Wat erg je tweede miskraam dus! Wat heftig! Hebben jullie wel een kindje? En wat naar dat je daar nog bijna niemand kent. Welke provincie woon je? Ik zet soms gewoon jank muziek op.. zodat de muur die ik makkelijk optrek even open breekt. Misschien helpt het jou ook? Muziek helpt mij vaak door een moeilijke periode heen.. of het inderdaad van je afschrijven. Ik vomd ergens ook zo'n mooie tekst op het Internet. Ik zal m is zoeken en hier plaatsen. Misschien ken je m al wel.. maar ook dat helpt. Dat je herkenning vind bij lotgenoten.. want tuurlijk kun je uithuilen bij n vriendin of in jouw geval een collega.. niet iedereen weet.hoe het voelt. En dan is een lotgenoot wel.prettig. In 2008.. 6 jaar geleden.. toen is mijn zoontje geboren. Hij heeft een zeer zeldzame chromosoom afwijking. Het heeft zelfs geen naam zo zeldzaam os het. Soms vraag ik mij af.. zou dat t nu ook zijn geweest allewn dan veel erger zeg maar.. mijn zoontje mist n stukje van n belangrijk stuk dna. Misschien was het bijdeze hetzelfde maar dan een groter stuk.. dat eeeuwige gepieker ook!
Nee ik heb geen kinderen, ben daar met mijn ex wel jaren mee bezig geweest. Ik woon in Friesland, alleen nu aan de andere kant, dus familie ed zijn wat verder weg. Daarbij heb ik het niemand verteld omdat, ik eerst de 7 wk voorbij wilde zijn. Pas na de 1ste echo hadden we het aan onze ouders verteld. Ik merk wel dat ik doordat het bijna 2 wk geduurd heeft totaal, ik het wel goed kan relativeren. Van nature ben ik heel nuchter, denk ook gauw het zal wel een reden hebben dat het mis gaat. Tot je er zelf midden in zit. 1 grote emotionele achtbaan:x Bestaat er kans dat een volgend kindje dezelfde aandoening heeft als je zoontje? Liefs Freubel xx
Jawel zo denk ik ook.. dat t dan n reden heeft.. alles heeft een reden maar soms is alles zo oneerlijk verdeeld..snap je? Ehm.. eerlijk? Ik weet het niet.. wij hebben beide zover we weten geen afwijking maar je kunt ook een soort van drager zijn.. ik wilde dat niet weten omdst ik mijn keuze voor een tweede daar niet vanaf wilde laten hangen.. stel mijn zoontje had n niet memswaardig leven gehad..dan was t anders maar het is een heerlijk kind. Hij geniet van veel dingen. Is heel slim.. alleen heeft een speciale aanpak nodig. Net zoals kids met autisme alleen dan net wat anders. Zijn uiterlijke kenmerken vallen ook mee. Niet iedereen valt het op..sommige wel zoals wij en doctoren. Ze vinden hem een erg imteresante casus zoals ze dat noemen.. maar er. Zit veel leerproces in hem. Hij weet dingen die.ik moet na googlen haha. Een echte wijsneus met.een iq waar ik *jaloers* op ben Had even een vraagje.. weet jij hoe dit zit? Ik vertelde toch over gisteren? Dat dikke stroperige bloed en dat warm iets.. Sindsdien geen bloed meer (beetje bruin soms met afvegen) nog wel dat zeurende.. maar mijn hoofd voelt een soort van leeg. Kan het niet uitleggen. Ook gevoel is weg van paniek maar ook t besef en t verdriet gewoon n leeg gevoel. Wel zere borsten.. ik weet t niet meer. Ik raak wel in paniek van de gedachten dat ik het misschien verloren ben en ik daar niet zeker van ben. Dat t weg is. Wat ik eigenlijk niet wil maar ook weer wel omdat t toch niet.goed was.. ik ben echt de kluts even kwijt. Kan ik t toch kwijt zijn? De gedachten dat t perongeluk doorde wc heb gespoeld maakt me boos op mezelf. Zo wilde ik het niet!
Pfff weer buik en rugpijn. Misschien toch nog niks verloren ben zo beroerd! Afscheiding is gek genoeg wit zucht. .
Hoe gaat het met je ? Heb vaak aan je gedacht ik vind ik het echt *** voor jullie ik wens je heel veel sterkte en hou je me op de hoogte? Duim voor jullie X
Hallo, Wat een vreselijke, nare gebeurtenis voor jou, zeg Ik heb in febr. 2015 een MA gehad, kreeg ook spontaan een bloeding midden in de nacht, spoedecho gehad, vrucht zat er gewoon nog maar er zat weefselvorming (gestold bloed) in en om de vruchtzak heen en na 2 kuren cytotec die niet aansloegen alsnog op 18 febr. gecurreteerd. Ik heb gekozen voor een spinale verdoving en ik moet zeggen, voor mij super! (had al eens een curretage onder narcose gehad) en dat viel mentaal voor mij heel zwaar. Nu heb ik van begin tot einde alles kunnen meemaken, dus bewust bij geweest. Ingreep zelf stelde niets voor, ook de ruggeprik niet en binnen een kwartier lag ik op de recouvery. Heb daar 2 uurtjes gelegen omdat t gevoel in mijn benen moest terugkomen, daarna terug naar de dag opname. Heb meteen mogen eten en ik kon gelukkig plassen. tegen 15 uur waren we weer thuis. Heb wat krampjes gehad en een week nagevloeid. Dag na de ingreep was ik lichamelijk weer op de been. Heel veel sterkte voor jullie!
@mywish; 2 dagen niet gevloeid gewoon weer wit doorzichrig maar gisteren avomd begon t weer. En nu weer gestopt. Wordt er zo doodziek van. Doe ellende is al bijna drie weken bezig. Ik wil juist niksnmeemaken. Dat trek ik nu niet meer omdat ik me al bijna drie weken ellendig voel zowel lichamelijk als geestelijk. Het is teveel nu t al zolang duurt. Daarom volledige narcose. Laat mij maar slapen eindelijk rust even. Al is t maar voor even. .