Oei, ik weet dat je dit laatste goed bedoelt, maar een nieuwe zwangerschap/baby is geen nieuw begin noch een nieuwe kans. Ik ben nu 3 jaar verder van waar likaloetje gestaan heeft en ik kan echt niet zeggen dat het allemaal goed is gekomen. Ja, ik kom mijn bed weer uit en ik kan ook best weer gelukkig zijn. Maar 'goed' is het niet meer, het leven krijgt een heel andere kleur nadat je je kindje verliest. Ik wil je niet op de vingers tikken, maar dit soort opmerkingen maken het soms erg moeilijk voor mama's zoals wij. Het gaat nooit meer over en dat gevoel mag er zijn. Dat dragen we de rest van ons leven bij ons. De acceptatie komt vanzelf, maar verwerken doe je het nooit. Er is geen plekje voor, het is een leegte. Ik hoop dat jullie allemaal een goede uitslag krijgen en een wolk van een baby!
Hoi, snap wat je bedoelt. Mijn schoonzus heeft onlangs een miskraam gekregen bij 6 maanden. We waren allemaal ontdaan maar gelukkig was ze heel sterk en had snel een plekje kunnen geven. En ze was na een paar maanden weer zwanger geraakt. Helaas was deze zwangerschap van korte duur.. Maar ze pakt het draadje weer op en gaat weer verder. Wat ik wil zeggen is, natuurlijk zou je het nooit vergeten maar blijven hangen is ook niet gezond. Voor jezelf niet en voor je naasten is het ook moeilijk. Maar mijn excuses als ik hiermee mensen hebben bezeerd, was zeker niet de bedoeling. En helemaal omdat ik ook in een onzekere tijd zit..
Ja maar het is nog maar zo kort geleden voor likaloetje, ze blijft niet hangen, ze rouwt. Moeders blijven altijd rouwen om hun verloren kinderen. Omdat het zo onnatuurlijk is en niet te bevatten. En dat de ene de draad snel weer oppikt na een doodgeboorte (een miskraam is wanneer het hartje vanzelf stopt voor 16 weken), hoeft niet te betekenen dat de ander dat ook moet doen. En ik snap dat je niemand wilde bezeren en dat je zelf in een ongelooflijke moeilijke tijd zit. Dat gun je niemand.
Het is goed hoor. Ik heb de draad gelijk al opgepakt, maar ik blokkeer elke dag omdat het me nog niet los kan laten, logisch het zal altijd ergens blijven. Daarom ga ik ook in therapie en zeker emdr.
Een heel goed idee en ik hoop dat je er veel baat bij zal hebben. Het is geen tovermiddel, maar dat wist je al. Het zou alleen al heel fijn zijn om bv minder flashbacks e.d. te hebben waardoor je blokkeert.
Ja dat klopt, want flashbacks heb ik nog steeds, wil zelfs terug naar het ziekenhuis omdat ik denk dat ze dan minder worden. Dat zal niet helemaal de oplossing zijn.
Nee, dat helpt niet idd, maar ik kan me voorstellen dat je een soort van op zoek bent naar je kindje en hem in het ziekenhuis hoopt te vinden of in elk geval iets van rust te vinden of afsluiting. Misschien kun je een keer op gesprek met de gyn, krijg je nog een nacontrole? Ik pm je zo even want dit is toch een openbaar forum en misschien heb je iets aan mijn ervaringen.
Hoi hoi, Ja, ik krijg idd. na 1 week (eigenlijk 8 dagen) de uitslag al wat betreft trisomie 13, 18 en 21. Dat is 98%, die andere 2% volgt wel pas 3 weken na 8 februari. Shirl, jij krijgt de uitslag ook al na 8 dagen, is dat dan ook alleen trisomie 13, 18 en 21 of krijg jij de volledige uitslag dan al? Droppie en Wendy, als ik alles nog eens goed heb nagelezen krijgen jullie de uitslag rond de 14e februari, klopt dat? Zonnetje, heb jij nu de uitslag al of heb ik iets gemist? Af en toe kan ik het allemaal niet meer volgen, leeftijd en zwanger denk ik.... Nog 3 nachtjes en dan de punctie. Shirl, sterkte jij maandag! Voor jou nog 2 nachtjes. OH ja en ik was benieuwd of jullie allemaal zwanger zijn van 1e, 2e of 3e kindje. Ik ben zwanger van 3e kindje. Heb een zoon van net 6 en een dochter van 3. Liefs Marta
Likaloetje Heel veel sterkte en een knuffel voor jou !! Ben ook zo bang dat ik het mee moet gaan maken, als gevolg van een slechte uitslag.... Maar mijn vriend zegt positief blijven. Dat wil ik ook wel , maar 1 op 12, brrrrrrrrrrrrrrr Liefs Marta
Dan krijgen we allemaal rond dezelfde tijd de uitslag denk ik. Jullie met 8 dagen en dat is ook in de week van 14 feb toch? Je moet ook positief blijven als je dat kan. Anders word je gek ook. Wij wachten tegen dat we de uitslag krijgen al bijna 8weken en dat red je echt niet als je niet positief denk. Daar in tegen weet ik echt wel dat het ook helemaal fout kan gaan hoor. Bij ons is het ons 2e kindje. We hebben een lief klein mannetje van bijna 2,5 jaar. We hebben wel besloten dat als dit niet goed mag gaan we dan niet weer zwanger willen raken. We gaan dan gewoon proberen dubbel te genieten van wat we al hebben. Dit willen we echt niet nog een keer meemaken. ( misschien ook omdat ik al al die tijd heel erg misselijk ben en steeds flauw val.)
Marta: voor mij is dit ook de derde. VAndaar dat wij ook echt de punctie wilden om omdat we ook met de andere twwee rekening moetens houden vonden wij. Gelukkig hier dus goed...Ik kreeg al na 1 dag de eerste uitsdlagen (tris. 13, 18 en 21), maar woon in Zwitserland. de rest kreeg ik ook na 3 weken. Likaloetje: kan me voorstellen dat je het nog helemaal niet los kan laten, het is ook nog zo kort geleden.....uiteraard kan je hier van je afschrijven he als je dat wil!
Hoi, Ik krijg de 15de inderdaad een voorlopige uitslag van de 3 veelvoorkomende chromosomen afwijkingen en 3 weken na de test pas de definitieve uitslag. We krijgen dan inderdaad allemaal rond dezelfde tijd uitslag. Ja, positief zijn heeft mij de laatste 2 weken doorheen geholpen. Anders zou ik ook niet overleven.. Pff Is allemaal toch echt heel heftig. droppie, wil je geen tweede meer omdat je bang bent dit nog een keer mee te maken? Elk zwangerschap is anders.. Dat misselijk zijn en flauwvallen hoeft je niet perse nog een keer mee te maken. Ik zou het heel jammer vinden dat je bij 1 houdt terwijl je altijd al meerdere kinderen wilt hebben. Maar ik neem aan dat je hier al heel goed over had nagedacht. Ik wil ongeacht mijn uitslag nog een keer zwanger worden. Ik wil minstens 2 kids en 3 is zeker ook welkom hihi We duimen allemaal op een goede afloop. Laat week 7 van 2011 onze geluksweek zijn! Maandag is het zover, ik kijk er al weken naar uit. En daarna nog een weekje... Dan zijn we er van af alle onzekerheden! X
Droppie ik kan me je gevoel goed voorstellen. Ik heb er momenteel ook echt geen zin meer in. Eerst wil ik rustig in mijn hoofd worden, en opnieuw weer aan de 9 maanden beginnen voorlopig niet.
Bij ons zoontje ben ik ook de eerste 16 weken heel ziek geweest en ben toen zelfs 9 kilo afgevallen. Deze keer heb ik pillen gekregen tegen het overgeven maar nog ben ik er heel ziek van geweest. Ons zoontje heeft er best erg onder geleden. We zitten al vanaf half nov. binnen omdat ik niet alleen de deur uit kan. Zijn woensdag voor het eerst weer buiten geweest samen. Dit wil ik hem en ook mezelf niet nog eens aandoen. Hier heb ik echt heel goed over nagedacht inderdaad. En likaloetje wat je ook ga doen in de toekomst, je moet gewoon naar je gevoel en je hart luisteren. Dan doe je altijd het goede en kan je nooit spijt krijgen.
over een uurtje is het zover =) En daarna, als alles goed gaat, 2 dagen bedrust.. =( Hey droppie, ik snap je heel goed en vind 't fijn dat jij en je man allebei zo over denken =) Nog een weekje dan horen we allemaal goed nieuws (duim duim duim duim duim duim duim..) =)
Ik denk dat het wel goed komt en ik zal het zeker nog eens proberen, maar nu is de tijd er niet voor, morgen eerste afspraak bij psycholoog.
Shirl: good luck vandaag! \ Likaloetje: ja eerste je heeoft helemaal rustig en op orde en dan pas weer nadenken over de toekomst! Succes bij de psycholoog morgen. Hopelijk kan die jou op weg helpen.... Droppie: ik ga er gewoon vanuit dat je en goede uitslag krijgt!
Hai, ben weer thuis =) Ging super snel, water was helder dus waarschijnlijk over een week uitslag.. (en nu weer hopen dat ik in de tussentijd geen telefoontje krijgt.. geen nieuws is goed nieuws toch? =P) Prik was goed te doen maar ik moest wel heel erg janken door alle emoties die vrij kwam.. pfff.. lag ik daar te janken met 5 mensen om me heen.. =P -x-
O Shirl wat fijn dat het is meegevallen. En die huilbui herken ik hoor. Had ik na de 2e x prikken. Weten dat ze nog een keer gaan prikken en dan de tranen over je wangen voelen lopen. In de auto heb ik lekker een potje zitten janken. Maar ik vind dat dat mag hoor. Ook met 5 mensen om heen. Denk dat ik bij de uitslag ook ga huilen. Of het nou goed of slecht nieuws is. Al die spanning die door je heen gaat komen er een keer uit toch. Doe je nu lekker rustig aan? Lekker ruim 2 dagen rust of hebben ze dat bij jou niet aanbevolen?