Haha, hier precies hetzelfde alleen zijn die van mij 1 en 4. De jongste vanavond 1,5 uur mee in de weer geweest. Arme kind is 1 en doet het ook niet express maar kan dat op dat moment niet relativeren. Hou de boosheid wel bij mezelf hoor (of loop leeg tegen mijn partner, oeps). Net zoals dat ik het totaal onrealistische idee heb dat de kinderen in hun speelhoek in de kamer blijven spelen met hun speelgoed Heb er alleen mezelf mee want het speelgoed ligt binnen no time door de hele kamer verspreid. Maar ik trek een rommelige kamer zo slecht op de een of andere manier.
Ik twijfel bij mezelf heel erg aan hsp of ass...of hoogsensitief is een onderdeel van ass.... Maar een dag met de kinderen vind ik gewoon slopend. Mijn zoontje zijn mond staat bijv geen minuut stil. En dat geeft helemaal niks natuurlijk, het is een heerlijk ventje. Maar ik ben gesloopt na een dag met zoveel prikkels. Nu hij naar school gaat en ik op mijn vrije dagen alleen ben met de jongste, geeft me dat wel weer meer rust.
Ik merk sowieso dat ik het niet aankan als er te veel verwachtingen zijn, als ik te veel Moet.. als m'n vrije dagen volgepland staan met bijv afspraken bij CB, kapper etc word ik gek. Of een dagje efteling bijv, op het moment zelf geniet ik ervan. Maar terug in de auto ben ik totaal gesloopt en dreunt alles nog na in m'n hoofd (al die muziekjes en geluiden etc) . Op mijn werk weten ze inmiddels dat ik niet kan functioneren met te veel drukte om mij heen, dat is wel fijn. Onvoorbereide dingen hou ik echt niet van. Word ik enorm zenuwachtig van. Sociaal ben ik wat onhandig. Als kind was ik extreem verlegen.. dat is gelukkig nu wel beter geworden, maar nog steeds wel eens momenten dat het zweet me uitbreekt en ik liever naar huis vlucht.. Er is dus nooit een diagnose gesteld, maar ik lees zoveel herkenbare dingen. Ik grap er ook altijd maar over dat ik een autist ben. Heb verder geen behoefte om een diagnose te laten stellen, maar wel fijn om hier herkenbare dingen te lezen. Ohja en veel veranderingen in korte tijd.. gewoon NEE niet doen. En al helemaal niet last minute vanalles wijzigen. Can't handle..
Die twijfel herken ik. En dat een dag met je kind, hoe lief en leuk en gezellig het ook is, slopend kan zijn ook. Ik vind inderdaad met 1 kind zijn beter te doen dan met 2. Dan kan ik me concentreren op 1 iemand en hoef ik niet steeds te schakelen tussen verschillende behoeftes. Hoogsensitief ben ik sowieso. Maar o.a. gezien mijn grote moeite met veranderingen en verwachtingen die ik zelf schep, twijfel ik steeds vaker of het geen ass is.
Had/heb ik ook, loslaten daar heeft acupunctuur voor gezorgd bij mij. Ik ben daar enorm rustig van geworden omdat met ADHD mijn balans verstoord was. Ik ben eerst bij een psycholoog behandeld. Na mijn laaste miskraam in 2018 ben ik bij een regressie therapeut beland en daar heb ik mijn verleden echt los kunnen laten en door acupunctuur ben ik meer bezig met het hier en nu. Ook leer ik mijn rust te pakken. Ik tune gewoon uit ook op mijn werk. Moet ik me concentreren doe ik oordoppen in en zet rustige muziek aan. Gelukkig word dit geaccepteerd en sindsdien presteer ik ook veel beter.
43 ik vind dit wel heel erg veel en had dit nooit gedacht. Ik zit een beetje met mezelf in de knoop de laatste tijd en nu herken ik wel heel veel in dit topic.. Worden jullie nu ook snel boos om niks en jaloers of niet?
Als ik boos word dan is dat doorgaans zeker wel om iets. Al ziet de omgeving dat vaak wel anders. Maar bv overprikkeld zijn, is voor mij zeker wel "iets". Jaloers word ik eigenlijk nooit, zou niet weten op wie of wat.