Wat Drieka zegt: het klinkt alsof je een alleenstaande moeder bent met af en toe een vent erbij. Helemaal geen partnerschap, want dat impliceert dat je samen dingen (ver-)deelt. Ik vind het ook een beetje gek dat je geen idee hebt wat hij de hele dag doet en hoe het met zijn financiën zit (niet dat je nou precies alles zou moeten weten, maar dit klinkt echt alsof het een vreemde van je is). Het klinkt ook alsof hij helemaal geen verantwoordelijkheid wil nemen en het wel lekker makkelijk vindt zo. Echt heel verdrietig voor jullie. Ik vraag me wel af hoe t zover is gekomen? Was hij altijd al zo en dacht jij dat hij wel zou veranderen als er een kind zou komen? Misschien kun je voor jezelf eens de voor- en nadelen van zowel bij hem blijven als weggaan opschrijven. Wat zijn de voordelen van in de relatie blijven (wat is er leuk aan hem? Wat levert het je op?) wat zijn de nadelen van in een relatie zitten (eigenlijk veel van wat je in dit topic geschreven hebt vermoed ik). En wat zijn de nadelen voor jou en je kind als je bij hem weggaat (oa dat je dus gezeur met hem krijgt) en wat zijn de voordelen voor jou en je kind als je weg zou gaan? Zet dit allemaal op 1 papier bij elkaar, zo kun je voor jezelf een overzicht maken. Overigens herken ik het wel dat je als moeder (veel) meer doet en dat mannen zich er soms makkelijk vanaf maken. Misschien zeg je dat ook wel tegen jezelf om zijn gedrag goed te praten. Maar jouw situatie klinkt als een zeer extreme vorm hoor. Hij lijkt eerlijk gezegd gewoon geen respect voor je te hebben en alleen aan zichzelf te denken.
Klinkt alsof je al prima in een eentje je boontjes kan doppen met je dochter. Ik ben normaal niet zo van snel scheiden met kinderen maar ik zou zo snel mogelijk van die kerel (puber) afkomen. Wat een kind nog! Je hebt helemaal niks aan zo'n iemand en verdient het woord partner niet eens. En zeker niks meer voor hem betalen. Dit is echt geen normaal gedrag.
Met open mond je verhaal gelezen. Dit klinkt alles behalve een 'normale' en gelijkwaardige relatie. Ik zou met dit verhaal hulp zoeken. Mensen (maatschappelijk werk) die je van buitenaf helpen op juiste wijze van deze man los te komen en voor je kindjes een nieuw bestaan op te bouwen. Blijkbaar ben je bang voor de consequenties op basis van zijn dreigementen, maar je zult er toch een keer doorheen moeten, dit is geen fijne basis voor jou en je kinderen. Als je met hem breekt heeft hij niet zomaar het recht je kind mee te nemen, hier kun je je misschien vooraf al tegen wapenen. Zoek hulp! Dat je spijt hebt gekregen dat je met hem kindjes hebt gekregen kun je niet terugdraaien, wel hoe je de toekomst in vult. Ik denk dat je veel beter af bent zonder hem. Voor jou ligt vast een mooie toekomst met je kindjes te wachten, maar dan moet je wel stappen durven te zetten. Voel je vooral niet schuldig ten opzichte van je kinderen, zij zijn bij deze situatie al helemaal niet gebaat.
Dit klinkt niet als een partner/ man, maar als een puber!!! Er worden al veel goede adviezen gegeven. Denk in het belang van je kindje(s) en ook in het belang van jezelf. Je verdient beter. Tijd voor actie!
Ik heb geen reacties gelezen ik reageer even op de topic. Meid wat doe je jezelf aan? Uitslapen, hangen met vrienden, geen werk, doet niks met jullie dochter? Is dit een grap sorry ik ga even heel hard reageren maar dit had ik echt nooit gepikt! Ik had hem een schop onder zn hol gegeven en hem even goed de waarheid verteld of hij gaat zich gedragen of ik had weggeweest. Kom op zeg hij gedraagd zich als een 16 jarige puber. We kunnen allemaal een keer zonder werk komen te zitten maar waar een wil is is een weg het is maar net wat je zelf wil. Ik hoop voor je dat dit heel snel veranderd want dit kan echt niet succes meid.
Een man van 27 op een "hangplek"???? Dat is niet normaal hoor..... Je komt over als een sterke vrouw, alleen is het aan jou om voor een mooie toekomst voor jou en je kindjes te kiezen, en te bepalen of deze puper-man daar bij hoort.
Ik las je verhaal en daarbij visualiseerde ik een puistige puber die op een scooter in de rondte rijdt, een jonge gozer die alleen bezig is met zichzelf, jointjes roken en lang leven de lol en totaal niet toe is aan een vaste relatie, laat staan aan kinderen. Vervolgens lees ik dat jouw vriend/ man 27 is... HALLO!?!?!?! 27????? Hij gedraagt zich als een 16 jarige! Dat neemt duidelijk zijn verantwoordelijkheden als partner en vader niet, wat doe jij nog bij deze man? Misschien moet je voor jezelf een lijstje maken met zijn plussen en minnen, misschien dat je je dan realiseert dat jij, maar zeer zeker je dochter, veel beter verdient!!! Kies voor jezelf en voor je kindjes! Laat hem maar bewijzen dat hij jouw liefde en die van zijn kinderen waard is. Vader worden is niet zo moeilijk, papa zijn is een uitdaging en titel die je moet verdienen! Sterkte en succes!
27 en dat is zijn leven? Dumpen die handel... Kinderachtig gedoe... Jeetje... Zelf mijn buurjongen van 12 heeft meer ambities...
Dit. Hij gedraagd zich als een lapzwans en jij mag alles regelen en betalen. Hij vind het denk ik wel makkelijk om zo van iemand te kunnen profiteren.
Ik lees niks maar dan ook niks leuks aan deze man. Heb je een netwerk? Familie? Je moet zo snel mogelijk wel bij deze randebiel. Als je mijn zus of vriendin was dan had ik je weggehaald bij deze man en in huis genomen.
Wat een nietsnut zeg. Hij hangt 6 dagen per week rond met zn vrienden en de 7e dag ligt ie alleen in bed? Nou ik was allang weg geweest maar je hebt natuurlijk straks 2 kindjes van hem. Sneu dat ie daar zelfs niet naar omkijkt, kan me voorstellen dat je verdrietig word als je andere papas ziet die gewoon leuk doen maar dat is normaal! Blijf niet bij zo een vent hangen! Er zijn genoeg leukere mannen
Ik heb je verhaal echt met open mond zitten lezen. Meid ben je wel eens goed boos op deze knul geworden? Mijn man deed soms ook beetje puberaal nou met de 2e op komst hebben we dat toch echt afgeschaft. Gezien het feit dat jij toch alles al alleen doet en betaald is het misschien beter om eens na te gaan denken hem naar zn ouders te sturen.. voorgoed! Het is verschrikkelijk om je kinderen op te voeden zonder vader (lijkt mij) maar deze knul is geen vader. Ik wens je veeeeel succes en oprechte liefde toe! Liefs
Precies wat binie zegt, hier ook zon ex na een jaar heb ik besloten om het alleen te doen want alleen alles in een relatie doen maakt dat jezelf ongelukkig word en is frustrerend om de kleine met krampjes te moeten troosten omdat hij lekker doorsliep en toen ging er bij mij een lampje branden als ik het toch alleen moet doen dan helemaal alleen! Sindsdien had ik de rust van mijn leven. Mijn dochter was meteen rustig vanaf dag 1 dat ik bij hem weg was puur omdat ik niet meer voor hem en haar hoefde te zorgen en alleen voor haar en mezelf. Ik heb nooit spijt gehad van die keuze nu ziet hij haar om de 2 weken voor de 4 jaar was dat elk weekend en ook nu krabbelt meneer af en toe terug dus die wil alleen de leuke dingen maar zodra het moeilijk word hangt hij aan de telefoon en tja dan zeg ik ze is bij jou en je lost het zelf maar op! Heel moeilijk voor mij en heel dubbel want wil mijn kind niet ergens laten waar ze niet wil maar als ze even haar zin niet krijgt wil ze naar mama en na een kwartier krijg ik meestal berichtje dat het goed gaat. Kies voor je kinderen en voor jezelf doe wat jij denkt dat het beste is voor de kindjes. En ja hij zal moeilijk doen maar ik verwacht niet dat hij er achteraan zal gaan mocht jij weggaan. En zeker in het begin onder toezicht van bijv oma van zijn kant zodat hij kan bewijzen om voor zijn kind te zorgen.
Mijn eerlijke eerste reactie: ik snap al niet dat je van 1 kindje zwanger bent geworden van deze lapzwans, laat staan kind nummer twee... Echt.... Een volwassen vent op een hangplek?! Doe alsjeblieft even normaal! Zoek een baan, zorg voor je gezin, neem je verantwoordelijkheid.
Dit dus. 😳 Kom op zeg, je was er zelf óók bij en hebt het nu zo ver laten komen dat er straks niet één maar twee jonge kindjes zo'n droplul als verwekker hebben. Je kinderen komen nu op de eerste plaats, alles wat je voorlopig doet moet in hún belang zijn, jezelf dan voorlopig maar een jaartje of achttien wegcijferen. Kortom, wat Hilly al zegt hierboven. Zoek met spoed een baan en ga op zoek naar woonruimte of schop de lamlul uit het huis waar jullie nu wonen. Even een flinke schop onder je achterwerk en onderneem actie. Je kleintjes hebben recht op een fijne onbezorgde jeugd en een moeder waar ze later trots op kunnen zijn. Wees sterk meid, je kunt het!!! 💪🏼💪🏼💪🏼
Als je weggaat, gunt hij je niks? Hij gunt je ook niks nu je blijft, hij gunt zichzelf echter wel een heleboel. Alles is al gezegd, dit klinkt niet als een volwassen man. Hoe komt het dat je hem toestaat jullie zo te behandelen? Sterkte..
Als ik jou was zou ik bewijzen verzamelen zoals opnames en alles wat hij zegt en doet. Daarna die droplul eruit gooien en hem sowieso dit nieuwe kindje niet laten erkennen. Met die bewijzen kan je ervoor streven om alleen de voogdij voor je dochtertje te krijgen want van zo een puber kan je niks verwachten. Schandalig dat iemand zo een klootzak kan zijn naar zijn vrouw/vriendin en dochtertje oprotten ermee.