanger van de jongste, terwijl ik 8 mnd daarvoor bevallen was, je zou dan toch denken dat je het gevoel wel herkent, maar niet dus. Was overigens nog niet heel lang zwanger, en deed een test op advies van de huisarts.
Grappige was wel dat ik net die week ervoor tegen mijn collegas zei, ik ga maar sporten want sinds de bevalling komt alles er bij mn buik aan.. Hahaha