Heel veel succes @Picolientje voor overmorgen. Ik ben benieuwd hoe het gaat lopen. Krijg je de proefmedicatie dan al dezelfde dag (als de diagnose gesteld is) of is dat weer een vervolgafspraak? @heidiane, jij ook alvast succes de 23e! Ik mag deze week weer terug naar de praktijkondersteuner voor een adviesgesprek. Dan zal ik ook doorverwezen worden naar een instantie naar eigen keuze, maar ik weet nog steeds niet waar ik naar toe wil. Ik word gek van mijn eeuwige getwijfel... Iemand trouwens ervaring met Max Ernst GGZ?
Ik krijg diezelfde dag proefmedicatie, mits de diagnose wordt gesteld. Ik ga zelf naar ADHDcentraal, dan heb je het hele gebeuren binnen één dag en dat vind ik heel fijn. Waar twijfel je precies aan?
Ik heb vanmorgen met mijn moeder gesproken en waar ik al voor vreesde was dat ze zich helaas niet veel meer kon herinneren. De dingen die naar voren kwamen was dat ik vooral heel rommelig was en dat ik veel en gedetailleerd praatte, ik kon niet samenvattend vertellen (nog steeds niet trouwens) Maar ik ging met gemak door school heen en mijn niveau was bovengemiddeld, ik was een voorbeeldkind in de klas en heb altijd goed mijn best gedaan. Ben wel veel gepest en was een buitenbeentje, maar ik had ook vriendinnen. Ze had niet het idee dat ik vergeetachtig was of dat ik dingen vergat. Maar ze zei ook dat dat te maken kon hebben dat alles voor me gedaan werd; tassen klaarmaken, eten maken etc. Ik kan me wel herinneren dat mijn vader vaak mijn spreekbeurten maakte omdat ik het zelf of niet, of te laat deed En als ik een spreekbeurt had, dan las ik alleen de achterkant van een boek, maar ja wie deed dat niet, denk ik dan... Maar goed, dingen waar ik nu tegenaan loop - en dat is best veel - viel mijn moeder niet op destijds. Dus dan is de vraag of het later is ontstaan door andere oorzaken of dat ik het heb kunnen camoufleren door een hoog intelligentieniveau. Ik kan me zelf verder niet veel meer herinneren. Pas vanaf een jaar of 11, toen ik mijn laatste jaar van de basisschool op een andere school deed. Ik moest geregeld nablijven omdat ik teveel kletste, of zat te dagdromen. Mijn moeder zei dat mijn schoolresultaten wel naar beneden gingen toen ik naar die andere school ging. Terwijl het voor mij mijn beste schooljaar ooit was, omdat ik helemaal los kwam. Ik werd zelfverzekerder en was niet meer dat voorbeeldmeisje. En ik kan me vaag herinneren dat ik instructies vaak te langdradig en saai vond. Middelbare schoolleeftijd kan ik me al beter herinneren en vanaf dan is het voor mij ook wel duidelijk dat er symptomen waren.
Is voor een herkenbaar verhaal hoor. Ik herken bepaalde ADD/ADHD punten niet of minder. Omdat ik veel gecompenseerd heb met IQ. Mijn oudste heeft ook ADHD en wat hoger IQ en daar precies hetzelfde verhaal. Mijn school carrière is ook zonder hobbels en bobbels verkopen verlopen verder. Voor mij was het altijd een chaos. Maar ik denk dat ik dat voor de buitenwereld en mede-studenten vrij aardig heb weten te verbloemen. Op werk nu is dat trouwens hetzelfde verhaal. Soms loop ik achter met dingen, maar omdat ik met veel dingen sneller ben dan collega's, of met hyperfocus aan zo gedaan heb, merken mensen dat niet.
@Picolientje heel veel succes morgen! Ik wist ook nog heel weinig van de basisschoolleeftijd en we hebben toen voor de diva de eerste twee jaren middelbare school gepakt. Met een hoge intelligentie kun je heel veel compenseren en camoufleren, maar het gaat uiteindelijk altijd ten kosten van iets anders. Bij mij resulteerde het uiteindelijk in chronische vermoeidheid en spanningsklachten. @heidiane jij ook veel succes de 23e! Hier gaat het eigenlijk erg goed. Uiteindelijk helemaal goed ingesteld op de nieuwe medicatie, nauwelijks bijwerkingen en een super goed effect. Ik ben blij dat ik heb doorgezet, want de eerste weken waren echt een ramp. Alles gaat nu zo makkelijk en het kost zo weinig energie. Ik ben echt ontzettend blij en ik gun jullie dit gevoel ook! Ik heb alleen een maand geleden mijn ribben gekneusd, waardoor ik niet kan sporten. Ik merk dat ik heel erg mijn uitlaatklep mis en ontzettend beweeglijk wordt daardoor. Het moet eruit ofzo .
Hoe hou je je werk interessant voor jezelf? Ik heb voorheen altijd onder mijn niveau gewerkt en ben uiteindelijk zzp'er geworden, maar zelfs nu heb ik zoveel moeite om mijn hoofd boven water te houden en focus te krijgen/houden op de dingen die ik moet doen. Het is best wel een zooitje geworden inmiddels en ik merk dat ik (weer) plezier verlies in mijn werk.
Ai! Beterschap!! Kan me voorstellen dat je er lichamelijk onrustig van wordt. Welke medicatie gebruik je nu? Ik weet dat het tijd nodig heeft om de medicatie goed af te stemmen, maar bij het idee dat het weken kan duren zakt de moed alweer in mijn schoenen.... Voor mijn gevoel wacht ik al zo lang, snap je wat ik bedoel? Ik zit hier al mee sinds begin 2015, maar niet echt doorgezet toen, plus een ha die er niet echt in mee ging. Ik moest eerst maar dit, eerst maar dat proberen. Ik hoop maar dat de informatie die ik heb voldoende is. Ik hou jullie gedurende de dag wel op de hoogte morgen. Heb ik een beetje afleiding.
Ik gebruik nu dexamfetamine. Vroeger methylfenidaat gebruikt, maar dex werkt bij mij veel beter. De medicatie werkte trouwens wel direct, maar ik had heel veel bijwerkingen. Veel mensen hebben nergens last van of milde bijwerkingen in het begin. Sowieso is altijd even zoeken naar de juiste dosering. Je merkt wel snel of het werkt ondanks eventuele bijwerkingen en alleen dat geeft al moed . Niet te druk over maken en ik ga je morgen proberen te volgen tussen mijn werk door! Veel succes!
Tja, waar over twijfel ik? Ik denk dat ik een beetje bang ben voor het onbekende. Ik heb geen idee wat me te wachten staat. Ik weet ook nog niet hoe ik verder wil na een mogelijke diagnose. Eigenlijk wil ik naar een instantie waar ik me prettig voel, ik getest kan worden en dan ook verder kan met wat voor behandeling dan ook. Tot nu toe nog besluiteloos, maar deze week zal ik toch iets moeten kiezen. Komt goed .
Ik werk strict genomen ook onder mijn niveau (hbo+ functie en ben wo opgeleid). Ik heb niks gedaan met mijn opleiding en ben in iets anders gerolt. Maar omdat ik omhoog heb kunnen klimmen binnen het bedrijf heb ik het vooralsnog interessant kunnen houden. Ik ben ook een aantal keer gevraagd om teams waar het niet goed ging weer op de rit te zetten. Dat gaat dan heel goed, maar zodra een team lekker loopt, kak ik in. Dan is de uitdaging weg. Mijn oplossing was altijd om werk erbij te pakken en de adrenaline die ik daarvan kreeg hielp dan. Maar daarmee ben ik mezelf vorig jaar helemaal voorbij gerent met een burn-out als gevolg. Ik heb nu bij mijn werkgever aangegeven dat ik niet meer ‘veel werk’ wil, maar wel inhoudelijke uitdaging nodig heb. Dat gaat tot nu toe goed. Ik heb twee leuke pilot projecten gekregen die ik aanstuur naast mn normale bezigheden. Krijg ook binnenkort een nieuwe collega die op mijn niveau ingewerkt moet worden en die ik een tijd ga begeleiden, dat soort dingen. Motivatie is soms wel een probleem voor de administratieve rompslomp die bij mijn functie hoort. Voor de rest is het wel een afwisselende baan en dat heb ik dus echt nodig. Mijn motivatie gaat beter sinds ik supplementen gebruik en het helpt dat als ik dingen niet doe, mijn collega’s dat merken. Dus dan is het ook een kwestie van beroepstrots en doorzetten/zelfdiscipline. Ik houd nu ook op mijn werk een Bullet journal systeem aan. Verder werken wij agile met een online workflow gebeuren. Dus andere mensen kunnen het zien als jij je taak niet af hebt. Die stok achter de deur heb ik nodig. Ik heb er daarom altijd bewust voor gekozen om niet voor mezelf te gaan werken. En ik neem geen werk meer mee naar huis, zet thuis mn werktelefoon uit etc. Dus werk en privé strict gescheiden. Anders word het veel te druk in mn hoofd.
Ik heb net de eerste twee gesprekken gehad. Heel confronterend omdat er zoveel herkenning was. Bij het 2e gesprek sprak ze wel de verwachting uit dat ik de diagnose krijg. Straks de test en dan een pauze. Heel erg aan toe want ik zit hier met zweet onder de oksels
Oké wel fijn erkenning voor waar je al zo lang mee wortsteld. Hoop dat vandaag het begin is van een makkelijker leven.
@Picolientje ik ben zo benieuwd hoe je de proefmedicatie vindt? Ik kon zelf toen wel janken van opluchting. De test de tweede keer was zoveel beter. Succes nog even!
@Picolientje laat je even weten hoe je de hele dag vond? Het lijkt me echt fijn om na 1 dag duidelijkheid te hebben.
Ik heb inderdaad de diagnose gekregen. Combinatie adhd/add. Ik had de test vreemd genoeg best goed gedaan en op basis van alleen die test zou het niet vastgesteld kunnen worden. Maar ze gaf aan dat het vaak voorkomt dat niet elk onderdeel exact dezelfde richting op wijst (daarom komen er meerdere onderdelen aan bod) en ik blijkbaar wel kortdurend een goede focus kan hebben. Moest wel echt mn best erop doen om mijn gedachten en concentratie erbij te houden. Ik heb dexafetamine gekregen. Ben net naar buiten geweest om frisse lucht te halen en ik ben nu net terug. Nu terwijl ik dit bericht schrijf voel ik zo een rust over me heen. Ik zit hier op de bank en het is alsof ik me zwaarder voel, maar dan op een positieve manier. Mijn lichaam is losser en veel meer ontspannen. Ik denk dat het straks nog wel binnenkomt, maar voor nu gaat het best goed. De psycholoog gaf ook aan dat ik nu de opluchting kan voelen maar het de komende weken nog wel emotioneel kan worden. Omdat je dan gaat beseffen dat er al die jaren een verklaring was voor alles waar je tegenaan bent gelopen.
Ik was bloednerveus. Beetje 'dag van de waarheid' idee. Nu de diagnose is gesteld doet het nog niet heel veel met me, dat komt vanavond vast en zeker wel. Ik was meer van slag geweest als er niks uit was gekomen, want dan zou ik terug bij af zijn voor mijn gevoel. Terwijl ik echt wel de juiste diagnose wil, en niet de 'stempel' wil om maar iets in handen te hebben. Maar ik wilde nu gewoon antwoord en als ik die niet nu gekregen had zou dat wel een domper zijn denk ik. Puur omdat ik dan nog niet weet wat er wel aan de hand was. Snap je 'm nog? Ik kan het je absoluut aanraden! De dag is voorbij gevlogen, de mensen zijn supervriendelijk en alles loopt netjes op schema.
Wat fijn dat je de diagnose gekregen hebt. En fijn dat je het gevoel beschrijft als je de diagnose niet gekregen had. Het zal zeker niet opgelost zijn en er zullen vast nog moeilijke dagen komen maar het zal wel schelen dat je weet waar het vandaan komt. Mooi dat je deze dag hier laat meebeleven. Zo geef je anderen ook een inkijkje hoe het kan lopen. Voor ts ook nu goed het proces te zien. Want van te voren heb ook jij je klachten volgens mij hier neergezet en wist je nog niet of je het had. Nu is daar duidelijkheid over.
Picolientje net je berichtje van paar dagen terug gelezen. Daar schreef je dat depressie en ontspannenheid de kern was... De kans bestaat nu wellicht dat dát meer het gevolg is van... Dat juist de ADHD/ADD de kern is. En dat daar nu aan gewerkt wordt