Samen met je kids en een vriendin/familielid op vakantie gaan voor 16 dagen en 3500 euro . Heel bizar dat hij het zelf niet inziet. Waarom heeft hij de behoefte om aan zichzelf zoveel geld uit te geven?
Grote bedragen doen we in overleg maar als we eens een paar schoenen willen kopen doen we dat gewoon. We weten allebei hoe veel geld we hebben en wat er aan vaste lasten af moet. Als mijn man zou zeggen dat ik iets niet mocht zou ik hem uitlachen denk ik. Andersom ook trouwens.
Maar wat zegt hij dan als jij hem op papier laat zien dat er 4000 beschikbaar is en dar we maar 500 overblijft als hij perse alleen weg wil? En dat jullie dus bijna geen mogelijkheden meer hebben? Ik ben wel benieuwd maar zijn reactie.. Mannen begrijpen onze hintst en lichaamstaal soms gewoonweg niet (of willen dat niet...) Heb je al letterlijk gezegd dat je het gewoon geen goed idee vindt en niet wil hebben en uitgelegd waarom dat zo is?
En ergens snap ik dat dominante gedrag van vrouwen wel. Mijn vriend kan soms ook zo doorslaan in spullen die hij wil hebben dat hij de realitiet even kwijt is. Of gewoon simpelweg niet verder na denkt (dat in januari bv weer een grote kostenpost komt met alle kosten voor eigen huis zoals alle gemeentelijke belastingen). Dan denk ik snap je dat nu niet? Dan is hij alweer aan het google voor een tv omdat we net de eindejaarsuitkering binnen hebben gekregen. Op zulke momenten trek ik hem wel even aan zn mouw en dan ben ik vast en zeker de 'bitch' die zegt dat hij geen tv mag kopen Maar als ik hem met alles zn gang zou laten gaan dan zou de administratie/financien gewoon een rommel zijn. En dat weet hij zelf ook dondersgoed. Dat is echt niet zijn sterkste punt. Vooral vooruit denken. Hij leeft echt met de dag.. Heel leuk maar op zulke momenten dan neem ik de hele boel even over. Voor de veiligheid van ons gezin haha
Dit heeft niet zo zeer met bitch zijn te maken hoor. Even de realiteit onder de neus duwen, man of vrouw dat maakt niet uit. En je blijft wel respectvol. Maar de situaties die ik hier lees heeft niets meer met respect te maken, maar puur eigen belang. Ik "beheer" ook de financiële zaken en als iets niet kan, dan kan het niet dat snapt mijn man ook. Hij zal nooit keer op keer zijn eigen belang voor op zetten tov zijn gezin of dat ik keer op keer mijn eigen belang voor op zet tov mijn gezin.
Ik heb een tijdje thuisgezeten voor de kids, maar toen heeft mijn man ook nooit gezegd dat ik "zijn" geld niet mocht uitgeven ofzo. Beetje hetzelfde, toch? Nu ben ik weer aan het werk en overleggen we over grote aankopen, man heeft pas een auto voor erbij gekocht, was weer iets van 9000 maar dat vind ik dan ook prima verder. Andere mannen hangen in het weekend aan de bar, mijn man vind dit leuk. Een vakantie in zijn eentje voor 3500 zou er dan hier bij mij niet ingaan. Niet voor het geld, maar vind het belachelijk waarom hij (of ik) alleen op vakantie zou gaan. We zijn een gezin dus dat doen we samen.
Eppo: Haal vier lekkere koeken en eet er zelf 3,5 op en laat er 0,5 over voor hem en de kinderen samen (wel niet waar de kinderen effectief bij zijn). Misschien snapt hij het dan . Silinde: maar 1 broek omdat je alles uitgeeft aan het gezin is écht onbegrijpelijk ! Ik zou die regeling maar eens herzien...
Verbieden zou ik het niet kunnen maar toch zeker wel over proberen te halen of het niet wat minder kan. bijv. 5 of 7 dagen op vakantie. Als je allebei werkt en de kinderen worden ziek dan moet je ook je vrije dagen inleveren om ze thuis te verzorgen, toch?
wie heeft jou dit geleerd dan? dat de vrouw alles MOET betalen? zelf de reis van haar man. ik heb dit wat jij nu verteld echt nog nooit gehoord. jullie werken allebei? jouw hele loon gaat op aan de vaste lasten... en aan reisjes en andere dingen voor je man en je kinderen? waar gaat het loon van je man heen dan? ik snap deze situatie echt totaal niet en ben echt heel benieuwd van wie jij geleerd hebt dat deze situatie normaal is? van je man? of van je ouders vroeger?
Ik benoem heel benieuwd naar waar jij het idee vandaan hebt dat de vrouw alles moet betalen boor haar gezin, Silinde. Het idee van de man als kostwinnaar ken ik wel. Zo hebben mijn ouders een gezamelijke rekening met het inkomen van mijn vader. En mijn moeder heeft haar eigen rekening voor haar salaris. Dat is zo gegroeid: eerst werkte hij alleen en zij is later pas gaan werken en dat was 'extra'. (En dit werkt voor hun, voelt niet oneerlijk enzovoorts dus prima zo.) En ik ken wel meer gezinnen waar van oudsher de man degene is die de vaste lasten en 'saaie' (maar noodzakelijke) dingen betaalt. En het inkomen van de vrouw dus als extra voor de leuke dingen is. Maar andersom heb ik echt nog nooit gehoord. Misschien een tip voor stellen die naar een andere verdeling van het geld willen: mijn man en ik laten beide ons salaris op de gezamelijke rekening storten. Daar gaan alle vaste lasten en uitgaven voor het gezin van af (hypotheek, verzekeringen, boodschappen, kleding en andere spullen voor de kinderen, dagjes weg, vakantie) Alles wat aan het einde van de maand overblijft, wordt eerlijk verdeeld en ieder krijgt de helft op zijn eigen rekening gestort. Dit is dan het eigen geld. Hiervan betalen we onze eigen sportclubs en andere hobby's, uitjes met eigen vrienden, kleding voor onszelf e.d. Op deze manier hebben we altijd allebei evenveel geld een maakt het dus niet uit wie het meest verdient. Voor bijv. TS zou het probleem van de vakantiedagen dan blijven. Maar het geld wordt dan anders: als hij van zijn aandeel 3500 euro bij elkaar spaart en dat wil uitgeven, is dat prima. Het gaat dan niet ten koste van andere dingen voor het gezin.
Maar ik neem aan dat jouw vader dan wel een broek kan kopen van het extra geld van je moeder? Zoals ik het verhaal van Silinde lees gebeurt dit dus niet. Ik denk als haar partner de extraatjes betaalde dat er ook geen issue zou zijn. Deels ligt het natuurlijk ook aan de denkwijze van Silinde.
Als het een echte man was, dan zou hij ervoor zorgen dat zijn vrouw meer dan 1 broek in haar kast had hangen ipv overbodige speeltjes te kopen! Dit soort relaties snap ik dus nooit!
Mijn man mag gerust alleen op vakantie, maar no way dat dit ten koste gaat van onze vakantie met het gezin! Wat een egoïst!
Ik verbied hem niks, maar wij overleggen altijd alles. Mijn vriend kan sowieso geen keuzes maken dat moet ik altijd voor hem doen. Als hij iets wilt kopen overlegt ie dat of dat nou 10 euro of 100 euro is, andersom doe ik dat ook. Hij is een volwassen man geen klein kind.
Dit. En wat Silinde beschrijft kan ik gewoon niet geloven?! Waar leer je dat de vrouw alles moet betalen? Ik ken die gedachtengang alleen maar uit de tijd dat mannen kostwinnaars waren (en vrouwen móesten stoppen met werken als de kinderen kwamen).
Dat is dan een rare les Silinde. Mij is altijd geleerd dat man én vrouw samen naar evenredigheid betalen. Ik vind jouw wederhelft maar een profiteur en jou veel te goed voor hem. Dat ie zich niet schaamt zeg..heel bijzonder.
Dan neem je ze mee. Jullie op reis en hij alleen thuis ipv andersom. Ik verdien ook veel minder dan mijn man maar wij gooien alles op een hoop. Mijn man maakt wel eens grapjes als 'ik maar werken en jij winkelen' maar dat is nooit gemeend. Jullie hebben notabene een gezin! Hij gaat op vakantie en jij loopt elke dag in een natte broek. Stiekem hoop ik echt dat je zo zegt dat het een grapje was.
Je haalt er 2 door elkaar. Eppo is degene met de vakantie man , die Ze vanaf vandaag van alles een kwart geeft en zelf 3 kwart opeet/ neemt. Lief en vriendelijk hoef je in dit geval niet te blijven hoor . Gewoon zeggen dat het een egoïst is dat hij zichzelf veel belangrijker vind als zijn familie . Alleen op vakantie voor een week oké maar dan met 1/3 hoogui van het gezin. Je bent alleen ipv met 4 pers. En dat kan dus goedkoper . Punt. en slinde . Is degene met 1broek die nodig haar administratie eerlijk moet gaan verdelen en wiens man zich moet schamen .
mijn man mag alles, zolang het in goed overleg gebeurd, ook weekendjes of vakantie's weg gaan.... zolang het niet ten koste gaat van onze eigen vakantie, ook als dat ruim 2000 euro gaat kosten, of hij gaan mag hoeft niet overlegd te worden, het tijdstip van gaan zou ik echter graag overlegd hebben.... hij is verpleegkudinge en kan vakanties opnemen buiten de vakantie van de kinderen om, ik zie dan graag dat hij gaat buiten de vakantie zodat ik niet een de hele dag alleen ben met de kinderen en alles dagjes weg moet met ze. dat zie ik dus graag overlegd. ook is het zo dat mijn man graag af en toe eens een biertje mag drinken ( 1 a 2 keer per jaar ) zoals nu met het darten... dan gaat hij naar vrienden toe om het te kijken, geen enkel probleem, alle jaren is hij daarna ook gewoon thuis gekomen maar ik heb gemerkt dat hij met meer dan 3 biertjes hij in de nacht onrustig is, hij gaat praten in zijn slaap en hij weet niet wat hij dan allemaal zegt, hij waant zich dan de beste voetballer van de wereld of hij is iemand die in argentinie woont .... hij droomt dan heel levendig en daar heb ik last van, we hebben geen extra kamer over en als hij het laat maakt en naar bed komt word ik er wakker van, ik kan dan niet meer slapen maar mag er wel uit met de kinderen. we hebben nu dus afgesproken dat hij op die momenten niet meer thuis "mag"slapen, ik heb liever dat hij dan op de logeer kamer van die vrienden slaapt, dan kan ik de nacht door slapen, heb ik niemand die mij wakker maakt om te vertellen dat hij naar belgie ofzo geweest is de kinderen worden er niet wakker van, en we hoeven de volgende ochtend niet zachtjes te doen voor papa, het komt bijna niet voor maar toch vind ik het niet fijn die nachten, dus nu met het darten als hij meer dan 3 biertjes gaat drinken blijft hij daar slapen. verder hebben we geen jou geld mijn geld, het geld is van ons allebei, we hoeven niet te lenen ofzo van elkaar en we sparen ook niet apart van elkaar, we sparen gezamelijk en als er wat groots moet komen voor de 1 dan gaat het gewoon van de spaarrekening af, mijn iphone 5s was vorige week kapot, camera deed het niet meer, oplaadpunt deed het niet meer, en de iphone is voor ons toch onze vervanging voor de digitale camera, nu heb ik de 6, dat gaat dan gewoon van onze spaar af. tuurlijk word het wel overlegd, maar eigenlijk is het nooit een probleem, nieuwe schoenen en kleren word ook niet overlegd, als het nodig is dan is het nodig, een broek kopen van 300 euro terwijl je voor 100 euro ook leuke hebt hoeft van mij niet en dat overleggen we dan weer wel maar broeken van chasing ofzo die mijn man koopt hoeft hij niet te overleggen, ik net zo min, ik weet dat hij alleen koopt als hij het nodig vind. vaak moet ik zeggen kom schat we gaan nieuwe kleren kopen ik ken iemand die niet werkt, haar man wel, zij moet het doen met de kinderbijslag en kindgebonden budget, daar worden de kleren voor de kinderen mee gekocht en wat overblijft mag zij sparen voor haar zelf voor kleding en benzine voor haar auto, hij betaald dus hypotheek belasting zorgverzekering gas water licht etc etc. nu had ze de schoenen kapot, als in echt de hele zool los en er moest dus echt nieuwe schoenen komen, maar ze had het geld op, ze ging geld van haar man lenen en die moest ze dan zodra het kind gebonden budget binnen was weer terug geven..... dat zou bij mijn man niet eens opkomen, en ik zou dat ook niet kunnen, maar gelukkig heeft ieder zo zijn eigen manier van leven