Bij allebei m'n bevallingen werd ik verkeerd ingeschat door de vk. Ik wist vrij zeker dat ik al volledige ontsluiting had, maar de verloskundige (en de verpleegkundigen) wisten allemaal zeker dat dat niet kon omdat ik nog zo rustig was. Ook tijdens het persen heb ik nog heel heldere gedachten (en gesprekken) gehad. Bij de eerste heeft het persen nog behoorlijk lang geduurd, waardoor de verloskundige alsnog de tijd had om zich voor te bereiden, maar bij de tweede ging het persen ook nog eens supersnel waardoor ze niet eens meer tijd had om haar handschoenen aan te trekken. Wie heeft dit ook gehad? En dan bedoel ik niet een snelle bevalling, maar het continu te horen krijgen 'dat je nog niet zo ver kunt zijn' omdat je nog te rustig bent? Ze wilde eerder ook al niet geloven dat het al op gang was omdat ik nog door m'n weeën heen kon praten
ha je hebt mijn gedachten gelezen..........bijna dan.....er zit bij mij nog een bijkomend stukje bij. Ook bij mij werd steeds gezegd dat ik voorweeën had. De ctg (die ook weeën registreert) registreerde steeds niks, en ik had nog grapjes tussen de weeën door. Ondanks dat ik heel veel pijn had kreeg ik elke keer te horen dat het nog niet bezig was en ik dus de volgende ochtend ingeleid zou worden (gebroken vliezen). Toen ze me een slaappil zouden geven voor de nacht moesten ze toch even controleren of ik niet toch wel bezig was gingen ze me controleren met de eendenbek, toen bleek ik al op 7 of 8 cm te zitten.
haha niet door de gyn maar wel door mijn eigen vent ik kreeg 2 uur na de inleiding persweeën. maar de gyn had gezegd dat ik rekening moest houden met 1 cm per uur en ik moest er nog 6. dus toen ik 2 uur later zei dat ik persweeën had zei vriendlief echt heel droog "dat kan niet" ik heb geroepen dat hij een zuster of weet ik veel wat moest halen. op dat moment hield ik het niet meer en begon in voor ik er erg in had mee te persen. de gyn kwam voelde en 15 min later was fynn er al. mijn eerste zin na de bevalling tegen mijn vriend "wat noü kan niet" kan hem er nu 2 jaar later nog mee pesten
bij de eerste : vliezen waren gebroken om 02.00 in de nacht. om 06.30 begonnen de weeen, die om 11.00 weer ophielden, en niet meer terug kwamen, om 16.00 kreeg ik een ruggenprik met weeopwekkers, en om 23.25 had ik ongelovelijke persweeen. bij mij kwam de verpleegkundige, ik zei hoeveel pijn ik had, dat ik echt het gevoel had dat ik moest persen en het niet lang meer hield, of de ze gyn wou halen, zij zegt : kom op, stel je niet aan, ten eerste heeft iedere vrouw die ligt te bevallen pijn.... en ten tweede kun je het niet voelen want je hebt een ruggenprik... ik: ehmm HALLOOOO ik voel het toch echt hoor en ik zeg toch ook niet dat het geen pijn mag doen maar ik hou het niet meer Zij: heb je gepoept vandaag ?? Ik.... Nee hoezo zij : dan moet je nu poepen.... dan heb je daar last van, je hebt echt nog geen ontsluiting. gelukkig kwam om 23.29 de gyn binnen...en ze zei : je hebt volledige ontsluiting je mag persen, om 23.30 dus begonnen met persen, en 23,42 is onze zoon geboren, Niet echt verkeerd ingeschat dus door de gyn ofzo, maar wel ongelovelijk brutale verpleegkundige die het verkeerd had in geschat.
Dat heb ik ook met mijn dochtertje gehad, had rugweeen en een paar keer aan de ctg gelegen en die registreert rugweeen natuurlijk niet. De vk kon niet toucheren aangezien mijn vliezen gebroken waren. Ondanks de heftige rugweeen bleef ik kalm. De 1 gilt het uit van de pijn en een ander blijft kalm. Ik wist ook zeker dat ik al tegen de 9 cm ontsluiting zat, maar helaas werd ik niet serieus genomen omdat ik er ook kalm onder bleef. Kreeg zelfs een opmerking van een vk: ja je lacht dus zover zal het niet zijn Totdat ik het op een gegeven moment niet meer hield en ik zei dat ze maar moest komen toucheren want het was al zover. Na doordrammen kwam ze toch toucheren en ja hoor ik zat al op 9,5cm ontsluiting. Tja wat loop ik de hele tijd te zeggen, grrr... Ik hoop iig dat het met deze bevalling anders gaat lopen..
@ Amfy: wahahaha, geweldig! Zou hem daar ook nog héél lang mee pesten idd @ Mejojo: tsjonge zeg, wat een rotmens. Hier dus ook eentje die op zo'n heel betweterig toontje zei: 'meisje (ik dacht: HALLO?!), als jij persweeën hebt dan zouden we dat echt wel merken hoor, die kun je niet zomaar wegpuffen' GRRR
@ Smiley: irritant he? Alsof mensen niet verschillend met pijn kunnen omgaan! Hopelijk gaat het deze keer beter idd (dat vond ik ook zo frustrerend: ik zéi nog tegen de vk dat ik vorige keer ook steeds minder ver werd ingeschat, maar tóch niet luisteren :x)
klinkt heel erg gelijk aan mijn verhaal maar ik heb er geen negatief gevoel aan over heb ook excuses gehad van de verpleegkundigen dat ze me zo lang rond lieten lopen en eigenlijk gewoon ook een heel leuk team gehad. Ook de opmerking, je kunt nog lachen tussendoor komt me bekend voor, alleen waarschijnlijk werd het bij mij vriendelijker gebracht Moet zeggen dat ik ook die hele opbouw van de cm's niet gemist heb
Haha ze durfde me daarna ook niet aan te kijken toen zoonlief eenmaal geboren was, ze feliciteerde ons met haar gezicht naar beneden en ogen op de grond gericht en mijn buurvrouw was zelfs tijdens het persen nog aan het lachen, die had gewoon nergens last van.... ( zonder ruggenprik oid) dus het kan best wel
haah, bijna mijn verhaal, hier dachten ze ook dat ik oefenweeen had, was zo rustig, maakte grappen. Had ook al gebroken vliezen, dus zou dan ingeleid moeten worden. Toen ging de vk toch maar even voelen, 5 cm ontsluiting.
Het waren bij mij geen weeen. Maar volgens mijn eigen vk 3 stuks lag mijn zoontej mooi ingedaald en was hij er helemaal klaar voor. Hij lag ook wel mooi ingedaald alleen in stuit. Zelfs de zkhuis vk. heeft dit niet gemerkt totdat ze bij 8cm maar eens even gingen kijken hoe hij ervoor lag met zijn hoofd. toen werd snel de Gyn uit zijn bed gebeld ivm stuitbevalling.
Hier om 7 uur 's ochtends de vk gebeld.. weeën kwamen nog niet regelmatig.. maar ik had gewoon een soort voorgevoel. Om 8 uur kwam ze even langs.. samen vingen we wat weeën op.. maar mn ademhaling moest ik tijdens de weeën wel op letten, want als ik daar nu in het begin al moeite mee had.. Tussendoor steeds pauzes van 3-4-5 minuten en grote lol De weeën deden pijn, dus ik vond dat over ademhaling en puffen maar onzin, ik vond dat ik het best goed deed Liep gewoon lekker rond. Om 9 uur wilde ze weer weggaan.. of toch maar even kijken of je al een paar cm hebt??? Even kijken graag, een paar cm zou al mooi zijn, maar mn gevoel dacht zelfs al wel wat anders.. maar jaaa.. dat kon toch niet Dus toen had ik al 9cm ontsluiting bleek boven In minder dan 2 uur tijd was Jayro er. Die laatste cm moest 'weggemasseerd' worden en dat vond ik wel echt pijnlijk, maar het persen was zo gebeurd.
Ja daar hoop ik wel op Maar ik ga net als toen weer van het ergste uit.. Ik dacht toen ook dat ik nog uuuuuren door moest. Mag deze keer wel de vk eerder bellen, want als ik had gewacht tot ze regelmatig om de 3 minuten ofzo kwamen dan had ik dus alles alleen moeten doen, want zelfs op het eind kwamen ze nog onregelmatig
Op 9 okt 09 om kwart voor 1 's nachts braken mijn vliezen en bijna meteen kreeg ik weeën. 's Morgens de VK gebeld, tegen die tijd had ik om de 3, 3,5 min weeën die steeds minstens een minuut en vaak 1,5 min duurden. Helaas was de tijd tussen de weeën weer opgelopen tegen de tijd dat de Vk er was en kwam ik uiteindelijk (die avond dus) onder controle van het ziekenhuis. De VK die daar dienst had controleerde me, maar op basis van mijn 'praatjes' kreeg ik ook te horen dat ik voorweeën had. Gelukkig gaf ze me een slaappilletje mee en heb ik daardoor die nacht 3 uurtjes (bijna) kunnen slapen. De volgende dag weer controle, nu door gyn, en weer zelfde conclusie: ik had nog praatjes, dus voorweeën. Weer naar huis, nu 2 slaappilletjes (ja ja, ik was zielsgelukkig... NOT), dus die nacht wel zeker 5 uur geslapen. Volgende ochtend werd ik doorgeleid en kwam ik zelf na de persweeën tot de conclusie dat ik al die tijd al heeeele echte weeën had gehad! En nee, ik had er geen idee van, want het voelde hetzelfde als ongesteld zijn, alleen dan vaker kramp... Toen ik persweeën kreeg dacht ik 'Dan zullen dit toch eindelijk die echte weeën zijn!!' hahahaha!
Bij de tweede had ik 4 cm ontsluiting toen ik het al bijna niet meer hield. VK zei tegen me dat het nog wel even zou duren, want tja, 4 cm he. 12 minuten later was de baby er (gelukkig!). Bij de eerste heb ik mezelf verkeerd ingeschat. Ik dacht dat ik voorweeën had, maar ze deden zoooooo'n pijn, dat ik voor de zekerheid toch maar de vk had gebeld om te vragen of het normaal was dat voorweeën zo pijnlijk waren. Ze kwam wel even kijken. Ik begon al excuses te maken toen ze kwam, omdat ik zo bang was dat ik haar voor niks had laten komen, maar toen bleek dat ik al 8 cm ontsluiting had. Niks voorweeën dus.
jep ik had om 3 uur snachts de vk gebelt omdat ik al elek 10 minuten had en toen zei ik dat ik naar het ziekenhuis moest en een ruggenpril wilde dat kan nog niet bij een 1e gaat het niet zo snel.. om half 6 maar weer gebelt.. is ze gekomen had ik al 7,5 cm dag ruggeprik.. !!
hier ook het begon op de uitegerekende datum om 1 uur voelde wat krampen maar had dat dagen daarvoor ook wel een beetje maar dat hield na een paar uur weer op maar nu niet pffff, ik bellen maar kreeg alleen maar te horen nee hoor als het niet om de 5 min komt en geen minuut aanhouden zijn het oefen weeen dus gewoon het voorwerk mijn gevoel zei wat anders ik dacht nou als dit het voorwerk is ga ik dood om half 3 werd het echt heftiger en ik dacht nou ik moet poepen zo`n druk aan de onderkant maar de weeen kwamen nog steeds onregelmatig met veel en lange pauzes ertussen. maar ik hield het echt niet meer wat een gevoel zeg niet te bevatten dus mijn vriend belde toch maar weer naar de vk en zei dat mijn weeen om de 5 min kwamen en zeker circa een minuut aanhielden leugentje om best wil anders kwamen ze gewoon echt niet dat was om kwart over 3 en om 4 uur was de muts er oeee wat was ik link:x had zo`n pijn. ik gilde het uit wil een ruggenrpik nuuuuu mijn tas stond al klaar om naar het ziekenhuis te gaan maar ze moest me eerst toucheren om te kijken hoeveel cm ik had en of het wel echte weeen waren maar had al 10 cm en zat al uren me pers weeen op te houden dus had geen tijd meer om naar het ziekenhuis te gaan en moest per direct op bed bevallen wat een vreselijk moment was dat het ging allemaal zo snel. om 4 uur moest ik persen en om 17:27 is ons mooie ventje geboren. ik luister nooit meer naar anderen en ga de volgende keer op mijn gevoel af wil dit nooit meer mee maken een stomme grote fout
Ja, bij mij ook. Om halfdrie werd ik wakker met een natte pyjamabroek en ongesteldheidskrampen. Om halfvijf 's nachts belde ik het ziekenhuis of ik kon komen, maar 'ik kon nog gewoon praten tijdens de weeën' en 'het is je eerste', dus dat zou nog wel een paar uur duren. Tóch gewoon naar het ziekenhuis (ruim een halfuur verderop gereden), nog een tijdje in de stad rondgereden, sapje gehaald bij het station (het enige dat open was) en om zes uur weer gebeld en om de twee minuten m'n adem ingehouden zodat ik hortend ging praten. Ik mocht komen, aan de ctg gelegd, waarop ik kon zien dat ik elke minuut een wee had (deed nog steeds niet echt pijn), om tien voor halfacht had ik volledige ontsluiting en om kwart voor acht is ons meisje geboren.