Hoi dames, bij mij heeft het ook niet mogen zijn voor dit keer. Mijn 5e miskraam is begonnen. Weet ook niet zo goed wat mijn opties nu nog zijn....dit werkt blijkbaar niet...
Wow...eef...5e keer....ahhhhh meissie toch......heel heel heel veel sterkte. Ik zou na meer onderzoek vragen!
Dat is heftig zeg! Kan me voorstellen hoe sterk de wens voor een tweede kindje is, maar wel heel fijn dat je al wel een zoontje hebt. Dan kan het dus wel! Weet dat dit op dit moment een schrale troost is, maar hopelijk kan je er wat hoop uit putten. Volg je behandelingen nu en hoe ben je zwanger geraakt van jullie zoontje?
Bedankt voor jullie berichtjes meiden. Het is wel fijn dat het nu vroeg komt en niet na een kloppend hartje en met medische rompslomp. Dat maakt het elke keer zoveel moeilijker. Bovendien voelde ik het al een paar dagen aankomen. Inmiddels ken ik mijn lichaam wel.... En mijn zoontje is meer dan een schrale troost. Dat besef ik me, mede door alle dames hier, maar al te goed. Het is een wondertje...in goede gezondheid en super lief. Als ik hem niet had..... Ze hebben alles al onderzocht en daar is niks uitgekomen. Antilichamen, genetisch onderzoek, schildklier, stollingsproblemen, baarmoeder. Het enige dat niet goed is, is mijn amh (0,7) en fsh (8,5 op dag 1). Dus het idee van de gyn is: weinig frietjes meer in het bakje, dus alleen nog die kleine harde. Slechte kwaliteit, dus blijven proberen tot je op het goede eitje valt. Maar ja, hoe vaak nog? Want zulke miskramen kan ik nog wel verdragen een aantal keren. Maar de latere, met cytotec of curetage, en na een kloppend hartje, dat hakt er zo in.... Ze had het laatst over stimuleren, maar ik zie het nut er van niet. Ze rijpen bij mij vanzelf, ik word immers makkelijk zwanger. Maar ja, FIV doen ze niet zomaar (zeker niet als je zelf zwanger wordt) en controleren ze dan de kwaliteit van je eitjes ? Bovendien wordt het dan wel een zwaar traject met een fulltime baan en een peutertje...
Een miskraam is altijd zwaar, als je al een kloppend hartje hebt gehoord, maar ook als dit (nog) niet zo was. Weet dit uit eigen ervaring... Je leert je lichaam inderdaad wel kennen zo, weet ik helaas ook alles van. Fijn dat je weet hoe erg we boffen dat we al een kindje hebben mogen krijgen, niet iedereen heeft dit geluk... Ook bij mij is er niks uit de onderzoeken gekomen, aan de ene kant fijn omdat er dus niks mis is, maar aan de andere kant ook jammer omdat er dan ook niks gedaan kan worden om het makkelijker/sneller te laten lukken. Bij mij zijn fsh en amh niet getest geloof ik, is er bij jou niks aan te doen om dit beter te krijgen? Blijven proberen totdat het lukt of totdat je het niet meer trekt, het is inderdaad erg zwaar! Het stimuleren lijkt misschien niet zinvol, maar dan heb je waarschijnlijk wel meer eitjes en dus meer kansen en dus meer kans op meer goede eitjes. Bij ivf worden alle eitjes verwijderd en dan worden ze geselecteerd op kwaliteit. De kansloze worden weggegooid en de goede worden bevrucht met het zaad van je partner en dan worden de goed bevruchte eitjes teruggeplaatst/ingevroren, deze worden vervolgens op volgorde van kwaliteit teruggeplaatst. Ivf kan dus wel degelijk helpen in jouw geval. Zekerheid krijg je natuurlijk nooit, maar als je wens sterk genoeg is dan is alles het proberen waard! Bij mij heeft het geleid tot onze prachtige dochter, zij was alle 5 jaren wachten en de 3 miskramen dubbel en dwars waard! Hoe zwaar het ook was en ik zal het nooit vergeten, maar het heeft toch gebracht waar we al die jaren voor gevochten hebben en daar gaat het om!
Ik ben t met je eens susannelilian ...klopt als een bus. En dat houdt me ook op de been. Ooit moet het lukken xxx
Ha dames, even een update van ons. Wazig rare gyn had ik gis. Ze zaten in de gang te bespreken warom de naam van de kliniek zo was en meerder dingen. Ik mocht eerst kiezen en omdat t onderzoek niet tegeleik met curretage gaat koos ik voor pillen. Hij ging even overleggen met collegas en toen kwam hij terug dat ik gecurreteert moet worden en dan het weefsel wordt onderzocht. Maar het onderzoek dat de gyn van mn kliniek aangevraagd heeft wil hij niet doen dus morgen bellen met de kliniek daar ze vandaag gesloten zijn. De chromensomen onderzoek wou hij pas over 4 weken doen als ik voor controle terug moest...welke controle i dont know want ik moet ongeveer 10dgn na curretage op controle. Ik zei dat ik dat raar vindt...t kan toch al onderzocht worden want de uitslag duurt 2 maanden. Uiteindelijk gisteren manlief en ik dus bloed mogen prikken voor de chromensomen onderzoek. Hij vroeg wanneer ik gecurreteert wilde worden. Ik zei deze week want deze week ben ik vrij. Eerst zei hij toen dat ik niet de enige was en dat t in dr lucht hing. Dr waren meerdere vrouwen die gecurreteert moesten worden. Morgen moet ik na de annestesie en donderdag bellen om te horen hoelaat as vrijdag de curretagr zal plaats vinden. Dus moet nu nog contact met kliniek nemen voor t onderzoek dat hij niet wil doen. Die gyn die duwde de echo zo na binnen auw auw vondt hem echt niet aardig xxx
Wat een hork zeg.. bah! Supervervelend zo een type.. Maar er zou toch ook gekeken worden hoe het nu in je buik zit? Is dat wel gedaan dan? En weet je zeker dat je curretage wil? Omdat je het eerst over de pillen had? Xx
Welk onderzoek wilde de gyn van jouw kliniek dan laten doen? Baarmoeder bekijken ? Jammer dat het allemaal zo moet gaan. Dat je niet beter opgenomen wordt terwijl het allemaal al zo moeilijk is. Dan kunnen ze toch wel aardig EN duidelijk zijn....zou je denken.... Curetage is niet verkeerd hoor, zeker niet als het vruchtje al redelijk gegroeid was.
Ha meis, Met de echo zagen ze dat t hartje gestopt was en t vruchtje haast niet meer te zien was. Door de curretage kunnen ze het weefsel onderzoeken dus dan doen we dat maar. We hebben niet veel keus we willen vooral duidelijkheid. We hebben ruim 13 top embryos terug geplaatst gekregen maar waarom gaat het dan mis? Dus we houden ons maar rustig en laten het maar op ins af komen xxxx
Ha meis, mn gyn wilde een hystercopie ofzoiets...kijken in de baarmoeder....maar de gyn van ziekenhuis vondt dat niet nodig een chromensomen onderzoek oke en het weefsel wilde hij dan wel laten onderzoeken maar daar blijft t dan bij. Hoe gaat t met jullie dames? Xxx
Oke.. als je er zelf maar achter staat.. en er zijn meer gynaecologen, al snap ik heel goed dat je duidelijkheid wilt. Heel veel sterkte in ieder geval
Niet nodig ? Het is neem ik aan na al die tijd wel al eens gedaan toch ? Zo niet, dan is het helemaal wel NODIG!! Dat wordt standaard gedaan (in principe) vanaf 3 miskramen (je kunt een schot hebben, vleesbomen, fibromen, etc...wat miskramen veroorzaakt). Bovendien kun je, door de vele miskramen, een infectie hebben opgelopen (zoals ik dus, waar ik nu 3 weken antibio voor heb). Dat is niet alleen gevaarlijk als het niet wordt aangepakt, maar zorgt er ook voor dat de omgeving alles behalve gunstig is voor een innestelling. Dus ik zou aandringen bij je eigen gyn voor een verwijsbrief en dan ook specifiek vragen naar de biopsie om te controleren hoe je baarmoederslijmvlies is.
Flower: ik lees hier dat het helaas weer mis is gegaan Dikke knuffel voor jou! Zo oneerlijk.. Sterkte meid!
@flower: heel goed dat je zo denkt, ik duim met je mee! Wat een nare gyn zeg, mag je echt wel wat van zeggen hoor! Ik heb 2 keer een curretage gehad omdat ik niet wilde afwachten (we waren al zo lang aan het wachten), maar jij moet doen wat jij wilt en waar jij je het beste bij voelt, laat je niet afschepen! @Eef: voor de IVF hebben we al vele andere behandelingen/medicatie gehad: clomid, Gonal-f en IUI. Helaas mocht het allemaal niet baten, dat heeft geen enkele zwangerschap opgeleverd. Pas in het tweede ziekenhuis gingen ze kijken naar de oorzaak waarom het niet lukte en toen bleek in een insulineresistentie te hebben. M.b.v. actos kreeg ik weer een cyclus en toen was ik meteen de eerste ronde spontaan zwanger, helaas eindigde dit in een miskraam. Daarna ben ik via IVF nog 2 keer zwanger geworden, maar ook dit eindigde in miskramen. We zaten in de tweede cryo terugplaatsing van de tweede IVF toen ik zwanger raakte van ons huidige wondertje. Oh wat hebben we in de stress gezeten voor de eerste echo, de keren daarvoor was het toen al niet goed. Maar dit keer kwam er meteen een goed krachtig kloppend hartje in beeld en het is dus helemaal goed gekomen! We waren helemaal in de wolken, maar pas toen ik een week of 30 zwanger was durfde ik erop te vertrouwen dat het goed zou komen en dat we na 5 jaar wachten en 3 miskramen eindelijk een kindje in onze armen zouden kunnen sluiten. Het was echt super heftig allemaal, maar ons meisje was alles meer dan waard! Wat is jouw verhaal? @iedereen: hier nu 2 keer bij het naar de wc gaan wat rood(bruine) flubbertjes, hoop zo dat ik vandaag of morgen ongesteld word! Dan is mijn cyclus nog wel lang (36/37 dagen), maar dan heb ik tenminste een cyclus en daarmee misschien ook wel kans op een spontane zwangerschap!
SusanneL, wat een lange weg zeg! Kan helemaal snappen dat genieten van de zwangerschap dan erg moeilijk is!! Waarschijnlijk komen de miskramen dan ook door de insulineresistentie, toch? Is dat niet wat je ook vaak leest bij PCOS? Mijn weg is minder lang want ik word makkelijk zwanger. Toen ik stopte met de pil raakte ik na 2 maanden zwanger, maar vroege miskraam. Vervolgens 6 maanden later weer zwanger en na een perfecte zwangerschap kreeg ik mijn zoontje. Vorig jaar februari gingen we voor onze nr2. Ik was meteen cyclus1 zwanger, maar vroege miskraam. Cyclus2 erna weer zwanger, maar MA (met curetage op 8 weken). Cyclus6 weer zwanger, maar weer MA (pillen op 10 weken). De onderzoeken zijn van start gegaan, maar niks gevonden behalve een baarmoederontsteking, waarschijnlijk door de miskramen. Nadat we weer mochten beginnen, ben ik weer zwanger geraakt in cyclus2, maar na 5 weken weer bloedverlies. Ik zit nu te wachten tot het doorzet. Omdat de hoop weer oplaait (omdat de bloeding is gestopt) ben ik doorgegaan met de utro-bollen. Vanavond de hcg uitslag en dan kan ik met gerust hart de bollen stoppen zodat het door kan zetten.