Ik ben 18 weken zwanger en net terug van een 5 daagse opname ivbm helse pijn aanvallen !! Het blijkt nierstuwing te zijn . Ik wist niet dat er zo'n pijn bestond ik ben nog steeds een beetje in shock zo een pijn in niet menselijk . Nu ben ik thuis lekker bij m'n zoontje . Maar eigenlijk kan ik weinig steeds nog die pijn , niet zulke heftige aanvallen als in t ziekenhuis maar nog steeds erge pijn wat in aanvallen komt . Ik hoop dat het zo blijft en dat ik het ergste achter de rug heb . We hebben een rolstoel gehuurd omdat ik anders niks kan . Ik kan niet eens een luier verschonen . Ik ben echt van de roze wolk gedonderd en heb ook steeds spijt van m'n zwangerschap . Ik voel me daar heel lullig over . Ik heb veel zin in mei om de baby in m'n armen te mogen hebben , echt waar ik wil heeeeeeel graag ons 2e kindje het was echt een droom . Maar dat zwanger zijn , daar baal ik echt ontzettend van dat zit ik maar uit omdat het moet . De nierstuwing komt trouwens doordat de baby/placenta/baarmoeder m'n plasbuis dicht drukt . Ik hoop dat het nog weg gaat als de baby meer ruimte heeft . Voor nu is het de dagen door komen met op m'n rechterzij liggen , steeds een warme douche nemen en op goede momenten van m'n zoontje van 2 genieten . Ik vind dit heel moeilijk en zwaar om door te komen en ik hoop zo om mensen in de zelfde situatie te vinden om er samen doorheen te komen . Ook hoop ik op positieve verhalen wat me wat hoop geeft . En misschien ook tips ! Alvast bedankt
Ik heb nierstuwing gehad rond de 20 weken zwangerschap, maar gelukkig lang niet zo erg als jij, en het was na een week of twee weer over. De pijn is echt vreselijk. Ik heb toen wel gelezen dat ze bij heel erge aanvallen een soort catether of drain kunnen plaatsen. Is dat bij jou geen optie? Sterkte ermee
Jeetje heftig zeg! Heb het bij mijn oudste gehad. Lag met 20 weken werkelijk over de grond te rollen en te huilen van de pijn. Hoefde niet in het zkh te blijven omdat ze niets voor me konden doen daar werd mij verteld. Gelukkig ging het bij mij na een week over van continue pijn in een sporadische aanval, door veranderde ligging van de baby en heb ik er bij nr2 geen last meer van gehad. Hoop dat dat bij jou ook het geval is. Want weet nog wel hoe die pijn was, nu na 1 keizersnede en 1 natuurlijke bevalling ben ik er nog van overtuigd dat die nierstuwing qua pijn erger is! Heel veel sterkte en kop op! Ik duim voor je
Ik heb het ook alleen maar in een aanval gehad, en is bij eenmaal gebleven toen. Was ook rond de 20 weken zwanger toen van mijn zoontje. Deze zwangerschap gelukkig niet meegemaakt.. Heel veel sterkte ermee
daar ben ik al! Hihi ik zal mijn verhaal even doen! Weet niet of je het Wilt lezen bij 21 weken kreeg ik pijn onder de rechter ribben! Eerst nog mee rond gelopen tot dat het erger werd. Naar de HA gegaan, en die dacht aan het syndroom van tietze. Maar de pijn werd erger en ik had zoiets van dit is wat anders. Toen dacht de HA aan galstenen. Ben voor een echo naar het ziekenhuis geweest! paar dagen later kwam de uitslag... Nierstuwing! ben toen naar de gynaecoloog over gestapt op advies HA, die hebben wat sneller de mogelijkheid om te kijken hoe de nier ervoor staat en hoe het met de kleine is. ik heb er nog weken mee rond gelopen, nouja lopen ging niet meer! Ik lag alleen maar op bed op mijn linker zij! (had stuwing rechts). Kreeg van de gynaecoloog buscopan tabletten maar dat hielp voor geen meter! toen ik 30 weken was kon ik het niet meer uit staan. Ik had zo'n pijn.. Ik kon niks! Zat al weken thuis, kon alleen maar liggen, huishouding deed mijn moeder/man, de hond was al weken bij mijn ouders.. Ik was op! Zowel geestelijk als lichamelijk! ben toen opgenomen in het ziekenhuis! Heb een buscopan infuus gekregen wat het een beetje verlichte. Daarna een paracetamol infuus. Verders mocht ik niks ivm kleine! er is weer een echo gemaakt van de nieren, en de linker nier begon ook te stuwen. Deze kon al het werk niet meer overnemen van de rechter. De rechter was zo erg gestuwt en de pijn nam alleen maar toe dat de urologen besloten hebben om een nefrostomie katheter te plaatsen! Het plaatsen stelde niks voor.. Maar was ook al heel wat pijn gewend! Er kwam gelijk 500 cc uit!! de pijn zakte af, en ik voelde me beter! Eindelijk genieten van de laatste weken.. nou niet dus! Wat een klote ding zeg! De drain gaf me veel pijn.. De insteekopening was ontstoken! En mijn lichaam stootte de drain af! Maar hij moest echt blijven zitten, want anders kwam het niet goed met de nier wat een hel.. daarna nog 2x in het zh gelegen.. De 1e x weer veel pijn, ik ben toen opgehaald met de ambulance.. Bleek een fikse nierbekken ontsteking te hebben! Hier kreeg ik een kuur voor.. Na die kuur kwam de ontsteking terug! Ik heb 24 dagen een kuur geslikt! in de tussen tijd nog 2-3 x naar het zh geweest omdat ie niet liep.. Drain is toen door gespoeld.. de laatste opname deed de drain niks meer! Veel onderzoeken gehad. Een raadsel waarom hij niet meer liep! De volgende dag is besloten om de drain eruit te halen. Ik voelde me goed! Geen pijn! Waarschijnlijk was de kleine helemaal ingedaald! 4 dagen later na het verwijderen van de drain ben ik bevallen van het mooiste mannetje van de wereld! sorry voor het lange verhaal.. Ik merk aan mezelf dat het me goed doet om het weer eens op te schrijven.. Wel met tranen in mijn ogen! ik heb een rot zwangerschap gehad.. Vreselijk! Wat een ellende! Er werd mij vooraf verteld dat ik na de bevalling de drain nog 2-3 weken moest hebben. Bij een volgende zwangerschap kom ik weer onder controle bij de gynaecoloog en uroloog! Al moet ik 2x na denken over een 2e zwangerschap.. sterkte.. Je mag me altijd een privé bericht sturen!
ik denk niet dat het is wat je Wilt horen.. Sorry daarvoor! ik was ook klaar met mijn zwangerschap.. Mensen zeiden dat ik het wel zo vergeten als de kleine er was! Nou nee hoor.. Het ebt nu naar de achter grond.. Maar vergeten doe ik het nooit.. tsja, tips.. Niet op de kant liggen waar de stuwing zit.. rust pakken, al is dat moeilijk met nog een kindje! je kunt ook op 2 stoelen gaan liggen met je buik in het midden (niet op de stoel) zo zakt je baarmoeder en kindje en is de druk er even af! Loop er niet te lang mee rond als het niet meer gaat, dit is erg slecht voor de nier. sterkte en succes!
Hoe gaat het nu met je? beetje jammer dat mensen hier hun verhaal neer zetten en er geen reactie meer op komt! Hoop voor je dat het goed met je gaat!
Oh meid, ik weet wat het is! Bij mijn eerste zwangerschap had ik het ook. Ik zat 's nachts te huilen van de pijn, ik wist me geen raad!! 't Is een vreselijke pijn! In het ziekenhuis wilden ze nog geen catheter plaatsen, maar ik kreeg een goede tip die echt geholpen heeft. Ik moest een week lang op mijn zij in bed liggen, op de kant waar je geen pijn hebt. Ik had rechts pijn en ik moest op mijn linkerzij liggen. Echt 24 uur per dag liggen, ik mocht alleen uit bed om naar de wc te gaan. Een zware opgave, maar het heeft geholpen!! Door het constant op je zij liggen, verandert de stand van je baarmoeder een beetje. Die zakt dan iets opzij, waardoor je urineleider niet meer dichtgeduwd wordt. Na die week was de pijn over! Nu ben ik zwanger van de tweede en vanochtend bij het opstaan voelde ik pijn links. Schrok me rot, ben zo bang voor nog een keer nierstuwing! Gelukkig is de pijn nu weg, misschien verkeerd gelegen vannacht... Hopelijk gaat het wat beter met je. Je kunt het uitproberen om een week op je zij te gaan liggen. Maar dat is wel lastig met een kleintje om je heen. Misschien kan iemand dan de zorg voor je kindje overnemen? Ik zeg maar wat hoor, ken je situatie niet. Maar het heeft bij mij zo goed geholpen, ondanks dat het zwaar is om een week in bed te liggen!